Παρακάτω αναδημοσιεύουμε, από το liberal.gr, αποσπάσματα από ένα άρθρο του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη που γράφτηκε με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας.
Μια 30χρονη μητέρα χτύπησε προχτές την πόρτα του εισαγγελέα Βόλου και του ζήτησε να της πάρει τα δύο από τα 4 παιδιά της, 13 και 14 ετών, και να τα δώσει κάπου γιατί η ίδια δεν έχει πια λεφτά να τα μεγαλώνει! Κι αυτό είναι το έκτο (6ο) περιστατικό φέτος στη Μαγνησία! Αφιερωμένο στον πρωθυπουργό, την «αριστερά» του, και τις εξαγγελίες του ότι θα αυξηθεί στο 40% η ποσόστωση για τις γυναίκες που εκλέγονται! Αυτό έφταιγε!
Η χτεσινή μέρα της – αγωνιζόμενης- γυναίκας ήταν ένα ακόμα μνημείο υποκρισίας και αποθέωσης του λαϊκισμού σε βάρος των γυναικών. Πρώτα, πρώτα η ποσόστωση. Η μέχρι σήμερα εκλογή γυναικών στη Βουλή και τους δήμους σε ποσοστό 30% μ’ αυτό το σύστημα δε φάνηκε να έσωσε την 30χρονη και καμιά άλλη γυναίκα από το άγος της ανέχειας.
Επειδή και οι γυναίκες μόλις καθίσουν σε καρέκλα εξουσίας παίρνουν τη μορφή της καρέκλας και χάνουν τη μορφή της γυναίκας, στη συντριπτική τους πλειονότητα. Απόδειξη; Η ποσόστωση δεν έσωσε τις γυναίκες από τη χαμηλότερη αμοιβή για ίδια εργασία με τους άντρες, που ισχύει σχεδόν σε όλες τις δουλειές. Ούτε έσωσε όσες υφίστανται βία στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά. Αντίθετα, τα φαινόμενα βίας αυξάνονται! Και είναι όλο και βιαιότερα. […]
Όσες ριζικές αλλαγές έγιναν στο νομικό και καθημερινό πλαίσιο για τη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα δεν έγιναν από τις εκλεγμένες με ποσόστωση. Έγιναν είτε από θαρραλέες και δυναμικές γυναίκες της πολιτικής και της κοινωνίας, χωρίς ποσόστωση, είτε από θαρραλέους και ανοιχτόμυαλους άντρες.
Το μείζον: Η ποσόστωση είναι μια μεγάλη προσβολή για τη Γυναίκα. Της χαρίζει θέσεις λες και η ίδια είναι ανίκανη να τις πάρει μόνη της. Τη θεωρεί σαν είδος αδύναμο, ενώ η γυναίκα είναι ισχυρότερη του άντρα με το δικό της τρόπο στο δυτικό κόσμο που ζούμε και όχι μόνο. Και όχι μόνο σήμερα. […]
Όποιος θέλει πραγματική ισότητα και κατέχει την εξουσία δεν έχει παρά να αλλάξει τους νόμους για τις αμοιβές αντρών-γυναικών. Να αλλάξει τους νόμους για τα δικαιώματα των αντρών στη φροντίδα του νοικοκυριού με γονικές άδειες που θα ξελαφρώνουν τις γυναίκες.
Να αλλάξει τους νόμους για τις προσλήψεις και τις απολύσεις, γιατί πολλοί εργοδότες δεν προσλαμβάνουν γυναίκες από το φόβο της εγκυμοσύνης. Να αλλάξει τους νόμους για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, αντί να τους καταργήσει, όπως δρομολογεί ο… ευφυής κ Γαβρόγλου και οι σύμβουλοί του (πού τους βρήκε!). Να αλλάξει τους νόμους για τη βία κατά των γυναικών και την προστασία τους όταν την καταγγέλλουν. Αυτά για αρχή.
Η ποσόστωση δεν μας έφερε καλύτερες γυναίκες. Μας έφερε απλώς περισσότερες. Και δεν ήταν αυτές που προώθησαν τα γυναικεία ζητήματα. Όπως δεν τα προώθησε και η κυβέρνηση. Ας φροντίσει πρώτα να αμείβονται άντρες και γυναίκες το ίδιο για την ίδια δουλειά –τι κυβέρνηση είναι– που είναι το εύκολο (!) και μετά συζητάμε για την ποσόστωση.
Αλλά, τι λέω! Ας φροντίσει πρώτα να μην παραδίνουν τα παιδιά τους στα δικαστήρια για υιοθεσία οι γυναίκες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ας φροντίσει να μη γδέρνει τις εργαζόμενες και ας δώσει δουλειά στις πάνω από 800.000 πραγματικά άνεργες και μετά συζητάμε για την ποσόστωση.
Αλλά, και εδώ είναι η υποκρισία, η ποσόστωση δεν κοστίζει και οι άντρες είναι ζωντόβολα, δεν διαμαρτύρονται. Ενώ οι ουσιαστικοί νόμοι προστασίας των Γυναικών σκοντάφτουν επάνω σε εργοδοτικά και άλλα οικονομικά συμφέροντα! Με τα οποία η κυβέρνηση δεν θέλει να τα χαλάσει. Την ταΐζουν. Κι αυτή με τη σειρά της ταΐζει σανό το πόπολο. Και τις γυναίκες.
