Της Ματίνας Παπαχριστούδη. Τι συμβαίνει με την Ελευθεροτυπία, έκλεισε; Αυτή ήταν η μόνη ερώτηση που γινόταν τις προηγούμενες μέρες, μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών εξελίξεων και αφορούσε τα όσα σαρωτικά συμβαίνουν στο χώρο των ΜΜΕ, το τελευταίο διάστημα.
Σε αντίθεση με ό,τι ίσως πιστεύουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα του Νέου Κόσμου, πως τα «εσωτερικά» τους ελάχιστα μπορεί να ενδιαφέρουν τους αναγνώστες και πολίτες, ιδιαίτερα σήμερα, οι εξελίξεις στην εφημερίδα αποκτούν ξεχωριστή σημασία.
Για τρεις και κάτι μήνες όλοι οι εργαζόμενοι αποδέχθηκαν να εργαστούν χωρίς μισθό, επιδοτώντας ουσιαστικά την έκδοση της εφημερίδας που έκανε σημαία την αντιμνημονιακή πολιτική. Στο όνομα ενός δανείου τραπεζών που θα ερχόταν για να σώσει την εφημερίδα, όχι όμως και τους ίδιους, οι δημοσιογράφοι αποδέχθηκαν να δουλέψουν αμισθί. Στο όνομα της ενημέρωσης και ενός Μέσου που αξίζει να συνεχίσει τη λειτουργία του, δέχθηκαν να πεινάσουν τα παιδιά τους.
Και ξαφνικά η διοίκηση-διεύθυνση της εφημερίδας τους ανακοίνωσε πως το δάνειο δεν θα ληφθεί, δεν υπάρχει άλλο, διαφορετικό σχέδιο επιβίωσης από την εργοδοσία και πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται χωρίς μισθό. Επειδή κάποιοι θέλουν να κλείσουν την «καλή» εφημερίδα που αντιστέκεται στο καθεστώς, επειδή ο Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για χρεωμένα ΜΜΕ και αμέσως οι τράπεζες έκλεισαν τη στρόφιγγα, επειδή, επειδή… Αλλιώς η ιδιοκτησία θα βάλει λουκέτο, αμέσως, στην εφημερίδα! Οι εξελίξεις είναι γνωστές. Οι εργαζόμενοι στα όρια της εργασιακής εξάντλησης, απάντησαν στην πρόσκληση αυτή με απεργιακές κινητοποιήσεις. Ήταν και η μόνη πρόταση που μπορεί να προσφέρει διέξοδο και να προστατέψει -όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργο- την ίδια την έκδοση της εφημερίδας στο μέλλον. Ενδεικτικό ότι την ημέρα της απεργίας η εργοδοσία ενημέρωσε το χρηματιστήριο πως θα συνεχιστεί η λειτουργία της εταιρίας…
Η μοίρα της «Ε» βρίσκεται στην κορυφή του παγόβουνου των ΜΜΕ τα οποία σκάνε με πάταγο αυτή την περίοδο, άρρηκτα δεμένα με τις εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της Ελλάδας. Οι εκδότες ευθέως, ανάλογα των οικονομικών συμφερόντων που εξυπηρετούν και κοινωνούν στη ροή της διαμεσολάβησης με την κοινωνία, παίρνουν ή αλλάζουν θέσεις και στάση. Μετά την «Ε» οι περισσότεροι πιθανολογούν ότι θα έρθει η ώρα για το Alter να βάλει επίσης λουκέτο. Και εκεί οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι. Σε δεκάδες ακόμη μικρότερα Μέσα, εφημερίδες και κανάλια, στην Αθήνα και την Περιφέρεια, επικρατεί το καθεστώς της στάσης πληρωμών.
Αυτό που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα σωματεία τους στα ΜΜΕ δεν κατάφεραν να κάνουν, είναι να μετατραπούν σε δυναμικό συντελεστή των όποιων εξελίξεων στα Μέσα. Την ώρα που οι εκδότες αναμένουν τα νέα δάνεια, τις νέες επιχορηγήσεις για τις εταιρίες τους, συρρικνώνουν, αλλάζουν και μεταλλάσσουν τα ίδια τους τα Μέσα. Συρρικνώνουν τον αριθμό των εργαζομένων, οι απολύσεις σε εφημερίδες, σταθμούς, ραδιόφωνα, περιοδικά με πρόχειρες εκτιμήσεις, ξεπερνούν τις 600 τους τελευταίους μήνες.
