Το προηγούμενο Σάββατο περιδιαβήκαμε τις γειτονιές της Ευρώπης για να πάρουμε μια γεύση των επίδικων της ευρωκάλπης αλλά και των συσχετισμών σε κάθε κράτος μέλος. Ψάξαμε επίσης τις (βασικά διακοσμητικές) αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε πώς (και γιατί) θα τροποποιηθεί η σύνθεσή του, όπως και τι είδους παζάρια θα ενταθούν –διότι έχουν αρχίσει προ πολλού– μετά την αυριανή αναμέτρηση. Έτσι, έχοντας πλέον μια ιδέα του γενικότερου φόντου, είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε στο σημερινό φύλλο τις θέσεις για την Ευρώπη ορισμένων κομμάτων και συνασπισμών που αυτοτοποθετούνται στην αριστερή πλευρά του πολιτικού φάσματος, αλλά εμφανίζουν βαθιές αποκλίσεις μεταξύ τους. Για την ακρίβεια, θα διαπιστώσουμε ότι έχει εκδοθεί πλέον ένα οριστικό διαζύγιο μεταξύ βασικών συνιστωσών αυτού που αποκαλούνταν γενικά «ευρωπαϊκή αριστερά» στις αρχές του αιώνα μας. Όταν δηλαδή δυνάμεις διαφορετικής ιδεολογικής προέλευσης και διαφορετικών ιστορικών διαδρομών συνέκλιναν στο κίνημα κατά της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης, κατά συνέπεια και κατά των πολιτικών μιας αυταρχικής και αλαζονικής ευρωκρατίας που δεν έκρυβε πια ότι μοναδική έγνοια της είναι να ικανοποιεί τις επιθυμίες των ελίτ.
ΗΤΑΝ, θα μπορούσε να πει κανείς, μια εποχή φαινομενικής έστω αθωότητας, που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί – ιδίως αφότου το θεωρούμενο βαρύ πυροβολικό αυτής της αριστεράς διέβη τον Ρουβίκωνα και τάχθηκε με το στρατόπεδο της «προοδευτικής» παγκοσμιοποίησης. Το να κατρακυλήσει μέχρι τον ΝΑΤΟϊκό πάτο ήταν θέμα χρόνου. Είμαστε λοιπόν στη φάση που η «ευρωπαϊκή αριστερά» έχει αντικαταστήσει τους αγώνες για πραγματική δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική ισότητα, δίκαιη ειρήνη (εν τέλει για χειραφέτηση του ανθρώπου από το 1% που καταδυναστεύει τον πλανήτη), με τι; Με «μάχες» για όλο και μικρότερες ταυτότητες που διασπούν την κοινωνική πλειοψηφία, ή στην καλύτερη περίπτωση με «αντιπαραθέσεις» για τα δευτερεύοντα, που κι αυτών οι βαθιές αιτίες δεν αγγίζονται. Δηλαδή κλείνοντας τα μάτια στα μεγάλα προβλήματα που βασανίζουν, έως και εξανδραποδίζουν τους λαούς καθώς οι ελίτ απαντούν στις πολύμορφες δομικές κρίσεις με ποιοτικά αναβαθμισμένο ολοκληρωτισμό και ακραία καταλήστευση του δημόσιου πλούτου. Και βέβαια στρουθοκαμηλίζοντας μπροστά στα τεράστια – αυτά που απειλούν να μετατρέψουν τη Γηραιά Ήπειρο σε κρανίου τόπο.
