Εξοντωτικά φορολογικά μέτρα σε κάθε επίσκεψη της τρόικας. Του Δρόσου Δρόσου
Αυτές τις μέρες λήγουν (μετά και από επανειλημμένες παρατάσεις) οι προθεσμίες για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2011. Η βαρύτητα των αλλαγών που συντελούνταν στη φορολογική νομοθεσία κάθε φορά που επισκεπτόταν τη χώρα μας η τρόικα, ήταν κάτι που μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν μόνο οι ειδήμονες. Οι απλοί φορολογούμενοι μόλις τώρα κατάλαβαν τις πραγματικές διαστάσεις των φορολογικών επιβαρύνσεων, καθώς και τις αλλαγές που αυτές συνεπάγονται.
Από δελτίο Τύπου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου ενημερωθήκαμε ότι οι επισκέψεις της τρόικας στη χώρα μας αλλά και οι ανακοινώσεις νέων μέτρων έχουν αρνητική επίδραση στην εξέλιξη του δείκτη κύκλου εργασιών του εμπορίου και γενικότερα στην κατανάλωση στην ελληνική αγοράς.
Δημοσιεύουμε τον αποκαλυπτικό πίνακα όπου φαίνεται τι σηματοδοτούσε κάθε επίσκεψη της τρόικας στον Δείκτη Κύκλου Εργασιών, καθώς και τα σκληρά φορολογικά μέτρα που λαμβάνονταν κάθε φορά.
Ας δούμε τώρα σε επίπεδο φορολογίας εισοδήματος τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν με επείγουσες διαδικασίες, κάτω από την πίεση των εκπροσωπών των πιστωτών μας, τι μεταβολές επέφεραν και πώς επηρεάζουν τα ήδη μειωμένα από αλλά μέτρα εισοδήματα.
Ο Νόμος 2238 είναι ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος. Ο νόμος, δηλαδή, που ορίζει τον τρόπο δήλωσης και φορολογίας των εισοδημάτων μας.
Με το Άρθρο 9 ορίζεται η κλίμακα φόρου εισοδήματος με την όποια φορολογήθηκαν τα εισοδήματα το 2010.
Παραθέτουμε την κλίμακα στο σχετικό πίνακα 2 όχι για να καταδειχτεί αν ήταν δίκαιη ή πόσο δίκαιη ή δικαιότερη ήταν η φορολογική επιβάρυνση, αλλά για να δείξουμε πώς μπορεί μια άδικη κατανομή των φορολογικών βαρών να κλιμακωθεί και να καταστήσει δυσμενέστερη τη φορολογική επιβάρυνση, ζητώντας ακόμη μεγαλύτερα ποσά φόρου από τα συνήθη για το υπουργείο Οικονομικών υποζύγια. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που σήμερα οι φορολογούμενοι θεωρούν απίστευτα τα ποσά φόρου που τους βαρύνουν.
Ακολούθως και μετά από έλεγχο των δημοσιονομικών από την τρόικα, η επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα κλιμακώθηκε με γενικευμένες και οριζόντιες λύσεις που καθιστούν τις φορολογικές επιβαρύνσεις πραγματικά δυσβάσταχτες.
Με το Νόμο 3986 (ΦΕΚ 152/1-7-2011) που τιτλοφορείται Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 καθιερώνεται νέα κλίμακα φορολογίας εισοδήματος που μειώνει το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ στις 8.000 ευρώ.
Όμως επειδή ούτε αυτό ήταν αρκετό, με τον Νόμο 4024, Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 (ΦΕΚ 226/27-10-2011), τροποποιείται εκ νέου η κλίμακα του άρθρου 9 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος. Και είναι αυτή που μας αφορά εν προκειμένω, με την οποία θα φορολογηθούμε για τα εισοδήματα που αποκτήσαμε το 2011 και φαίνεται στον πίνακα 3.
Κάθε φορά που κατέφθανε η τρόικα στη χώρα και έλεγχε την πορεία των οικονομικών μεγεθών, το υπουργείο Οικονομικών συνέτρεχε στη γρήγορη λύση της μείωσης του αφορολογήτου ορίου και την τροποποίηση τόσο των κλιμακίων υπολογισμού του φόρου, όσο και στην κατάργηση των εκπτώσεων από το εισόδημα και την μετατροπή κάποιων εκπτώσεων σε ποσά έκπτωσης από τον φόρο. Η παράμετρος αυτή είναι η δεύτερη που επιδεινώνει την φορολογική επιβάρυνση φέτος.
