Τη στιγμή που ο ελληνικός αθλητισμός βρίσκεται στο μεταπολεμικό ναδίρ του, σε αντίστοιχη πορεία με την κοινωνία η οποία υποφέρει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ από τη μνημονιακή πολιτική ακραίας λιτότητας, βλέπουμε ότι αλλού πέφτουν κάστρα και ταμπού δεκαετιών.
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας υπέκυψε στις πιέσεις ετών κι αποφάσισε να αποκαταστήσει οικονομικά τους ποδοσφαιριστές που οδήγησαν την εθνική ομάδα στην κατάκτηση τριών παγκοσμίων κυπέλλων (1958, 1962, 1970). Το υπουργείο Αθλητισμού της Βραζιλίας ανακοίνωσε ότι θα δώσει σε 54 βετεράνους παίκτες ή στους συγγενείς όσων έχουν αποβιώσει, εφάπαξ οικονομική ενίσχυση από 37.000 ευρώ και μηνιαία σύνταξη 1.500 ευρώ (περίπου 4.000 ρεάλ).
Ο υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης της Βραζιλίας έκανε λόγο για αναγνώριση της προσφοράς των ποδοσφαιριστών, όχι μόνο σε επίπεδο αθλητικό, αλλά και κοινωνικό. Από την πλευρά του ο υπουργός Αθλητισμού, ο Ρεμπέλο, είπε: «Πολλοί Βραζιλιάνοι αναγνωρίζουν το χρέος μας απέναντι σε αυτούς τους αθλητές. Αξίζει να σημειωθεί πως το ποδόσφαιρο εκείνα τα χρόνια δεν πρόσφερε τα συμβόλαια που υπάρχουν σήμερα. Η χώρα δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι περνούν δύσκολες στιγμές».
Να σημειωθεί ότι πολλοί από τους παλιότερους τοπ ποδοσφαιριστές στη Βραζιλία (περίπου οι 9 στους 10) έχουν μεγάλο οικονομικό πρόβλημα αφού ανήκουν σε μεσαία και χαμηλά οικονομικά στρώματα. Ο γιος του μεγάλου Γκιλμάρ τόνισε: «Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να είναι η διαφορά ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Ο κορυφαίος τερματοφύλακας Φέλιξ, που πρωταγωνίστησε τη δεκαετία του ’70, πέθανε πέρυσι, δίχως να έχει την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, γιατί δεν διέθετε καλή ασφάλιση και το νοσοκομείο όπου νοσηλεύθηκε δεν ήταν από τα καλύτερα. Αν είχε χρήματα ίσως να ζούσε σήμερα».
Το ποδόσφαιρο δεν αναγνωρίζεται ως επάγγελμα στη χώρα που μεγαλουργεί στο συγκεκριμένο σπορ, ενώ δεν καταβάλλονται εισφορές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη.
Σε μια εποχή που στην Ελλάδα ο αθλητισμός απαξιώνεται, οι ποδοσφαιριστές στα εγχώρια πρωταθλήματα παραμένουν σε μεγάλο ποσοστό απλήρωτοι, κάποιοι έχουν πρόβλημα επιβίωσης, ενώ ακόμα και τα στοιχειώδη έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση (όπως και σε όλη την κοινωνία), καλό είναι να βλέπουμε τέτοια παραδείγματα. Κι αυτό επειδή και ο αθλητής παραμένει κι αυτός ένας σκληρά εργαζόμενος, που μένει ξεκρέμαστος όταν σταματήσει την καριέρα του στα 35 του χρόνια. Μην ξεχνάμε ότι πλουσιοπάροχα συμβόλαια έχουν ελάχιστοι…
Σπόρος
