Ξεκίνησε από την Πέμπτη 6 Ιουλίου, το απόγευμα, η συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης. Παρακολουθήσαμε με προσοχή τις ομιλίες των αρχηγών των οκτώ κομμάτων και μπορούμε να σχολιάσουμε εν συντομία ορισμένα βασικά στοιχεία.
Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ παρουσίασε ένα σχέδιο, μια πολιτική που είχε δύο πλευρές: ένα στρατηγικό περιτύλιγμα (πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός – 5 Ελλάδες κ.λπ.), ένα σχεδιασμό συγκεκριμένο για την οικονομία, τη διοίκηση, την παιδεία, τη δικαιοσύνη, την ψηφιοποίηση του δημοσίου, την υγεία, τη μεγαλύτερη ένταξη της χώρας στον ΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό. Κινήθηκε ηγεμονικά, ανενόχλητος και έκανε ανοίγματα –κυρίως προς την πασοκική πτέρυγα– για συμπόρευση ιδιαίτερα στην συνταγματική αναθεώρηση (π.χ. άρθρο 16 για ιδιωτικά πανεπιστήμια). Καταλαβαίνει ότι δεν έχει απέναντι του μια αντιπολίτευση ισχυρή και η επιτάχυνση είναι ο δρόμος που ακολουθεί σε όλα τα πεδία. Έχει βάλει και σε ιδιαίτερα πόστα ανθρώπους της εμπιστοσύνης του, δεν θα δώσει πολύ σημασία στο κοινοβουλευτικό έργο – μόνο ως μηχανισμός επικύρωσης αποφάσεων και τίποτα παραπάνω. Το μήνυμα προς την κοινωνία είναι «προσαρμογή – συμπερίληψη – επιδόματα». Βολευτείτε με αυτά!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τραυματισμένος, χωρίς να βρίσκεται στην αίθουσα ο Αλ. Τσίπρας, με νέο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας τον κ. Φάμελλο, ήταν σε φανερή δυσκολία να έχει έναν πειστικό λόγο, μια άλλη πρόταση. Υποστήριξε όλα τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Τσίπρα, μάλιστα σε μια μέρα επέτειο του δημοψηφίσματος που ανατράπηκε εντός 24 ωρών, και το μόνο που είχε να πει ήταν ότι «έχουν μια διαφορετική αντίληψη» για την ανάπτυξη, τη χώρα και την κοινωνία, κι ότι η κυβέρνηση θα τους βρει απέναντι σε όλες τις αντιλαϊκές προσπάθειές της.
ΤΟ ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση από την πλευρά τους άσκησαν μια αντιπολιτευτική κριτική προς τον σχεδιασμό της κυβέρνησης. Έθεσαν ορισμένα ζητήματα ουσίας. Αναφέρθηκαν σε ζητήματα γεωπολιτικά, εθνικά, μίλησαν για το ΝΑΤΟ και τα ξεπουλήματα που γίνονται. Ο Δ. Κουτσούμπας μίλησε και για την ψηφιακή Ελλάδα και ποιους εξυπηρετεί, μίλησε για τους εργαζόμενους, προσπάθησε να αρθρώσει μια πιο συνολική κριτική στο αφήγημα της ΝΔ. Ο Κ. Βελόπουλος ήταν ιδιαίτερα κριτικός στην σύμφυση σημιτικού ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. υπό τον Μητσοτάκη και είχε ορισμένες έντονες αιχμές για όσα γίνονται με την Κύπρο και τα Στενά στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Κάνουμε αυτήν την αναφορά στα δύο αυτά κόμματα γιατί η λέξη ΝΑΤΟ και η κριτική στην πλήρη ευθυγράμμιση της χώρας προς τις ΗΠΑ, δεν αναφέρθηκε από κανένα άλλο αρχηγό κόμματος. Ο μεν κ. Φάμελος αναφέρθηκε στο ότι «είναι εξαιρετικά σημαντικό η Ελλάδα να δίνει αυτό το διεθνές μήνυμα, διατηρώντας μια σαφή θέση απέναντι στην παράνομη και αιματηρή ρωσική εισβολή, με αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό και τηρώντας τις δεσμεύσεις της, ως χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Η αλληλεγγύη, όμως, επιβάλλει και κάθε φορά να διαλέγει το πώς θα δείξει την αλληλεγγύη της και το δικαίωμα να επιλέξει αυτόν τον δρόμο της αλληλεγγύης». Ο δε κ. Ανδρουλάκης αναφερόμενος στις σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας είπε ότι «Δεν θα δεχθούμε οικονομικά ή γεωπολιτικά παιχνίδια του ΝΑΤΟ ή ισχυρών κρατών της Ένωσης στην πλάτη του ελληνικού λαού». Τίποτα παραπάνω. Τα κόμματα «Σπαρτιάτες», «Νίκη» και «Πλεύση Ελευθερίας», δεν έκαναν καμία απολύτως αναφορά στο ζήτημα αυτό. Όπως και ότι τα τρία πρωτοεμφανιζόμενα κόμματα δεν έκαναν καμία εντύπωση.
