του Ειδικού Ανταποκριτή
Διπλή πλέον η δαιμονοποίηση της Ιταλίας από την ευρωκρατία και τους υποστηρικτές της: στην αντιπαράθεση για το μεταναστευτικό προστίθεται και ο μελλοντικός προϋπολογισμός. Οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» (τους οποίους δεν εξέλεξε κανείς και λογοδοτούν μόνο στη χρηματοπιστωτική μαφία), ξιφουλκούν τώρα εναντίον του προσχεδίου προϋπολογισμού που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση συνασπισμού 5 Αστέρων-Λέγκας, και απειλούν την Ιταλία, δια στόματος Μοσκοβισί, Γιούνκερ κ.ά., ότι θα έχει την τύχη της Ελλάδας! Ταυτόχρονα υποδαυλίζουν την πίεση των «αγορών», που ώθησαν τα spreads των ιταλικών ομολόγων πάνω από το ψυχολογικό όριο των 300 μονάδων…
Οι πάντες, από τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων, τον Ρέντσι, τον Μπερλουσκόνι και την Καθολική Εκκλησία(!), ως την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, θέλουν να τιμωρήσουν παραδειγματικά την «απείθαρχη» κυβέρνηση. Αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια επίθεση, δεδομένου ότι το εν λόγω προσχέδιο προϋπολογισμού αποτελεί ήδη προϊόν μεγάλων συμβιβασμών των δύο κυβερνητικών εταίρων. Καταρχήν, το έλλειμμα θα βρίσκεται στο 2,4% (δηλαδή πολύ κάτω από το όριο του 3% που θέτουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες, κι από το 2,8% που αρχικά σχεδίαζαν οι Ντι Μάιο και Σαλβίνι). Κι έπειτα, δεν θα ισχύει για την επόμενη τριετία, όπως προβλεπόταν αρχικά, αλλά μόνο για το 2019 – με πρόβλεψη να μειωθεί σε 1,8% ως το 2021.
Υλοποίηση βασικών μέτρων, αλλά και ενδοκυβερνητική αντιπαράθεση
Από την άλλη, βέβαια, σε συμβιβασμό εξαναγκάστηκαν και οι πεμπτοφαλαγγίτες της Ε.Ε. – με πρώτο τον «τεχνοκράτη» υπουργό Οικονομικών Τζιοβάνι Τρία, ο οποίος μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα διακήρυττε ότι το έλλειμμα δεν μπορεί να ξεπερνά το 1,6%. Αλλά και οι ίδιες οι Βρυξέλλες, εγκλωβισμένες στα δόγματα μιας ολοκλήρωσης που τρίζει, νιώθουν την πίεση – με το ευρώ να σημειώνει απώλειες εξαιτίας της κάθετης αντιπαράθεσής τους με τη Ρώμη. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται να δρομολογείται η εφαρμογή βασικών σημείων του συμβολαίου συγκυβέρνησης: η καθιέρωση ελάχιστου εισοδήματος και η αύξηση του βασικού μισθού, η κατάργηση –ή ριζική τροποποίηση;– του συνταξιοκτόνου νόμου Φορνέρο και οι φοροελαφρύνσεις.
Στα μέσα του μήνα το σχέδιο προϋπολογισμού θα κατατεθεί στην ιταλική Βουλή, όπου αναμένεται να ειδωθεί αν και σε ποια κατεύθυνση θα επέλθουν τροποποιήσεις. Έτσι, συνεχίζεται (ελλείψει… κανονικής αντιπολίτευσης, τα κόμματα της οποίας πνέουν τα λοίσθια) το ενδοκυβερνητικό μπρα ντε φερ: υπουργός της Λέγκας «προβλέπει» ότι τελικά θα πιστωθούν από 7-8 δισεκατομμύρια ευρώ στα μέτρα που έχει προτείνει ο καθένας από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, και συνάδελφός του από τους 5 Αστέρες του απαντά ότι «είχαμε συμφωνήσει ότι για το ελάχιστο εθνικό εισόδημα θα αφιερωθούν πιστώσεις ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, και δεν θα δεχθούμε εκπτώσεις επ’ αυτού»…
Οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες πληγώνουν τους 5 Αστέρες
Η ενδοκυβερνητική αντιπαράθεση παίρνει ακόμη οξύτερη μορφή για θέματα που δεν περιλαμβάνονται στο κυβερνητικό συμβόλαιο, αλλά παρ’ όλα αυτά προωθούνται από τη μία ή την άλλη πλευρά. Ανάμεσά τους η απόπειρα της Λέγκας να νομοθετηθούν μια σειρά μέτρα που, τελικά, θα δυσκολεύουν το διαζύγιο. Την ίδια στιγμή, το κόμμα του Σαλβίνι έχει καταφέρει να παγώσει την υλοποίηση των 12 δεσμεύσεων των 5 Αστέρων για τις πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης. Μεταξύ αυτών, τα μέτρα ενάντια στη χρηματοδότηση κομμάτων και πολιτικών από «ιδρύματα», η περικοπή των «χρυσών συντάξεων» που λαμβάνουν τα μέλη της πολιτικής ελίτ κ.λπ.
