Η επικοινωνία με τους άλλους και η ανάγνωση βιβλίων των προηγούμενων γενιών τους οδήγησαν να αποδώσουν τα προβλήματα που εντοπίζει η αισθητηριακή λογική με την έκφραση «καπιταλισμός- φασισμός».
Όχι όμως σαν έννοια-προϊόν της ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά με ένα ιδιαίτερο τρόπο, σα να είναι προϊόν των ίδιων των καταστάσεων, αυτόνομα, έξω από τη δικιά τους νοητική δραστηριότητα, σαν ουσία που υπάρχει αυτόνομα, που πηγάζει από την ίδια την κατάσταση. Έτσι «δημιουργούν» ένα πλάσμα αποκομμένο από την ίδια την αισθητηριακή πραγματικότητα, την εξέλιξη της, τους μετασχηματισμούς της. Ένα πλάσμα που έχει δική του ύπαρξη έξω από τον δημιουργό του.
Η έννοια χάνει την υπόσταση της και απομένει μία λέξη, «καπιταλισμός- φασισμός». Όχι όμως μια οποιαδήποτε λέξη αλλά μια μαγική δημιουργική λέξη που αρκεί να εισέρχεται σε κάθε περίσταση με το κατάλληλο πρόθεμα, π.χ. ελληνικός καπιταλισμός, τουρκικός καπιταλισμός κλπ. Είναι δευτερεύουσας σημασίας οι διαφοροποιήσεις της αισθητηριακής λογικής τους, η ουσία μετράει. Έτσι για τα πάντα εκφωνούν ότι είναι «ο καπιταλισμός, ηλίθιε», και η λέξη πια συμπλέκεται με άλλες καταστάσεις, αφηρημένα μέσα στο χώρο και το χρόνο, δημιουργώντας θεωρητικές μυθοπλασίες.
Και αφού η θεωρητική λογική είναι αποκομμένη από την αισθητηριακή, όταν αναγκάζονται να γυρίσουν στην πραγματικότητα, δεν μπορούν να δουν τις σχέσεις, την εξέλιξη, τους δεσμούς κλπ, αλλά βλέπουν μόνο αποστεωμένα αντικείμενα. Η διένεξη Ελλάδας-Τουρκίας είναι για τα πετρέλαια και ο χώρος στον οποίο θα τρυπώσουν.
Η αισθητηριακή λογική είναι περιορισμένη στο χώρο και το χρόνο, είναι κολλημένη στο αντικείμενο, δεν υπάρχει έννοια να την ανυψώσει και να τη συνδέσει με τις σχέσεις, π.χ. τι καπιταλισμός είναι αυτός που έχει υποθηκευμένη τη χώρα του, την περιουσία του για 99 χρόνια στο χρηματιστικό κεφάλαιο(και ποιο; κλπ). Αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Η αισθητηριακή λογική απομονωμένη και περιορισμένη μπορεί να διαχειρισθεί μόνο «νεκρά» αντικείμενα και λέξεις. Γι’ αυτό βλέπει τρύπες, το Καστελόριζο είναι μακριά από την Αθήνα, και Έλληνες και Τούρκους, βάζει και τη λέξη «καπιταλισμός» και νομίζει ότι έκανε την τεράστια αποκάλυψη, την τεράστια δημιουργία.
Γι’ αυτό, τι Λοζάνη, τι Κοζάνη, χιόνια η μία και χιόνια η άλλη….
Αφαλωνιάτης Θεόδωρος