Με κάποια παραδείγματα υπολογισμού του φόρου παρακάτω, θα καταδείξουμε σαφώς πώς μια πληθώρα φορολογούμενων, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι επαγγελματίες ή αγρότες, αλλά συχνά και άνεργοι χωρίς εισόδημα, μπορεί να καταστούν από φτωχοί φτωχότεροι, και με τον φόρο που τους επιρρίπτεται να κατέλθουν ακόμη χαμηλότερα και από αυτό το ελάχιστο όριο εισοδήματος που θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα επιβίωσής του.
Είναι αυτή η θυσία που ζήτησε η πολιτεία από τους Έλληνες με το πρόσχημα του επείγοντος και της σωτηρίας της χώρας; Είναι η λάθος πληροφόρηση προς τους εκπροσώπους των πιστωτών μας ώστε να επιμένουν σε τόσο δυσβάσταχτα και απάνθρωπα μετρά φορολογίας και λιτότητας; Ή είναι η σαφής και τελική επιλογή όλων σχετικά με τα ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό της κρίσης; Ρητορικά τα ερωτήματα…
Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ο επίσημος τραπεζικός φορέας της χώρας δηλώνει ότι την τελευταία διετία πήραν την άγουσα προς τις τράπεζες του εξωτερικού ποσά αποταμιεύσεων ύψους άνω των 80 δισ. ευρώ (αποτελούν, άραγε, δηλωθέντα και φορολογηθέντα εισοδήματα τα ποσά αυτά;), εν μέσω υποσχέσεων όλων των έως τώρα κυβερνήσεων για την αναζήτηση εσόδων λόγου χάρη από την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Έτσι, λοιπόν, με βάση τα έως τώρα ληφθέντα φορολογικά μέτρα έχουμε παραδείγματα όπως τα παρακάτω:
Συνταξιούχος με μηνιαία σύνταξη 700 ευρώ και συνολικό ετήσιο ποσό εισοδήματος 9.800 ευρώ. Το εισόδημα του υπερβαίνει το όριο των 9.000,00 άρα θα ισχύσει αφορολόγητο ποσό 5.000 ευρώ και έτσι ((9.800-5.000)*10/100)= 480 ευρώ η φορολογική του επιβάρυνση.
Έστω μισθωτός 29 ετών με εισόδημα μηνιαίο 600 ευρώ και ετήσιο (6.000×14)=8.400 ευρώ. Ισχύοντας γι’ αυτόν το αφορολόγητο των 9.000 ευρώ, η φορολογική επιβάρυνση είναι μηδέν.
Σε παρόμοια, όμως, περίπτωση μισθωτού ηλικίας π.χ. 32 ετών ισχύει αφορολόγητο 5.000 και έτσι η φορολογική επιβάρυνση ανέρχεται στο ποσό των ((8.400-5.000) x 10/100)= 340 ευρώ.
Όμως, η φορολογική επιβάρυνση δεν προσδιορίζεται μόνο από το εισόδημα. Το εισόδημα συγκρίνεται με τις αντικειμενικές δαπάνες του κάθε φορολογούμενου και γίνεται ο υπολογισμός του φόρου με βάση το μεγαλύτερο ποσό ανάμεσα στα δύο.
Έστω, λοιπόν, μισθωτός, άγαμος, με 1.000 ευρώ μηνιαίο εισόδημα (ετήσιο 14 x 12=14.000 ευρώ). Κάτοχος IΧ αυτοκίνητου 5ετίας 1.600 cc. Με ιδιόκτητη κατοικία 80 τ.μ. Με τοκοχρεολυτική δόση δανείου ποσού 400×12=4.800 ευρώ στο έτος (εκ των οποίων οι τόκοι ανέρχονται στο ποσό των 1.000 ευρώ).