ΜΗΠΩΣ αδικούμε κάποιους; Αυτούς, λόγου χάρη, που καλούν σε σταυροφορία κατά της ακροδεξιάς; Αυτή η μάχη έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί «προνομιακό πεδίο» μιας κάποιας αριστεράς, και ο λόγος είναι απλός: οι κεντροδεξιές και οι κεντροαριστερές που εδώ και δεκαετίες διαχειρίζονται τα της Ε.Ε. χρειάζονται ακόμη πιο απεγνωσμένα έναν μπαμπούλα που μπορεί να περισώσει ένα μέρος της εκλογικής τους βάσης. Και να συγκαλύψει κάπως το γεγονός ότι είναι αυτές ακριβώς οι δυνάμεις, οι κυβερνώσες την αποσαθρωμένη και ευρωατλαντική (δηλαδή στρατηγικά αδυνατισμένη) Ευρώπη, που προωθούν και υλοποιούν έναν άνευ προηγουμένου ολοκληρωτισμό σε όλη την ήπειρο. Άλλωστε κι αυτή η μάχη του «δημοκρατικού τόξου» μπορεί σύντομα να μεταλλαχθεί, να προσαρμοστεί, να τροποποιηθεί – διότι ικανό τμήμα της ακροδεξιάς κάθε άλλο παρά επιθυμεί να μπουρλοτιάσει το «οικοδόμημα». Οι τάχα αντιευρωπαϊκές κραυγές έχουν αργά αλλά σταθερά αντικατασταθεί από ένα διαφορετικό αίτημα της ακροδεξιάς: να κάτσει στο τραπέζι της διαχείρισης της εξουσίας επί ίσοις όροις με τις υπόλοιπες «πολιτικές οικογένειες». Αυτό το αίτημα το «ακούει» η ευρωκρατία. Δεν είναι τυχαία ούτε σκέτα ψηφοθηρική η επίθεση φιλίας της απερχόμενης αρχικομισάριας στην Ιταλίδα πρωθυπουργό, και το συμπέρασμα που βγάζει, ότι μια Μελόνι που έγινε κατοικίδιο της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών πληροί όλα τα κριτήρια του καθωσπρέπει ευρωπαϊσμού.
Σ’ ΑΥΤΟ το φόντο –και εν μέσω μιας εύλογης αποστροφής των περισσότερων υπηκόων της Ε.Ε. προς το υπαρκτό πολιτικό σύστημα και τις διαδικασίες του– μια σειρά δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά επιχειρούν όπως-όπως να κρατήσουν το κεφάλι έξω από το νερό. Κάποιες άλλες τραβάνε διαφορετική ρότα, ευελπιστώντας να εκφράσουν υπαρκτές αγωνίες. Ίσως και να αλλάξουν συσχετισμούς, οι πιο φιλόδοξες. Μερικές στέκονται, αναποφάσιστες ακόμα, κάπου στη μέση. Κάποιες αναφέρονται στα μεγάλα αγκάθια, όπως ο πόλεμος, κάποιες άλλες τα αποφεύγουν. Δεν τις βάζουμε εμείς σε κουτάκια, διότι πιστεύουμε ότι τα παρακάτω ενδεικτικά αποσπάσματα από τα προεκλογικά προγράμματα ορισμένων εξ αυτών δεν θα δυσκολέψουν την αναγνώστρια και τον αναγνώστη να τις κατατάξει. Εξάλλου δεν είναι μόνο το τι γράφεται, αλλά και το τι δεν γράφεται – π.χ. εντυπωσιάζει το ότι τα περισσότερα σκανδιναβικά κόμματα δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά στο ΝΑΤΟ. Οπωσδήποτε η άσκηση παρουσιάζει ενδιαφέρον, και αποτελεί τροφή για (υπεραναγκαία σήμερα) σκέψη. Επειδή χωρίς επίγνωση της σκοτεινής πραγματικότητας γίνεται σχεδόν αδύνατο να ανιχνευθεί μια πραγματική διέξοδος.
Η Γαλλία στην Ευρώπη
Οι κανόνες της Ευρώπης είναι εμπόδια, τα οποία όμως δεν θα μας αποτρέψουν να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας. Έχουμε μόνο έναν κανόνα: να τηρούμε τις δεσμεύσεις του προγράμματός μας. Για να επιτύχουμε το πρόγραμμά μας, έχουμε 2 σχέδια.
