Δεν αναφέρομαι σε κάποιο σύνθημα του τύπου «σοβιέτ+εξηλεκτρισμός», ούτε σε κάποια λατρεία των μηχανών ή της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας. Ούτε καν σε κάποιο υπερρεαλιστικό παιχνίδι ή στο σοκ που προκαλεί καμιά φορά η ανάγνωση. Μιλώ, απλά, για τα διαβάσματά μου στον Ηλεκτρικό.
Κάθε πρωί και μεσημέρι θα με δείτε στριμωγμένο με ένα βιβλίο στο χέρι.
Καταβροχθίζω καθημερινά σελίδες. Μερικές φορές κινδυνεύω να χάσω το σταθμό που κατεβαίνω: Συναρπαστικό ανάγνωσμα.
…Συχνά ταξιδεύω στο χρόνο, όπως με τις ιστορίες του Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου, από το Θησαυρό των Αηδονιών (Γαβριηλίδης). Ομολογώ τη βιβλιο-λαγνεία που με διακατέχει. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα μικρό κόσμημα με θαυμάσια εικονογράφηση από την Εύη Τσακνιά. Το διαβάζω αργά, σηκώνοντας συχνά το βλέμμα στους συνεπιβάτες μου. Το γεύομαι σαν ένα ποτήρι δροσερό κρασί κάποια καλοκαιρινή νύχτα…
…Ο χρόνος γίνεται δικός μου χρόνος: Στο ανατρεπτικό Μαμά, κι εγώ δεν σ’ αγαπώ της Μαργαρίτας Φρανέλη (Πατάκης) ταυτίζομαι με την ηρωίδα: Κάπου την έχω συναντήσει. Στις καταλήψεις του ’79, στα γραφεία της ΔΗΜΑΚ στα Εξάρχεια. Αναγνωρίζω πρόσωπα και πράγματα. Κάποιος γράφει, επιτέλους, και για τη γενιά μας! Και παράλληλα μας προσφέρει ένα εξαιρετικό πορτρέτο του γονιού που καταφέρνει να γεμίζει τα παιδιά του ενοχές και αναπηρίες…
Καθώς περνάμε από τον Περισσό και τη Ριζούπολη, εγώ βρίσκομαι στην Κύπρο του 1956. Η Sadie Jones στη Σύγκρουση (Διόπτρα), με οδηγεί μέσα στη Βρετανική βάση και μου αποκαλύπτει τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό εκείνων που καλούνται να εφαρμόσουν την αποικιοκρατική πολιτική.
Ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας είναι εμπνευσμένος από τον Malcolm Kendall Smith τον πρώτο βρετανό αξιωματικό που αρνήθηκε να υπηρετήσει στο Ιράκ, θεωρώντας τον ως έναν άδικο πόλεμο. Αξιωματικός καριέρας με πίστη στο Στρατό και στο Στέμμα, βλέπει τον κόσμο και όλες τις αξίες του να καταρρέουν… Το ίδιο συμβαίνει και με τους οικογενειακούς δεσμούς. Το διαβάζω με το στόμα μου στεγνό…
…Άλλες φορές γίνομαι ρεζίλι. Όπως όταν με κόκκινα μάτια έκλεισα για λίγο τις Ομπρέλες στον ουρανό της Λουκίας Δέρβη (εκδόσεις Μελάνι) και σκεφτόμουνα πως μπορείς να μιλήσεις για την τραγωδία, για το διωγμό των Ελλήνων Εβραίων, στην Ελλάδα του 2010 και μέσα από μια υποτιθέμενα ανάλαφρη και καθημερινή ματιά να δώσεις το δράμα της κατοχής χωρίς μεγαλοστομίες. Η συγγραφέας του «κακού χαρακτήρα» τα κατάφερε!
…Η ποίηση δεν πουλάει. Θα το ακούσετε από ημοσιογράφους και ειδικούς του βιβλίου. Θα το διαπιστώσετε αν γράψετε ποιήματα και αναζητήσετε εκδότη. Στο τέλος, εσείς θα βάλετε το χέρι στην τσέπη για αν τα εκδώσετε! Ακόμη κι αν διαβάζετε στον Ηλεκτρικό μια ποιητική συλλογή, θα διαπιστώσετε ότι σας κοιτούν περίεργα. Όπως εμένα, με τον Πηγαίο Κώδικα του Γιάννη Καρατζόγλου (Ίκαρος). Μια ποιητική διαδρομή 45 ετών! Ομολογώ πως τον διάβασα για πρώτη φορά.
Ξαφνικά ένιωθα να υψώνομαι λίγους πόντους από το έδαφος. Θα ήθελα να είχα πολλές σελίδες να μιλήσω γι’ αυτό το βιβλίο. Δύσκολο να το μοιραστείς. Σαν μια έρημη μαγική παραλία που ανακαλύπτεις για πρώτη φορά κάποιο καλοκαιρινό απομεσήμερο…
Πρώτη φορά ήθελα το ταξίδι με τον Ηλεκτρικό να συνεχίσει ώς τον Πειραιά και μετά ο συρμός να επιπλεύσει στη θάλασσα. Ώς την Αίγινα!
