Δήλωση του Α. Νταβανέλλου, εκπροσώπου της ΔΕΑ στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να αντιμετωπίσει, ενιαία, την πρόκληση των περιφερειακών εκλογών. Η ευθύνη βαρύνει την ηγεσία του Συνασπισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να αντιμετωπίσει, ενιαία, την πρόκληση των περιφερειακών εκλογών. Η ευθύνη βαρύνει την ηγεσία του Συνασπισμού.
Την Τετάρτη, 8/9, η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού αποφάσισε, διά πλειοψηφίας, να προτείνει για την περιφέρεια της Αττικής τη συνεργασία με το «πασοκογενές» σχήμα της Δημοκρατικής Συνεννόησης, με επικεφαλής τον Αλ. Μητρόπουλο. Η απόφαση αυτή αποτελεί παραβίαση της πολιτικής συμφωνίας της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που ενέκρινε μεν το «άνοιγμα» του ΣΥΡΙΖΑ προς τις δυνάμεις που αποδεσμεύονται από το ΠΑΣΟΚ, αλλά με την πολιτική και τις δεσμεύσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι με την αυτοδιάλυση του ΣΥΡΙΖΑ (ή το κρύψιμό του…) μέσα σε ένα σχήμα με απροσδιόριστες -για την ώρα- σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ. Η απόφαση αυτή αποτελεί, επίσης, εκδήλωση βαθιάς περιφρόνησης προς τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπου κανείς άλλος -πέραν της ηγεσίας του ΣΥΝ- δεν συμφωνούσε και δεν συμφωνεί με το «σχέδιο» υποστήριξης στον Αλ. Μητρόπουλο.
Η επιμονή της ηγεσίας του ΣΥΝ στην υποστήριξη στον Αλ. Μητρόπουλο είναι ένα μεγάλο βήμα στην απόπειρα μετάπλασης του ΣΥΡΙΖΑ: Διευκολύνει τη συγκρότηση μιας σοσιαλδημοκρατικής «συνιστώσας», ελπίζει στην εμφάνιση ανάλογης πράσινης-οικολογικής στο μέλλον, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ ως βασική επιλογή συμμαχιών του ΣΥΝ να αλλάξει χαρακτήρα. Να υποβαθμίσει τα χαρακτηριστικά Ριζοσπαστικής Αριστεράς (τα κατ’ άλλους «αριστερίστικα»…) και να γίνει «πλατύτερος» από το κόμμα του ΣΥΝ, όπως άλλωστε συνιστούσαν τα στελέχη του σημερινού Δη.Αρι…
Ακριβώς επειδή το διακύβευμα της απόφασης ήταν μεγάλο -και λόγω της σφοδρής αντίδρασης των στελεχών του Αριστερού Ρεύματος- η ηγεσία του ΣΥΝ επιχείρησε να θολώσει τα νερά. Ενώ αποφάσισε και πρότεινε δημόσια τον Αλ. Μητρόπουλο, άφηνε -τάχα- ανοιχτό το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του συντρόφου Θοδωρή Δρίτσα. Ακόμα και απολύτως άπειροι σύντροφοι κατανοούν εύκολα ότι η υποψηφιότητα του σ. Θοδ. Δρίτσα -τον οποίο τιμούσαμε και τιμούμε ιδιαίτερα- εκφράζει τελείως άλλες προοπτικές και άλλα σχέδια από εκείνα της υποψηφιότητας του Αλ. Μητρόπουλου. Η ηγεσία του ΣΥΝ δεν είχε παρανοήσει, δεν επιχειρούσε να κρατήσει δύο τελείως διαφορετικά καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Απλώς, συνέχιζε τον αφόρητο τακτικισμό (που συσσώρευσε αρκετά στραπάτσα φέτος το καλοκαίρι), αδιαφορώντας για το αν τραυματίζει ανθρώπους, οργανώσεις, πολιτικές σχέσεις και, τελικά, την ίδια την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα στελέχη του «Μετώπου», στις διαδοχικές συνεδριάσεις της γραμματείας ζητήσαμε να απορριφθεί καθαρά και δημόσια η πρόταση για τον Αλ. Μητρόπουλο και να υπάρξει ενωτική διέξοδος με την υποψηφιότητα της Νάντιας Βαλαβάνη, που είχε ήδη προταθεί στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο κόμμα του ΣΥΝ από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Η πρόταση αυτή δεν στηριζόταν σε σύγκριση μεταξύ των σ. Δρίτσα και Βαλαβάνη, αλλά στην ύστατη προσπάθεια -πραγματικά την τελευταία στιγμή!- να αξιοποιηθεί η Νάντια Βαλαβάνη για την ενιαία έκφραση όλων των δυνάμεων του χώρου. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε, χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να εξηγήσει γιατί…
Μετά από αυτά, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Αλ. Αλαβάνου με τη στήριξη του «Μετώπου», ήταν απλώς μονόδρομος για τις δυνάμεις που δεν ήθελαν να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνεται μέσα σε μια «σύγκλιση» με κάποιες απροσδιόριστες πασοκογενείς δυνάμεις, αλλά επίσης δεν ήταν διατεθειμένες να καταφύγουν στην παθητικότητα της αποχής. Ιδίως μπροστά σε μια εκλογική μάχη με καθοριστική σημασία.