Σχέδιο Α: Προτείνουμε αλλαγή των κανόνων
Οι κανόνες για τις εθνικές δαπάνες είναι παράλογοι. Πρέπει να καταργηθούν. Κάθε χώρα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζει πόσα ξοδεύει… Ορισμένες δραστηριότητες είναι πολύ σημαντικές για τη χώρα μας. Αυτές περιλαμβάνουν την ηλεκτρική ενέργεια και τις μεταφορές. Οι δραστηριότητες αυτές πρέπει να ελέγχονται από το κράτος.
Σχέδιο Β: Ανυπακοή για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας
Εκλεγόµαστε για το πρόγραµµά µας. Οι ευρωπαϊκοί κανόνες μας εμποδίζουν να το εφαρμόσουμε; Δεν θα σεβαστούμε αυτούς τους κανόνες. Η Γαλλία δεν θα συμμετέχει πλέον σε ορισμένα ευρωπαϊκά προγράμματα εάν ένας ευρωπαϊκός κανόνας είναι λιγότερο καλός από τον δικό μας.
Γιατί πηγαίνουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
H στρατιωτικοποιημένη Ευρώπη μας εγκλωβίζει στις πολεμικές φιλοδοξίες του ΝΑΤΟ. Στις 9 Ιουνίου, μπορείτε να αναλάβετε συγκεκριμένη δράση ενάντια στους πολεμοκάπηλους, ενάντια στο υψηλό κόστος ζωής και σε όλους τους κερδοσκόπους που κάνουν τη ζωή μας αδύνατη.
Γερμανία, Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ
Το ελάχιστο πρόγραμμα
1) Εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας: Έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων και τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία.
2) Ανεξάρτητη Ευρώπη: Τερματισμός των οικονομικών κυρώσεων [κατά της Ρωσίας] και δημιουργία ευρωπαϊκής ψηφιακής υποδομής.
3) Οικονομική κοινή λογική: Ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, περιορισμός της απληστίας των παγκόσμιων εταιρειών.
4) Κοινωνική δικαιοσύνη: Αποτροπή του μισθολογικού ντάμπινγκ και πιο δίκαια φορολόγηση των υπερπλούσιων.
5) Καινοτόμος πολιτική για το κλίμα: Προστασία του περιβάλλοντος μέσω της καινοτομίας, αποτρέποντας την αύξηση του κόστους ζωής.
6) Λιγότερη μετανάστευση: Σταμάτημα των συμμοριών διακίνησης λαθρομεταναστών, διαδικασίες ασύλου στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.
7) Ελευθερία και δημοκρατία: Μείωση της γραφειοκρατίας, ενίσχυση της ελευθερίας της έκφρασης.
Γερμανία, Αριστερά (Die Linke)
Για τι αγωνιζόμαστε
Για περισσότερο κοινό καλό, περισσότερη δικαιοσύνη, περισσότερη ισότητα. Για νοσοκομεία και εγκαταστάσεις περίθαλψης που δεν διαπραγματεύονται στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Για τοπικές μεταφορές που λειτουργούν και είναι δωρεάν για τους επιβάτες. Για έναν σιδηρόδρομο που θα συνδέει την Ευρώπη. Για στέγαση που είναι άφθονη και προσιτή. Για εκπαίδευση και κατάρτιση χωρίς δίδακτρα. Για τον μεγάλο πλούτο της Ευρώπης προς όφελος όλων. Αυτό είναι εφικτό. Αν είμαστε δυνατοί μαζί. Ισχυρότεροι από τους δεξιούς, που κάνουν τους φτωχότερους ανθρώπους ή τους πρόσφυγες αποδιοπομπαίους τράγους. Ισχυρότεροι από τα λόμπι που βάζουν πρώτα τα συμφέροντα των εταιρειών και των εξοπλισμών.