Με βάση το εισόδημα θα πλήρωνε φόρο 1.060 ευρώ συν εισφορά αλληλεγγύης 140 ευρώ, δηλαδή συνολικά 1.200 ευρώ. Με βάση τα τεκμήρια, τώρα, το ατομικό είναι 3.000 ευρώ, το αυτοκίνητο 4.480 ευρώ, η κύρια κατοικία 3.200 ευρώ και η δόση του δανείου 4.800 ευρώ. Οπότε, το σύνολο των τεκμηρίων είναι 15.480 ευρώ, που σημαίνει φόρος 1.326 ευρώ συν εισφορά αλληλεγγύης 140 ευρώ, 1.466 ευρώ μείον 100 ευρώ έκπτωση τόκων ά κατοικίας, δηλαδή σύνολο φόρου 1.366,40 ευρώ.
Ας υποθέσουμε, τώρα, ότι στο πιο πάνω παράδειγμα ο φορολογούμενος ήταν άνεργος, με τα παραπάνω τεκμήρια. Ατομικό 3.000 ευρώ, Ι.Χ. 1.600 κυβικά 4.480 ευρώ, κύρια κατοικία 3.200 ευρώ και δόση δανείου 4.800 ευρώ, δηλαδή σύνολο τεκμηρίων 15.480 ευρώ.
Η φορολογική επιβάρυνση και ίσως φαίνεται απίστευτο, θα ανέλθει στο ποσό των 1.326,40 ευρώ, πλέον 55% προκαταβολή φόρου. Τα τεκμήρια σε αυτή την περίπτωση είναι μαχητά, όμως θα υπολογιστεί το εκκαθαριστικό και κατόπιν θα υποβληθεί αίτηση και ενώπιον του εφόρου θα συζητηθεί και θα αποδειχθεί το μαχητό των τεκμηρίων.
Στα παραπάνω παραδείγματα ελήφθησαν εσκεμμένα ποσά εισοδημάτων κοντά στο ποσό που θεωρείται με βάση τις μελέτες ως όριο της φτώχειας, για να φανεί έτσι ότι και οι μη έχοντες, καλούνται να συμβάλουν με δυσανάλογα για τις δυνατότητες τους ποσά στα φορολογικά βάρη, καθιστώντας έτσι την επιβίωση τους από δύσκολη αδύνατη.
Επιπλέον, προϋπόθεση ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω φορολογική επιβάρυνση στα παραπάνω παραδείγματά μας, είναι η ύπαρξη των αποδείξεων καταναλωτικών αγαθών στο ύψος του 25% του εισοδήματος ή του ποσού των τεκμηρίων των φορολογουμένων, ανάλογα με το ποιο είναι το μεγαλύτερο ποσό.
Μόνο ενδεικτικό, βεβαίως, χαρακτήρα έχουν τα παραδείγματα και οι έως τώρα αναγραφόμενες πληροφορίες και στο πλαίσιο που επιτρέπει ένα τέτοιο προς δημοσίευση σημείωμα. Ακόμα περισσότερα θα μπορούσαν να σχολιασθούν για την κοινωνική διάσταση κάθε φορολογικού μέτρου αλλά είναι σίγουρα γνωστά στον κάθε αναγνώστη, αφού αναπόφευκτα και βιωματικά αντιμετωπίζει ο κάθε ένας τις συνέπειες των κάθε φορά ανελέητων φοροεπιδρομών.
Στο υπουργείο Οικονομικών μπορεί με τα άρον-άρον νομοθετημένα και υπό την πίεση της τρόικας φορολογικά μέτρα να υπολογίζουν τη μέση φορολογική επιβάρυνση με βάση τις σταδιακά υποβαλλόμενες δηλώσεις. Η αγωνία των φορολογουμένων, όμως, εστιάζεται στο πώς θα αντεπεξέλθουν στις βιοτικές τους ανάγκες και τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Και επειδή ακριβώς οι αρμόδιοι γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία των φορολογουμένων πλέον αδυνατεί να δώσει και δεν θέλουν να φανεί στην τρόικα ότι προστίθενται μερικά ακόμη εκατομμύρια ευρώ στα 42 δισ. φόρων που είναι ήδη βεβαιωμένα και ανείσπρακτα, προσπαθούν να πλασάρουν ως μεγάλη επιτυχία την τμηματική καταβολή των φόρων σε περισσότερες δόσεις από αυτές που προβλέπει η μέχρι τώρα σχετική νομοθεσία..
