Τι είπε ο Μίκης Θεοδωράκης στη Θεσσαλονίκη.
Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας τα νιάτα της Ελλάδας, που ξεχύθηκαν στις πλατείες από το Σύνταγμα ώς τον Λευκό Πύργο φωνάζοντας «Όχι στο Μνημόνιο», «Έξω η τρόικα». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την ομιλία του στην λαομάνα, όπως την χαρακτήρισε, Θεσσαλονίκη ο Μίκης Θεοδωράκης. Σε μια ομιλία, την οποία ο δήμαρχος Γ. Μπουτάρης (λειτουργώντας ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης και του ΔΝΤ) επιχείρησε να απαγορεύσει. Τελικά, αφού έγινε κατάληψη στην Αριστοτέλους, η πλατεία γέμισε με περισσότερους από 15.000 ανθρώπους. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, μεταξύ των οποίων κυριαρχούσε η γενιά των σαραντάρηδων, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και έδωσαν το «παρών».
Με χειμαρρώδη και ξεκάθαρο πολιτικό λόγο ο Μίκης Θεοδωράκης κατακεραύνωσε το πολιτικό σύστημα, τους δανειστές και την τρόικα. «Δεν νομίζω ότι υπήρξε στο παρελθόν άλλη ιστορική περίοδος με τόσο πολλούς και ισχυρούς ραγιάδες έτοιμους να πουλήσουν το λαό αντί πινακίου φακής. Για μια καρέκλα, για μια θέση, για ένα μισθό, για ένα αξίωμα. Για ένα παμφάγο Εγώ, αδιάφορο μπροστά στον πόνο του λαού και στο ξεπούλημα της πατρίδας», τόνισε με νόημα.
Κατακεραύνωσε το πολιτικό σύστημα, γιατί δεν βρέθηκε ένας βουλευτής να μιλήσει για τον όρο της δανειακής σύμβασης που προβλέπει ότι η «Ελλάδα παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία». Κάλεσε, έστω και την ύστατη στιγμή, τους βουλευτές να μην ψηφίσουν ένα νέο έγκλημα για τον λαό, το Μνημόνιο Νο2.
Οι κινήσεις του Θεοδωράκη, το τελευταίο εξάμηνο, δείχνουν ένα δρόμο και μια στάση που θα έπρεπε να κρατήσει όλος ο κόσμος των γραμμάτων και της τέχνης. Αντί να υπογράφουν το κείμενο των 32 και να ζητάνε από το πολιτικό σύστημα να συνεννοηθεί, θα μπορούσαν να έχουν έναν άλλο ρόλο. Αντί να ελεημονούν καθημερινά το πολιτικό σύστημα, θα μπορούσαν αυτές τις μέρες να είναι στις πλατείες που είναι εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου και να παίζουν προωθητικό ρόλο.
Οι κινήσεις Θεοδωράκη είναι ένα μεγάλο μάθημα για την Αριστερά. Η σύνδεση του ταξικού με το εθνικό στοιχείο είναι μεγάλο στοίχημα σήμερα. Δεν γίνεται να υπάρξουν καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους, αν δεν υπάρξει μια άλλη πορεία για τη χώρα. Σε μια χώρα με κατεστραμμένη παραγωγή, αν δεν σπάσει το Μνημόνιο και η εξάρτηση, δεν μπορεί να υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτές τις μέρες στις πλατείες όλης της χώρας, γίνονται διεργασίες, που θα οδηγήσουν σε μια Ελλάδα απαλλαγμένη από το Μνημόνιο, την τρόικα, τους δανειστές-τοκογλύφους. Μια Ελλάδα πραγματικής δημοκρατίας και συμμετοχής, που θα στηρίζεται στα δικά της πόδια, με κυρίαρχο
τον εργαζόμενο λαό.
Αλέξανδρος Φωτόπουλος