Τσεχία, Συμμαχία «Αρκετά!» (βασική συνιστώσα το Κ.Κ.)
Τι υποστηρίζουμε
– Προϋπόθεση για τη συνεργασία είναι η ειρήνη
– Τέλος στην «πράσινη» τρέλα, προστασία της φύσης με λογική
– Αναγκαία μια λειτουργική και αυτάρκης οικονομία
– Ισότιμη θέση της κυρίαρχης Τσεχικής Δημοκρατίας στην Ε.Ε.
– Διατήρηση της τσεχικής κορώνας, όχι ευρώ
– Σταμάτημα της παράνομης μετανάστευσης
– Προστασία των ελευθεριών και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών
– Λειτουργούσα γεωργία και διατροφική αυτάρκεια
– Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη διαθέσιμη σε όλους
– Ενέργεια και στρατηγικές υποδομές σε δημόσια ιδιοκτησία
– Τέλος στην εκροή κερδών στο εξωτερικό
– Αποτελεσματική κοινωνική πολιτική, ελάχιστος αξιοπρεπής μισθός
– Ενιαία και κυρίαρχη εξωτερική πολιτική
Σουηδία, Αριστερό Κόμμα
Γιατί να ψηφίσετε το Αριστερό Κόμμα
- Οι δεξιές πολιτικές είναι εδώ και πολύ καιρό ισχυρές στην Ε.Ε. Πολλά κράτη μέλη έχουν αναγκαστεί να ξεπουλήσουν τα σχολεία, την υγειονομική περίθαλψη, τις δημόσιες συγκοινωνίες και πολλά άλλα. Έχει γίνει πιο δύσκολο για τις χώρες να αποφασίζουν κυρίαρχα για τις πολιτικές τους. Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε την κατεύθυνση αυτής της πολιτικής. Λέμε όχι στο να δώσουμε στην Ε.Ε. περισσότερη εξουσία πάνω στην οικονομία και την κοινωνική πρόνοια της Σουηδίας. Δεν πιστεύουμε ότι η Σουηδία θα πρέπει να έχει το ευρώ ως νόμισμά της.
- Ο στόχος όλων των εξωτερικών πολιτικών και των πολιτικών ασφαλείας πρέπει να είναι η δημιουργία συνθηκών ειρήνης μεταξύ των χωρών. Το διεθνές δίκαιο πρέπει πάντα να αποτελεί τη βάση για τον τρόπο με τον οποίο η Σουηδία και η Ε.Ε. ενεργούν σε πολέμους και συγκρούσεις. Έχουν περάσει δύο χρόνια από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πιστεύουμε ότι η Σουηδία και η Ε.Ε. πρέπει να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία, τόσο στρατιωτικά όσο και ανθρωπιστικά, στην άμυνά της έναντι της Ρωσίας.
Ισπανία, συνασπισμός Sumar (Ενωμένη Αριστερά, πρώην Podemos κ.ά.)
Από το πρόγραμμα 10 σημείων
Νέα ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία: Μια βελτιωμένη ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία που ξεπερνά οριστικά την Ευρώπη της λιτότητας, αναπτύσσει μια ισχυρή βιομηχανική πολιτική στο επίπεδο της Κίνας και των ΗΠΑ, προωθεί την ενεργειακή μετάβαση προς την πλήρη απεξάρτηση της οικονομίας από τον άνθρακα και συμβάλλει στο να ανακτήσει η Ε.Ε. τον ηγετικό της ρόλο ως προωθητής του δημοκρατικού οικολογικού σχεδιασμού σε παγκόσμια κλίμακα.
Η ειρήνη στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής εξωτερικής δράσης: Ως προτεραιότητα, θα προωθήσουμε τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Λωρίδα της Γάζας και την επίτευξη της ελευθερίας και μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης για τον παλαιστινιακό λαό. Επίσης μια νέα διπλωματική προσπάθεια στην Ουκρανία με τρόπο ευθυγραμμισμένο προς τα συμφέροντα του μέρους που υπέστη την επίθεση.