Έτσι συντηρείται η εσωκομματική διαμάχη στους 5 Αστέρες, οι οποίοι πληρώνουν την μη εκπλήρωση πολλών από τις προσδοκίες που καλλιέργησαν. Ταυτόχρονα, ο Ντι Μάιο και ο κύκλος του επιχειρούν να μετατρέψουν την έλλειψη των 5 Αστέρων σε έμπειρα κυβερνητικά στελέχη (πρόβλημα που δεν έχει η Λέγκα του Σαλβίνι), σε έναν ακόμη τρόπο κατευνασμού του κατεστημένου: «προσλαμβάνουν» λοιπόν στελέχη του παλιού πολιτικού προσωπικού σε σημαντικά αξιώματα. Τελευταίο παράδειγμα, ο ορισμός του αριστοκρατικής καταγωγής Φιλίπο Πατρόνι Γκρίφι, που έχει διατελέσει υπουργός «τεχνοκρατικών» και «κεντροαριστερών» κυβερνήσεων, ως προέδρου του Συμβουλίου του Κράτους.
Αναξιοπιστία της αντιπολίτευσης και απέχθεια προς την Ε.Ε.
Επιπλέον, οι επικεφαλής των 5 Αστέρων κάνουν τα στραβά μάτια σε υποθέσεις όπως η «διευθέτηση» της καταδίκης της Λέγκας για την υπεξαίρεση –όταν ακόμη λεγόταν «Λέγκα του Βορρά» και είχε επικεφαλής της τον Μπόσι– 49 εκατομμυρίων ευρώ. Τελικά η Λέγκα θα επιστρέψει άμεσα μόλις 3 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό θα εξοφληθεί με δόσεις σε… 80 χρόνια. Το γεγονός αυτό ώθησε τον Αλεσάντρο ντι Μπατίστα, εκ των συνιδρυτών των 5 Αστέρων, σε ευθεία επίθεση κατά του Σαλβίνι (και, εμμέσως, κατά του Ντι Μάιο), τον οποίο κάλεσε «να επιστρέψει τώρα όλα τα κλεμμένα».
Φαίνεται όμως ότι οι… γενναιόδωροι συμβιβασμοί των 5 Αστέρων σε όλα τα μέτωπα δεν κατευνάζουν την ευρωκρατία και τους υποστηρικτές της εντός της Ιταλίας. Αντίθετα, τους ανοίγουν την όρεξη να πιέσουν για ακόμη μεγαλύτερη συνθηκολόγηση, ακόμα και με τον κίνδυνο πρόκλησης νέων τριγμών στην ευρωζώνη. Έτσι, αυτό που κρατάει μέχρι στιγμής τη συγκυβέρνηση στον αφρό (και μάλιστα με αυξημένα ποσοστά δημοφιλίας!) δεν είναι άλλο από την πλήρη αναξιοπιστία της κεντροαριστερής και κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης, συν την απέχθεια της πλειοψηφίας των Ιταλών για την ευρωκρατία – στην οποία απέχθεια τώρα προστίθεται και ο λαϊκός θυμός για την απόπειρα υπονόμευσης της ιταλικής οικονομίας και τις απειλές ότι «η Ιταλία θα υποχρεωθεί να συμμορφωθεί».