Εκτός, όμως, από το θέμα των διευκολύνσεων και της επιμήκυνσης των δόσεων εξόφλησης των φόρων, αναγκαίο και επείγον καθίσταται και το άνοιγμα της συζήτησης για ένα φορολογικό νόμο, που θα αναλάβει τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και την ενίσχυση των αδυνάτων άμεσα.
Από δελτίο Τύπου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου ενημερωθήκαμε ότι οι επισκέψεις της τρόικας στη χώρα μας αλλά και οι ανακοινώσεις νέων μέτρων έχουν αρνητική επίδραση στην εξέλιξη του δείκτη κύκλου εργασιών του εμπορίου και γενικότερα στην κατανάλωση στην ελληνική αγοράς.
Δημοσιεύουμε τον αποκαλυπτικό πίνακα όπου φαίνεται τι σηματοδοτούσε κάθε επίσκεψη της τρόικας στον Δείκτη Κύκλου Εργασιών, καθώς και τα σκληρά φορολογικά μέτρα που λαμβάνονταν κάθε φορά.
Ας δούμε τώρα σε επίπεδο φορολογίας εισοδήματος τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν με επείγουσες διαδικασίες, κάτω από την πίεση των εκπροσωπών των πιστωτών μας, τι μεταβολές επέφεραν και πώς επηρεάζουν τα ήδη μειωμένα από αλλά μέτρα εισοδήματα.
Ο Νόμος 2238 είναι ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος. Ο νόμος, δηλαδή, που ορίζει τον τρόπο δήλωσης και φορολογίας των εισοδημάτων μας.
Με το Άρθρο 9 ορίζεται η κλίμακα φόρου εισοδήματος με την όποια φορολογήθηκαν τα εισοδήματα το 2010.
Παραθέτουμε την κλίμακα στο σχετικό πίνακα 2 όχι για να καταδειχτεί αν ήταν δίκαιη ή πόσο δίκαιη ή δικαιότερη ήταν η φορολογική επιβάρυνση, αλλά για να δείξουμε πώς μπορεί μια άδικη κατανομή των φορολογικών βαρών να κλιμακωθεί και να καταστήσει δυσμενέστερη τη φορολογική επιβάρυνση, ζητώντας ακόμη μεγαλύτερα ποσά φόρου από τα συνήθη για το υπουργείο Οικονομικών υποζύγια. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που σήμερα οι φορολογούμενοι θεωρούν απίστευτα τα ποσά φόρου που τους βαρύνουν.
Ακολούθως και μετά από έλεγχο των δημοσιονομικών από την τρόικα, η επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα κλιμακώθηκε με γενικευμένες και οριζόντιες λύσεις που καθιστούν τις φορολογικές επιβαρύνσεις πραγματικά δυσβάσταχτες.
Με το Νόμο 3986 (ΦΕΚ 152/1-7-2011) που τιτλοφορείται Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 καθιερώνεται νέα κλίμακα φορολογίας εισοδήματος που μειώνει το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ στις 8.000 ευρώ.
Όμως επειδή ούτε αυτό ήταν αρκετό, με τον Νόμο 4024, Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 (ΦΕΚ 226/27-10-2011), τροποποιείται εκ νέου η κλίμακα του άρθρου 9 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος. Και είναι αυτή που μας αφορά εν προκειμένω, με την οποία θα φορολογηθούμε για τα εισοδήματα που αποκτήσαμε το 2011 και φαίνεται στον πίνακα 3.
Κάθε φορά που κατέφθανε η τρόικα στη χώρα και έλεγχε την πορεία των οικονομικών μεγεθών, το υπουργείο Οικονομικών συνέτρεχε στη γρήγορη λύση της μείωσης του αφορολογήτου ορίου και την τροποποίηση τόσο των κλιμακίων υπολογισμού του φόρου, όσο και στην κατάργηση των εκπτώσεων από το εισόδημα και την μετατροπή κάποιων εκπτώσεων σε ποσά έκπτωσης από τον φόρο. Η παράμετρος αυτή είναι η δεύτερη που επιδεινώνει την φορολογική επιβάρυνση φέτος.