Μειώνουν τους μισθούς, χωρίς κανένα φραγμό και κανένα εμπόδιο. Προσδοκούν πως θα έχουν θέση και εξουσία στην επόμενη φάση, χωρίς να χρειαστεί να βγάλουν από την τσέπη τους ούτε ένα ευρώ.
Για τρεις και κάτι μήνες όλοι οι εργαζόμενοι αποδέχθηκαν να εργαστούν χωρίς μισθό, επιδοτώντας ουσιαστικά την έκδοση της εφημερίδας που έκανε σημαία την αντιμνημονιακή πολιτική. Στο όνομα ενός δανείου τραπεζών που θα ερχόταν για να σώσει την εφημερίδα, όχι όμως και τους ίδιους, οι δημοσιογράφοι αποδέχθηκαν να δουλέψουν αμισθί. Στο όνομα της ενημέρωσης και ενός Μέσου που αξίζει να συνεχίσει τη λειτουργία του, δέχθηκαν να πεινάσουν τα παιδιά τους.
Και ξαφνικά η διοίκηση-διεύθυνση της εφημερίδας τους ανακοίνωσε πως το δάνειο δεν θα ληφθεί, δεν υπάρχει άλλο, διαφορετικό σχέδιο επιβίωσης από την εργοδοσία και πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται χωρίς μισθό. Επειδή κάποιοι θέλουν να κλείσουν την «καλή» εφημερίδα που αντιστέκεται στο καθεστώς, επειδή ο Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για χρεωμένα ΜΜΕ και αμέσως οι τράπεζες έκλεισαν τη στρόφιγγα, επειδή, επειδή… Αλλιώς η ιδιοκτησία θα βάλει λουκέτο, αμέσως, στην εφημερίδα! Οι εξελίξεις είναι γνωστές. Οι εργαζόμενοι στα όρια της εργασιακής εξάντλησης, απάντησαν στην πρόσκληση αυτή με απεργιακές κινητοποιήσεις. Ήταν και η μόνη πρόταση που μπορεί να προσφέρει διέξοδο και να προστατέψει -όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργο- την ίδια την έκδοση της εφημερίδας στο μέλλον. Ενδεικτικό ότι την ημέρα της απεργίας η εργοδοσία ενημέρωσε το χρηματιστήριο πως θα συνεχιστεί η λειτουργία της εταιρίας…
Η μοίρα της «Ε» βρίσκεται στην κορυφή του παγόβουνου των ΜΜΕ τα οποία σκάνε με πάταγο αυτή την περίοδο, άρρηκτα δεμένα με τις εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της Ελλάδας. Οι εκδότες ευθέως, ανάλογα των οικονομικών συμφερόντων που εξυπηρετούν και κοινωνούν στη ροή της διαμεσολάβησης με την κοινωνία, παίρνουν ή αλλάζουν θέσεις και στάση. Μετά την «Ε» οι περισσότεροι πιθανολογούν ότι θα έρθει η ώρα για το Alter να βάλει επίσης λουκέτο. Και εκεί οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι. Σε δεκάδες ακόμη μικρότερα Μέσα, εφημερίδες και κανάλια, στην Αθήνα και την Περιφέρεια, επικρατεί το καθεστώς της στάσης πληρωμών.
Αυτό που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα σωματεία τους στα ΜΜΕ δεν κατάφεραν να κάνουν, είναι να μετατραπούν σε δυναμικό συντελεστή των όποιων εξελίξεων στα Μέσα. Την ώρα που οι εκδότες αναμένουν τα νέα δάνεια, τις νέες επιχορηγήσεις για τις εταιρίες τους, συρρικνώνουν, αλλάζουν και μεταλλάσσουν τα ίδια τους τα Μέσα. Συρρικνώνουν τον αριθμό των εργαζομένων, οι απολύσεις σε εφημερίδες, σταθμούς, ραδιόφωνα, περιοδικά με πρόχειρες εκτιμήσεις, ξεπερνούν τις 600 τους τελευταίους μήνες.
Μειώνουν τους μισθούς, χωρίς κανένα φραγμό και κανένα εμπόδιο. Προσδοκούν πως θα έχουν θέση και εξουσία στην επόμενη φάση, χωρίς να χρειαστεί να βγάλουν από την τσέπη τους ούτε ένα ευρώ.
Σχόλια
