Μετά την αντίδραση των παικτών της Μίλαν όλοι γνωρίζουν ότι ο Ασκός του Αιόλου άνοιξε
Έχουν το δικαίωμα οι ποδοσφαιριστές να αντιδρούν στα όσα ακούν από τις κερκίδες; Σε αντίθεση με όσα προστάζουν ομοσπονδίες και μεγαλοπαράγοντες, ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ και οι συμπαίκτες του έδειξαν ότι το έχουν και με το παραπάνω! Στο φιλικό της Μίλαν με τη «μικρούλα» Προ Πάτρια, ο Γκανέζος ποδοσφαιριστής κλότσησε με απόγνωση την μπάλα προς την κερκίδα. Μερίδα οπαδών δεν σταματούσε να βγάζει κραυγές πιθήκου κάθε φορά που εκείνος και κάποιοι συμπαίκτες του την έπαιρναν στα πόδια τους.
Ταυτόχρονα, όμως, κλοτσούσε στα ίσια και το ρατσισμό! Ένα ρατσισμό που οι ποδοσφαιριστές είναι αναγκασμένοι να υφίστανται, ελπίζοντας ότι στο τέλος του αγώνα ο διαιτητής θα το γράψει στην αναφορά του. Ο συγκεκριμένος διαιτητής, είχε ακούσει επανειλημμένα τα παράπονα του Μπόατενγκ. Σφύριζε, όμως, αδιάφορα. Οι παίκτες της Μίλαν αποσύρθηκαν από τον αγωνιστικό χώρο, αφήνοντας τους πάντες στα κρύα του λουτρού. Παράλληλα, έστειλαν προς τη FIFA και την UΕFA το μήνυμα ότι δεν μπορούν πλέον να περιμένουν από τους άλλους να τους προστατέψουν.
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία ξεκαθαρίζει ότι τα περιστατικά πρέπει να αναφέρονται στους διαιτητές, εκείνοι να δίνουν εντολή για προειδοποίηση από το μεγάφωνα και στο τέλος, αν οι ρατσιστικές συμπεριφορές συνεχίζονται, να διακόπτουν το ματς. Δεν υπάρχουν όμως πολλοί διαιτητές που να δείχνουν διατεθειμένοι να σηκώσουν το βάρος μιας διακοπής για ρατσιστικούς λόγους.
Μετά την αντίδραση των παικτών της Μίλαν, γνωρίζουν ότι ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Από τη στιγμή που έγινε η αρχή, γνωρίζουν ότι μπορεί να ξανασυμβεί. Ξέρουν ότι όταν οι ποδοσφαιριστές τους καταγγέλλουν τόσο σοβαρά περιστατικά και εκείνοι αδιαφορούν, ρισκάρουν τη διεξαγωγή του ματς. Δεν μιλάμε άλλωστε για ένα απλό σύνθημα, αλλά για επίθεση που δείχνει ότι ο ρατσισμός είναι εκεί και χρειάζεται δράση για να καταπολεμηθεί.
Η κίνηση του Μπόατενγκ δημιούργησε κίνημα. «Θα έκανα το ίδιο ακόμα κι αν παίζαμε με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Τσάμπιονς Λιγκ», τόνισε ο ποδοσφαιριστής. Πρώην και νυν παίκτες, παράγοντες, πολιτικοί και άλλοι συσπειρώθηκαν πίσω του. Οι αόριστες απειλές ότι σε περίπτωση που ένας παίκτης εγκαταλείπει τον αγωνιστικό χώρο θα τιμωρείται δεν τρομάζει κανέναν. Από τη στιγμή που θίγονται ως άνθρωποι, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Και δείχνουν το δρόμο και στους υπόλοιπους, εντός και εκτός ποδοσφαίρου…
Θ. Σαρρής