Με κάποια παραδείγματα υπολογισμού του φόρου παρακάτω, θα καταδείξουμε σαφώς πώς μια πληθώρα φορολογούμενων, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι επαγγελματίες ή αγρότες, αλλά συχνά και άνεργοι χωρίς εισόδημα, μπορεί να καταστούν από φτωχοί φτωχότεροι, και με τον φόρο που τους επιρρίπτεται να κατέλθουν ακόμη χαμηλότερα και από αυτό το ελάχιστο όριο εισοδήματος που θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα επιβίωσής του.
Είναι αυτή η θυσία που ζήτησε η πολιτεία από τους Έλληνες με το πρόσχημα του επείγοντος και της σωτηρίας της χώρας; Είναι η λάθος πληροφόρηση προς τους εκπροσώπους των πιστωτών μας ώστε να επιμένουν σε τόσο δυσβάσταχτα και απάνθρωπα μετρά φορολογίας και λιτότητας; Ή είναι η σαφής και τελική επιλογή όλων σχετικά με τα ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό της κρίσης; Ρητορικά τα ερωτήματα…
Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ο επίσημος τραπεζικός φορέας της χώρας δηλώνει ότι την τελευταία διετία πήραν την άγουσα προς τις τράπεζες του εξωτερικού ποσά αποταμιεύσεων ύψους άνω των 80 δισ. ευρώ (αποτελούν, άραγε, δηλωθέντα και φορολογηθέντα εισοδήματα τα ποσά αυτά;), εν μέσω υποσχέσεων όλων των έως τώρα κυβερνήσεων για την αναζήτηση εσόδων λόγου χάρη από την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Έτσι, λοιπόν, με βάση τα έως τώρα ληφθέντα φορολογικά μέτρα έχουμε παραδείγματα όπως τα παρακάτω:
Συνταξιούχος με μηνιαία σύνταξη 700 ευρώ και συνολικό ετήσιο ποσό εισοδήματος 9.800 ευρώ. Το εισόδημα του υπερβαίνει το όριο των 9.000,00 άρα θα ισχύσει αφορολόγητο ποσό 5.000 ευρώ και έτσι ((9.800-5.000)*10/100)= 480 ευρώ η φορολογική του επιβάρυνση.
Έστω μισθωτός 29 ετών με εισόδημα μηνιαίο 600 ευρώ και ετήσιο (6.000×14)=8.400 ευρώ. Ισχύοντας γι’ αυτόν το αφορολόγητο των 9.000 ευρώ, η φορολογική επιβάρυνση είναι μηδέν.
Σε παρόμοια, όμως, περίπτωση μισθωτού ηλικίας π.χ. 32 ετών ισχύει αφορολόγητο 5.000 και έτσι η φορολογική επιβάρυνση ανέρχεται στο ποσό των ((8.400-5.000) x 10/100)= 340 ευρώ.
Όμως, η φορολογική επιβάρυνση δεν προσδιορίζεται μόνο από το εισόδημα. Το εισόδημα συγκρίνεται με τις αντικειμενικές δαπάνες του κάθε φορολογούμενου και γίνεται ο υπολογισμός του φόρου με βάση το μεγαλύτερο ποσό ανάμεσα στα δύο.
Έστω, λοιπόν, μισθωτός, άγαμος, με 1.000 ευρώ μηνιαίο εισόδημα (ετήσιο 14 x 12=14.000 ευρώ). Κάτοχος IΧ αυτοκίνητου 5ετίας 1.600 cc. Με ιδιόκτητη κατοικία 80 τ.μ. Με τοκοχρεολυτική δόση δανείου ποσού 400×12=4.800 ευρώ στο έτος (εκ των οποίων οι τόκοι ανέρχονται στο ποσό των 1.000 ευρώ).
Με βάση το εισόδημα θα πλήρωνε φόρο 1.060 ευρώ συν εισφορά αλληλεγγύης 140 ευρώ, δηλαδή συνολικά 1.200 ευρώ. Με βάση τα τεκμήρια, τώρα, το ατομικό είναι 3.000 ευρώ, το αυτοκίνητο 4.480 ευρώ, η κύρια κατοικία 3.200 ευρώ και η δόση του δανείου 4.800 ευρώ. Οπότε, το σύνολο των τεκμηρίων είναι 15.480 ευρώ, που σημαίνει φόρος 1.326 ευρώ συν εισφορά αλληλεγγύης 140 ευρώ, 1.466 ευρώ μείον 100 ευρώ έκπτωση τόκων ά κατοικίας, δηλαδή σύνολο φόρου 1.366,40 ευρώ.