Η επιμονή της ηγεσίας του ΣΥΝ στην υποστήριξη στον Αλ. Μητρόπουλο είναι ένα μεγάλο βήμα στην απόπειρα μετάπλασης του ΣΥΡΙΖΑ: Διευκολύνει τη συγκρότηση μιας σοσιαλδημοκρατικής «συνιστώσας», ελπίζει στην εμφάνιση ανάλογης πράσινης-οικολογικής στο μέλλον, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ ως βασική επιλογή συμμαχιών του ΣΥΝ να αλλάξει χαρακτήρα. Να υποβαθμίσει τα χαρακτηριστικά Ριζοσπαστικής Αριστεράς (τα κατ’ άλλους «αριστερίστικα»…) και να γίνει «πλατύτερος» από το κόμμα του ΣΥΝ, όπως άλλωστε συνιστούσαν τα στελέχη του σημερινού Δη.Αρι…
Ακριβώς επειδή το διακύβευμα της απόφασης ήταν μεγάλο -και λόγω της σφοδρής αντίδρασης των στελεχών του Αριστερού Ρεύματος- η ηγεσία του ΣΥΝ επιχείρησε να θολώσει τα νερά. Ενώ αποφάσισε και πρότεινε δημόσια τον Αλ. Μητρόπουλο, άφηνε -τάχα- ανοιχτό το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του συντρόφου Θοδωρή Δρίτσα. Ακόμα και απολύτως άπειροι σύντροφοι κατανοούν εύκολα ότι η υποψηφιότητα του σ. Θοδ. Δρίτσα -τον οποίο τιμούσαμε και τιμούμε ιδιαίτερα- εκφράζει τελείως άλλες προοπτικές και άλλα σχέδια από εκείνα της υποψηφιότητας του Αλ. Μητρόπουλου. Η ηγεσία του ΣΥΝ δεν είχε παρανοήσει, δεν επιχειρούσε να κρατήσει δύο τελείως διαφορετικά καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Απλώς, συνέχιζε τον αφόρητο τακτικισμό (που συσσώρευσε αρκετά στραπάτσα φέτος το καλοκαίρι), αδιαφορώντας για το αν τραυματίζει ανθρώπους, οργανώσεις, πολιτικές σχέσεις και, τελικά, την ίδια την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα στελέχη του «Μετώπου», στις διαδοχικές συνεδριάσεις της γραμματείας ζητήσαμε να απορριφθεί καθαρά και δημόσια η πρόταση για τον Αλ. Μητρόπουλο και να υπάρξει ενωτική διέξοδος με την υποψηφιότητα της Νάντιας Βαλαβάνη, που είχε ήδη προταθεί στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο κόμμα του ΣΥΝ από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Η πρόταση αυτή δεν στηριζόταν σε σύγκριση μεταξύ των σ. Δρίτσα και Βαλαβάνη, αλλά στην ύστατη προσπάθεια -πραγματικά την τελευταία στιγμή!- να αξιοποιηθεί η Νάντια Βαλαβάνη για την ενιαία έκφραση όλων των δυνάμεων του χώρου. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε, χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να εξηγήσει γιατί…
Μετά από αυτά, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Αλ. Αλαβάνου με τη στήριξη του «Μετώπου», ήταν απλώς μονόδρομος για τις δυνάμεις που δεν ήθελαν να δουν τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνεται μέσα σε μια «σύγκλιση» με κάποιες απροσδιόριστες πασοκογενείς δυνάμεις, αλλά επίσης δεν ήταν διατεθειμένες να καταφύγουν στην παθητικότητα της αποχής. Ιδίως μπροστά σε μια εκλογική μάχη με καθοριστική σημασία.
Σχόλια
