Είναι πικρά διασκεδαστικό να παρακολουθείς τον πρωθυπουργό της Ιταλίας, Μάριο Μόντι.
Ξυπνά μνήμες βγαλμένες από την περίοδο Παπαδήμου. «Τεχνοκρατική» ηγεσία, οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που είναι «δύσκολες, απαιτούν θυσίες, αλλά μακροπρόθεσμα ευεργετικές-σαν πικρό χάπι», και φυσικά άκρατη τρομοκρατία, προκειμένου να προωθηθούν τα κοινωνιοκτόνα Diktat. Στη συνέχεια, αφού οι σωτήρες επιβάλλουν τις πολιτικές τους, οι πανηγυρισμοί και οι παράτες κυριαρχούν, η εξαθλίωση βαθαίνει και η ανάγκη για ακόμη ένα «οριστικό σώσιμο», επιστρέφει…
Μιλάνο. Ιταλία. Ο Μάριο Μόντι, έχοντας ήδη επιβάλλει πολιτικές λιτότητας στον ιταλικό λαό, τονίζει ότι «αποφύγαμε την κατάρρευση στο παρελθόν, με τη συμβολή των πολιτικών δυνάμεων και χάρις τις θυσίες του ιταλικού λαού. Όμως, η τρύπα διογκώνεται και απειλεί να μας καταπιεί. Βρισκόμαστε ξανά σε κρίση». Έξω από το χώρο της ομιλίας του, διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία, σε ένα γνώριμο μοτίβο, που τον τελευταίο καιρό θέλει, όπου εμφανίζεται ο οικονομολόγος πρωθυπουργός, χιλιάδες να τον πολιορκούν.
Οι δρόμοι της Ρώμης πλημμύρησαν από 200.000 διαδηλωτές στην κινητοποίηση που διοργανώθηκε από τα συνδικάτα CGIL, CISL και UIL, ενάντια στις επιβαλλόμενες πολιτικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γειτονική μας χώρα έχει υψηλότατο ποσοστό ανεργίας, εσωτερική αγορά σε καθοδική πορεία και το δημόσιο χρέος της, αγγίζει τα 2,5 τρισ. δολάρια. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση Μόντι, στηριζόμενη σε ψήφους από μεγάλο φάσμα του ιταλικού πολιτικού κατεστημένου, νομοθέτησε τη διευκόλυνση των απολύσεων εργαζομένων.
Μιλάνο. Ιταλία. Ο Μάριο Μόντι, έχοντας ήδη επιβάλλει πολιτικές λιτότητας στον ιταλικό λαό, τονίζει ότι «αποφύγαμε την κατάρρευση στο παρελθόν, με τη συμβολή των πολιτικών δυνάμεων και χάρις τις θυσίες του ιταλικού λαού. Όμως, η τρύπα διογκώνεται και απειλεί να μας καταπιεί. Βρισκόμαστε ξανά σε κρίση». Έξω από το χώρο της ομιλίας του, διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία, σε ένα γνώριμο μοτίβο, που τον τελευταίο καιρό θέλει, όπου εμφανίζεται ο οικονομολόγος πρωθυπουργός, χιλιάδες να τον πολιορκούν.
Οι δρόμοι της Ρώμης πλημμύρησαν από 200.000 διαδηλωτές στην κινητοποίηση που διοργανώθηκε από τα συνδικάτα CGIL, CISL και UIL, ενάντια στις επιβαλλόμενες πολιτικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γειτονική μας χώρα έχει υψηλότατο ποσοστό ανεργίας, εσωτερική αγορά σε καθοδική πορεία και το δημόσιο χρέος της, αγγίζει τα 2,5 τρισ. δολάρια. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση Μόντι, στηριζόμενη σε ψήφους από μεγάλο φάσμα του ιταλικού πολιτικού κατεστημένου, νομοθέτησε τη διευκόλυνση των απολύσεων εργαζομένων.
Αντίσταση στις εξώσεις
Στον βορρά της Ιβηρικής Χερσονήσου, οι «μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν προκειμένου να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα», έδειξαν το πρόσωπό τους και ειδικά τον ρόλο που επιφυλάσσουν στους μη προνομιούχους. Μια οικογένεια από το Εκουαδόρ, μη μπορώντας να αποπληρώνει πλέον το δάνειό της, αντιμετώπισε την έξωση. Δεν ήταν μόνη της όμως. Της συμπαραστάθηκαν πάνω από 200 άνθρωποι, οι οποίοι ήρθαν αντιμέτωποι με τις μονάδες των Αntidisturbios, τα αντίστοιχα ΜΑΤ. Πάνω από 1.000.000 άνθρωποι στην Ισπανία αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους λόγω χρεών.
Ηλίας Σταθάτος
Σχόλια