Ας υποθέσουμε, τώρα, ότι στο πιο πάνω παράδειγμα ο φορολογούμενος ήταν άνεργος, με τα παραπάνω τεκμήρια. Ατομικό 3.000 ευρώ, Ι.Χ. 1.600 κυβικά 4.480 ευρώ, κύρια κατοικία 3.200 ευρώ και δόση δανείου 4.800 ευρώ, δηλαδή σύνολο τεκμηρίων 15.480 ευρώ.
Η φορολογική επιβάρυνση και ίσως φαίνεται απίστευτο, θα ανέλθει στο ποσό των 1.326,40 ευρώ, πλέον 55% προκαταβολή φόρου. Τα τεκμήρια σε αυτή την περίπτωση είναι μαχητά, όμως θα υπολογιστεί το εκκαθαριστικό και κατόπιν θα υποβληθεί αίτηση και ενώπιον του εφόρου θα συζητηθεί και θα αποδειχθεί το μαχητό των τεκμηρίων.
Στα παραπάνω παραδείγματα ελήφθησαν εσκεμμένα ποσά εισοδημάτων κοντά στο ποσό που θεωρείται με βάση τις μελέτες ως όριο της φτώχειας, για να φανεί έτσι ότι και οι μη έχοντες, καλούνται να συμβάλουν με δυσανάλογα για τις δυνατότητες τους ποσά στα φορολογικά βάρη, καθιστώντας έτσι την επιβίωση τους από δύσκολη αδύνατη.
Επιπλέον, προϋπόθεση ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω φορολογική επιβάρυνση στα παραπάνω παραδείγματά μας, είναι η ύπαρξη των αποδείξεων καταναλωτικών αγαθών στο ύψος του 25% του εισοδήματος ή του ποσού των τεκμηρίων των φορολογουμένων, ανάλογα με το ποιο είναι το μεγαλύτερο ποσό.
Μόνο ενδεικτικό, βεβαίως, χαρακτήρα έχουν τα παραδείγματα και οι έως τώρα αναγραφόμενες πληροφορίες και στο πλαίσιο που επιτρέπει ένα τέτοιο προς δημοσίευση σημείωμα. Ακόμα περισσότερα θα μπορούσαν να σχολιασθούν για την κοινωνική διάσταση κάθε φορολογικού μέτρου αλλά είναι σίγουρα γνωστά στον κάθε αναγνώστη, αφού αναπόφευκτα και βιωματικά αντιμετωπίζει ο κάθε ένας τις συνέπειες των κάθε φορά ανελέητων φοροεπιδρομών.
Στο υπουργείο Οικονομικών μπορεί με τα άρον-άρον νομοθετημένα και υπό την πίεση της τρόικας φορολογικά μέτρα να υπολογίζουν τη μέση φορολογική επιβάρυνση με βάση τις σταδιακά υποβαλλόμενες δηλώσεις. Η αγωνία των φορολογουμένων, όμως, εστιάζεται στο πώς θα αντεπεξέλθουν στις βιοτικές τους ανάγκες και τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Και επειδή ακριβώς οι αρμόδιοι γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία των φορολογουμένων πλέον αδυνατεί να δώσει και δεν θέλουν να φανεί στην τρόικα ότι προστίθενται μερικά ακόμη εκατομμύρια ευρώ στα 42 δισ. φόρων που είναι ήδη βεβαιωμένα και ανείσπρακτα, προσπαθούν να πλασάρουν ως μεγάλη επιτυχία την τμηματική καταβολή των φόρων σε περισσότερες δόσεις από αυτές που προβλέπει η μέχρι τώρα σχετική νομοθεσία..
Εκτός, όμως, από το θέμα των διευκολύνσεων και της επιμήκυνσης των δόσεων εξόφλησης των φόρων, αναγκαίο και επείγον καθίσταται και το άνοιγμα της συζήτησης για ένα φορολογικό νόμο, που θα αναλάβει τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και την ενίσχυση των αδυνάτων άμεσα.
* Ο Δρόσος Δρόσος είναι φοροτεχνικός
Σχόλια
