Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η αναθεώρηση (που είχε ήδη αρχίσει) των αποτελεσμάτων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αναπόφευκτη και αναπόδραστη.
Κι εκδηλώθηκε αμέσως, με πόλεμο στο ίδιο το Ευρωπαϊκό έδαφος, την επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.
Στις τρεις δεκαετίες που ακολούθησαν, αυτό που κάποτε φαινόταν αδιανόητο, γινόταν τώρα συνηθισμένο…
***
Το Διεθνές Δίκαιο ήταν πάντα μια υπόθεση συσχετισμού ισχύος. Με τον δρόμο όμως που έχουν πάρει τα πράγματα οι διεθνείς σχέσεις καθορίζονται και διαμορφώνονται όλο και περισσότερο στη βάση της στρατιωτικής υπερισχύος. Το αποδεικνύει αυτό, η διεύρυνση της χρήσης του πολέμου, ως μέσου επιβολής τετελεσμένων.
Στις μέρες μας, δηλαδή, συμβαίνει όλο και πιο έντονα αυτό που είχαν διαπιστώσει οι Ρωμαίοι λέγοντας inter armas silent leges – εν μέσω όπλων, σιγούν οι νόμοι.
……………
Αλλά, αν αυτό συμβαίνει στις διακρατικές σχέσεις, συμβαίνει επίσης και στο εσωτερικό των κοινωνιών, όπου οι «νόμοι σιγούν» όλο και περισσότερο χάριν του «δίκιου» (και «δίκαιου») του ισχυρότερου.
Ζούμε τη στιγμή που ο «νέος, θαυμαστός, γενναίος κόσμος» μας, μεταλλάσσεται σε πεδίο συγκρούσεων μακράς (ή και βραχείας) κλίμακας, ώσπου η Νέα Τάξη πραγμάτων που άρχισε να διαμορφώνεται επί Ρίγκαν και Θάτσερ φθάνοντας έως την παγκοσμιοποίηση, να μεταμορφωθεί σε μια νέα Νέα Τάξη ακόμα πιο σιδερένια.
***
Πριν αλέκτορα φωνήσαι, πριν καν δηλαδή ο Τραμπ αναλάβει τα καθήκοντά του, εξαγγέλλει πράγματα «αδιανόητα» όπως την προσάρτηση του Καναδά, την εξαγορά της Γροιλανδίας και την επανάκτηση της Διώρυγας του Παναμά. «Αδιανόητα» ή μήπως πράγματα που έχουν ξαναγίνει; Εξαγορά (Αλάσκας, Φλώριδας) προσάρτηση νήσων στον Ειρηνικό, στρατιωτικές επεμβάσεις στη Λατινική Αμερική και άλλα παρόμοια.
Είναι καιρός τώρα που «εκσυγχρονισμός» και «μεταρρυθμίσεις» σημαίνουν οπισθοδρόμηση – μάλιστα σε φεουδαρχικού τύπου σχέσεις στο εσωτερικό των κοινωνιών καθώς και διαμόρφωσης τετελεσμένων στις διακρατικές σχέσεις, όπως κάνει η Τουρκία (Λιβύη, Σομαλία, Συρία κ.ά.)
***
Τον Τραμπ πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά! Εννοεί αυτά που λέει. Μπορεί να θεωρείται ή και να είναι «απρόβλεπτος», αλλά αυτό αφορά τις τακτικές του, όχι τη στρατηγική του, αυτή είναι διακηρυγμένη. Και είναι στρατηγική ενός επιχειρηματία. Που θα κυβερνήσει αδιαμεσολάβητα ένα κράτος. Που το βλέπει κι αυτό σαν επιχείρηση. Μάλιστα στο πλευρό του θα έχει όλες τις Εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και τεχνητής νοημοσύνης των Μασκ, Μπέζος, Ζούκενμπεργκ κι όλων των συναφών – Εταιρείες στο ερευνητικό αντικείμενο των οποίων πρόσβαση έχουν μόνον οι ίδιες και ουδείς άλλος. Ο Τραμπ θα είναι ένας Φαραώ με το Ιερατείο του.
Δίπλα στον Πρόεδρο (Αυτοκράτορα) Τραμπ φύεται (κανείς δεν γνωρίζει για πόσο ακόμα) και ο Υπερπρόεδρος Μασκ. Ο οποίος διακηρύσσει ότι οι πρώην Άποικοι (οι Αμερικανοί) πρέπει να απελευθερώσουν τα πρώην αφεντικά τους (τους Βρετανούς) από την τυραννική και ανήθικη κυβέρνηση Στάρμερ (την οποίαν θα πρέπει να καθαιρέσει ο δυστυχής βασιλιάς Κάρολος) – τα ύστερα του κόσμου; δεν
το νομίζω! Ούτε οι Καναδοί έχουν την πιο βαθιά εθνική συνείδηση στον κόσμο, ούτε οι Γροιλανδοί θα έβλεπαν με μισό μάτι τα αμερικανικά δολάρια, ούτε ο Παναμάς μπορεί να αντέξει την πλήρη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ. Όσο για τους Βρετανούς, καιρός να αντιληφθούν ότι ενίοτε υπάρχει Νέμεσις και για τις ύαινες.
……………
«Μεγάλη αναστάτωση, ενδιαφέροντες καιροί», που θα έλεγε κι ο Πρόεδρος Μάο, «δυστυχώς», όπως θα προσέθετε ο Λάο Τσε.
***
Πάντως, το «ελλείπον παιχνιόχαρτο» σε όλα αυτά, που θα έλεγε και ο Σκαρίμπας, είναι ο λαϊκός παράγων! Άφαντος! Πώς όμως να παίξουν στο διεθνές παίγνιον οι λαοί χωρίς άσσους, ρηγάδες και ντάμες στα χαρτιά τους; πράγμα για το οποίο φρόντισαν η «κεντροαριστερά», η σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά, εκείνη που προσκύνησε κι ενσωματώθηκε.
Με έναν λόγο, inter armas (silent leges) και οι λαοί άοπλοι! Έχει ξανασυμβεί, τώρα συμβαίνει υπό δυσμενέστερες συνθήκες. Αλλά ακριβώς γι’ αυτό, η αντίδραση στην (εξουσιαστική) δράση, γίνεται όλο και πιο πιθανή…
Υ.Γ.: Η κυβέρνηση των Αθηνών παρατηρεί τα γεγονότα σε επίπεδο Γεραπετρίτη και… Χατζηβασιλείου, φροντίζοντας να είναι «ήσυχα τα ύδατα» για να κολυμπήσουν οι Τούρκοι ως το Καστελόριζο με την ησυχία τους.
Υ.Γ.2: Για πολλά κατηγορείται ο Σημίτης και δικαίως. Δεν κατηγορείται όμως αρκετά για αυτό που θα έπρεπε να κατηγορείται περισσότερο! Δηλαδή για τη «Μαδρίτη», όταν το 1999 αναγνώρισε «συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»! Τινάζοντας έτσι τη Συνθήκη της Λωζάνης στον αέρα και παρωθώντας ούτω πώς την Τουρκία να αρχίζει να βάζει στο τραπέζι όλο και περισσότερα θέματα – τη σημερινή της ατζέντα…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
9●I●2025