Ο Β. ΣΤΙΓΚΑΣ από τους «Σπαρτιάτες» κράτησε χαμηλούς τόνους, σαν ομιλία γνωριμίας, σύντομος και χωρίς να ξετυλίξει όλη την γραμμή του κόμματός του. Θέλησε αρχικά να πάρει αποστάσεις από φασισμό και ναζισμό και να εκθέσει κάποιες βασικές κατευθύνσεις: «Είμαστε κάθετα απέναντι από τον ναζισμό και τον φασισμό… είμαστε βαθιά δημοκράτες, πραγματικοί Έλληνες… Οι “Σπαρτιάτες” είναι ο πολιτικός φορέας της αναγεννημένης εθνικής πατριωτικής Δεξιάς, που μέσα από το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αγωνίζεται για την ισονομία και την ισοτιμία όλων των Ελλήνων πολιτών, ως τούτο επιτάσσει ο συνταγματικός και δημοκρατικός πατριωτισμός… Εκπροσωπήσουμε στην κοινωνία τον αγνό εθνικό πατριωτικό χώρο, ο οποίος έχει ως πρωταρχικό στόχο την κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία, που επιτυγχάνονται μόνο με σκληρή εργασία, προώθηση θεσμικών εργαλείων για την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, τις νέες ψηφιακές τεχνολογίες –τεχνητή νοημοσύνη– καθώς και τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας και της οργάνωσης της δημόσιας διοίκησης και ολόκληρου του κράτους, με αφετηρία την εξυπηρέτηση των Ελλήνων πολιτών… Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια αλλοίωσης της πολιτιστικής μας ταυτότητας και της επιχειρούμενης από το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα ισλαμοποίησης της Ελλάδας… Ζητούμε τον εξορθολογισμό της μεταναστευτικής πολιτικής και τη σαφή διάκριση του όρου «οικονομικού μετανάστη» με αυτόν του «πρόσφυγα», την άμεση απέλαση των παράνομων μεταναστών και την αυστηρότερη φύλαξη των θαλασσίων και χερσαίων συνόρων μας…».
Ο Δ. ΝΑΤΣΙΟΣ της «Νίκης» έδωσε έμφαση στο δημογραφικό και σε όλη την ομιλία του, που δεν είχε ακροδεξιά χαρακτηριστικά, παρουσιάζοντας μια ταυτότητα για το κόμμα του που μπορεί να χαρακτηριστεί συντηρητική-παραδοσιακή χωρίς υπερβολές και αιχμές, ενώ σε ένα δύο επίδικα άφησε και ανοιχτές τις θύρες όπως έκανε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Η Z. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, περιαυτολόγησε επί μακρόν και πάλι, παρουσίασε την σούπερ κοινοβουλευτική ομάδα των οκτώ εκλεκτών της Πλεύσης Ελευθερίας και μετά ανέπτυξε κάποιες γενικές ιδέες για το ποιους θέλει να εκφράσει μέσα στην Βουλή. Κουραστική, επαναλαμβανόμενη. Τάχθηκε ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά ΑΕΙ αλλά ταυτόχρονα δήλωσε ότι εφόσον ανοίξει η συζήτηση για συνταγματική αναθεώρηση θα καταθέσει προτάσεις… – κατά τα άλλα θα αγωνιστεί για να μπει η κοινωνία στην Βουλή.
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ηγεμονική εμφάνιση του Κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ., αμηχανία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αντιπολιτευτικοί τόνοι από ΚΚΕ και Ελληνική Λύση, πρώτες σχετικά μαζεμένες, αναγνωριστικές του τοπίου, εμφανίσεις των τριών νέων κομμάτων. Αυτά για αρχή…
