Καπιταλισμό έχουν και στην Ισλανδία, αλλά δεν είναι ξεφτίλες σαν τους δικούς μας τους δεξιούς και τους «αριστερούς» που έχουν ξεκωλοθεί στο γλείψιμο, τις υποκλίσεις και το προσκύνημα στους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους. Αφού επέμειναν στο «όχι» τους να αποζημιώσουν τις ξένες τράπεζες και έσυραν στα δικαστήρια τους υπεύθυνους, μεταξύ των οποίων και τον πρώην πρωθυπουργό, οι Ισλανδοί ψήφισαν με μεγάλη πλειοψηφία ένα νόμο που για πρώτη φορά θεσπίζεται στον καπιταλιστικό κόσμο: να τιμωρούνται όσοι δεν καταβάλλουν στις γυναίκες την ίδια αμοιβή που καταβάλλουν στους άντρες για την ίδια εργασία. Μέχρι σήμερα, πέρα από τις γενικές διακηρύξεις περί «ισότητας» των φύλων, σε όλες τις χώρες ορίζεται ο κατώτατος μισθός για όλες και όλους αδιακρίτως, αλλά, πολύ πονηρά, πέρα από τον κατώτατο, δεν ορίζεται η ισότητα στις αμοιβές για την ίδια εργασία. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες δυτικές χώρες, που έχουν σημαία τους τα δικαιώματα αντρών και γυναικών, η ανισότητα στις αμοιβές είναι παντού καθεστώς. Όπως διαβάζω στο Time, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι γυναίκες παίρνουν το 84% και στις ΗΠΑ παίρνουν το 80% της αμοιβής του άντρα για την ίδια δουλειά. Τα ίδια και χειρότερα στην Ιαπωνία κι αλλού.
Βέβαια, στην Ισλανδία, έχουν γίνει κι άλλα που ευνόησαν αυτή την εξέλιξη. Σχεδόν τα μισά μέλη της Βουλής είναι γυναίκες, είχαν γυναίκα πρωθυπουργό για είκοσι χρόνια και περίπου τα μισά ανώτατα στελέχη των επιχειρήσεων είναι γυναίκες.
Τώρα, σε τι κατάσταση είναι η γυναίκα εργαζόμενη στην Ελλάδα, και επί «για πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης, ξέρουμε. Στα λόγια, θεά η γυναίκα, στην πράξη, δεύτερη και καταϊδρωμένη. Στον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο υποβαθμισμένη η γυναίκα, που αν δεν εφάρμοζαν το αναγκαστικό μέτρο της «ποσόστωσης» (πολύ ντροπιαστικό για αριστερούς) ελάχιστες γυναίκες θα ήταν στην Κεντρική Επιτροπή. Το βλέπουμε και στη σύνθεση της κυβέρνησης. Μέχρι και την Κεντρική Επιτροπή, την οποία έτσι κι αλλιώς η ηγετική ομάδα ποτέ δεν λαμβάνει υπόψη της, βάζουν γυναίκες. Αλλά στην κυβέρνηση, πέρα από μερικές (που είναι της παρέας ή της κομματικής διαπλοκής), ανδροκρατία με τη σέσουλα. Όμως, και οι γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ, ανέκαθεν, μόλις εξασφάλιζαν την «ποσόστωση» πήγαιναν για ούζα. Αλλά είπαμε, εδώ δεν είναι Ισλανδία…
Ζαχαρούλα Δράκου