Πορτογαλικό Κ.Κ.
Ειρήνη, αλληλεγγύη και συνεργασία
- Σεβασμός των αρχών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς δικαίου, του δικαιώματος στην Ειρήνη, της αυτοδιάθεσης των λαών, της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας των κρατών, της μη επέμβασης και της ειρηνικής επίλυσης των διεθνών συγκρούσεων.
- Τερματισμός της υποκίνησης και της παράτασης του πολέμου στην Ουκρανία, και έναρξης διαπραγματεύσεων με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, με σκοπό την επείγουσα επίτευξη μιας πολιτικής λύσης μέσω διαπραγματεύσεων.
- Τερματισμός της κούρσας των εξοπλισμών και της στρατιωτικοποίησης των διεθνών σχέσεων. Απόρριψη της στρατιωτικοποίησης της Ε.Ε., της εδραίωσής της ως «ευρωπαϊκού πυλώνα» του ΝΑΤΟ, της μετατροπής της σε ιμπεριαλιστικό πολιτικοστρατιωτικό μπλοκ, συμπληρωματικό αυτής της συμμαχίας. Υπεράσπιση της διάλυσης των πολιτικοστρατιωτικών μπλοκ, ξεκινώντας από το ΝΑΤΟ.
- Σεβασμός των αναφαίρετων εθνικών δικαιωμάτων των λαών, δηλαδή: Του Παλαιστινιακού λαού για ένα κράτος της Παλαιστίνης, στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Του Κυπριακού λαού, για τον τερματισμό της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής και την επανένωση της Κύπρου. Του λαού των Σαχράουι, για αυτοδιάθεση.
Πορτογαλία, Μπλόκο της Αριστεράς
Για μια Ευρώπη οικολογική, δίκαιη, αλληλέγγυα, φεμινιστική, ανοιχτή στον κόσμο και ειρηνική
Κεφάλαιο 4. Οικοδόμηση της ειρήνης: Η στήριξη της Παλαιστίνης, η αναστολή της σύνδεσης με το Ισραήλ και το εμπάργκο όπλων είναι επείγοντα και αποφασιστικά βήματα. Χωρίς ξεκάθαρη στάση απέναντι σε αυτή τη γενοκτονία, η Ε.Ε. χάνει κάθε εξωτερική αξιοπιστία στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τοποθετείται στο πλευρό των επιτιθέμενων… Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια καταστροφή για το λαό και το έδαφός της. Η ρωσική επιθετικότητα, υπό την ιμπεριαλιστική στρατηγική του Πούτιν, αποτελεί απαράδεκτη επίθεση κατά της κυριαρχίας ενός ευρωπαϊκού κράτους και θέτει σε κίνδυνο τα θεμέλια του διεθνούς δικαίου που ορίζονται στην Χάρτη του ΟΗΕ. Η αλληλεγγύη με την Ουκρανία απέναντι στον επιτιθέμενο είναι η μόνη θέση για όσους υπερασπίζονται την αυτοδιάθεση των λαών.
Ιρλανδία, Σιν Φέιν
Η αλλαγή ξεκινά από εδώ
Η ψήφος υπέρ του Sinn Féin στις τοπικές και ευρωπαϊκές εκλογές είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή της κυβέρνησης, για μια κυβέρνηση που θα διευθετήσει την κρίση της στέγασης, θα αντιμετωπίσει την κρίση του κόστους ζωής και θα αρχίσει να διορθώνει τις υπηρεσίες υγείας μας. Ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη, δικαιότερη, ισχυρότερη και ενωμένη Ιρλανδία.
Ουδετερότητα
Το Sinn Féin θέλει να διασφαλίσει ότι η Ε.Ε. εργάζεται για την ειρήνη, την ασφάλεια και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι ευρωβουλευτές του Sinn Féin θα εργαστούν για να σταματήσουν την ατζέντα στρατιωτικοποίησης εντός της Ε.Ε. και τη δημιουργία ενός στρατού της Ε.Ε. Θα υπερασπιστούν την ουδετερότητα της Ιρλανδίας και θα εργαστούν για την αναγνώριση της θέσης των ουδέτερων κρατών στις Συνθήκες της Ε.Ε.
Φινλανδία, Αριστερή Συμμαχία
Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τη διεθνή της ευθύνη
Η Ε.Ε. πρέπει να προάγει την ειρήνη και τη σταθερότητα όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας πρέπει να έχουν ως αφετηρία την πρόληψη των συγκρούσεων, τη στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης και τη μείωση της φτώχειας. Μια Ευρώπη που συνεργάζεται μπορεί να αντιταχθεί καλύτερα στα εγκλήματα πολέμου ανά τον κόσμο. Οι επιθετικοί πόλεμοι και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να απαντώνται με επαρκώς ισχυρές κοινές κυρώσεις των χωρών μελών. Η Ε.Ε. πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει την άμυνα και την αυτοδιάθεση της Ουκρανίας. Η Ε.Ε. πρέπει να ασκήσει πίεση στο Ισραήλ για να τερματίσει την επί δεκαετίες παράνομη κατοχή της Παλαιστίνης.
Δανία, Κοκκινοπράσινη Συμμαχία
Ασφάλεια σε έναν αβέβαιο κόσμο
Η Ε.Ε. πρέπει να αποτελεί εγγύηση απέναντι σε έναν αβέβαιο κόσμο, και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την επιρροή μας για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και την υποστήριξη του διεθνούς δικαίου. Ως εκ τούτου, πρέπει να βοηθήσουμε με συνέπεια και ακατάπαυστα την Ουκρανία, ώστε η χώρα να μπορέσει να αντισταθεί στη βίαιη εισβολή του Πούτιν. Και η Ε.Ε. πρέπει να χρησιμοποιήσει την επιρροή της και να απαιτήσει να σταματήσει η κτηνωδία που εκτυλίσσεται στη Γάζα. Η Κοκκινοπράσινη Συμμαχία: 1) Θα προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των προσφύγων στην Ε.Ε. 2) Υποστηρίζει την Ουκρανία – Όλα τα ευρωπαϊκά πυρομαχικά πρέπει να πάνε στον αγώνα για την ελευθερία. 3) Απαιτεί μόνιμη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, αναγνώριση της Παλαιστίνης ως ανεξάρτητο κράτος και επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ.
Κόμμα Εργασίας Βελγίου (PTB)
Η επιλογή της ρήξης
– Κατά της λιτότητας, υπέρ της αλληλεγγύης
– Ενάντια στα προνόμια, για μια Ευρώπη όπου οι άνθρωποι έχουν πραγματικά λόγο
– Ενάντια στην Ευρώπη των πλουσίων, για φορολογική δικαιοσύνη
– Ενάντια στους τιμωρητικούς φόρους, για το κλίμα και για φθηνή, πράσινη ενέργεια
– Ενάντια στο κοινωνικό ντάμπινγκ, για ποιοτικές θέσεις εργασίας
– Για μια μελλοντική βιομηχανία στην υπηρεσία της κοινωνίας
– Ενάντια στο κίνητρο του κέρδους, για ισχυρές δημόσιες υπηρεσίες
– Κατά της φτώχειας, για κοινωνική προστασία
– Ενάντια στις δυνάμεις της αγοράς, για υγιή και ασφαλή γεωργία
– Κατά του γενικευμένου ανταγωνισμού, για δίκαιο και διαφοροποιημένο εμπόριο
– Μετανάστευση: αντιμετώπιση των αιτιών που οδηγούν τους ανθρώπους στη φυγή
– Ενάντια στον πόλεμο, για μια αδέσμευτη Ευρώπη της ειρήνης
