Τα σημάδια της παραμέλησης είναι ορατά καθώς μπαίνεις σε αυτό. Οι τοίχοι πεσμένοι, εστίες μόλυνσης παντού. Παρόλα αυτά, αυτή τη στιγμή σ’ αυτόν το χώρο στεγάζονται τριάντα άνθρωποι (άστεγοι-μετανάστες-φοιτητές). Η μεταμόρφωση του χώρου, όπου έχει μπει εθελοντική ανθρώπινη εργασία, είναι απίστευτη και καταδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν. Η οικειότητα που νιώθεις με τους ανθρώπους που αντικρίζεις καθώς μπαίνεις και η ζεστασιά με την οποία σε προσεγγίζουν είναι χαρακτηριστική. Εκεί είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους. Είναι όλοι συνάνθρωποι, ανεξάρτητα από τον ιδεολογικοπολιτικό χώρο στον οποίο ανήκουν, γιατί ο καθένας έχει κάτι να προσφέρει.
Την ώρα που τους επισκεφτήκαμε, ετοιμάζονταν για το μεσημεριανό τους γεύμα. Ο Λούμπιεν, μέλος της κατάληψης, μας ξενάγησε στο χώρο, παραθέτοντάς μας όλες τις ιδέες και τα σχέδια που έχουν για κάθε δωμάτιο. Η αποφασιστικότητα του βλέμματός του σε έκανε κι εσένα να μπορείς να παραβλέψεις τα ερείπια που είχες μπροστά σου και να φανταστείς ότι αυτός ο χώρος θα μπορούσε να γίνει μια βιβλιοθήκη, μια αίθουσα θεατρικού εργαστηρίου, μια αίθουσα προσευχών.
Είμαστε τρελοί αλλά θα τα καταφέρουμε, μου είπε και γέλασε. Στην αίθουσα φαγητού, ο Πασχάλης, ο μάγειρας, σέρβιρε ήδη την «οικογένειά» του, όπως μας είπε. Ο κανόνας του «τρώμε όλοι μαζί». Κάθε μέρα, ο ίδιος μαγειρεύει για τα τριάντα άτομα που μένουν εκεί και γύρω στις δεκαπέντε μερίδες παραπάνω για τους επισκέπτες ή για όσους βοηθούν. Ένα πιάτο φαΐ υπάρχει για όλους και αν περισσέψει μπορεί όποιος θέλει από τη γειτονιά να έρθει και να πάρει.
Οι σχέσεις τους με τους γείτονες είναι καλές, κανένας δεν έχει διαμαρτυρηθεί. Τους κερδίζουν με τις πράξεις τους, όπως για παράδειγμα το ότι πήραν την πρωτοβουλία και καθαρίζουν γύρω στα δέκα εγκαταλελειμμένα μαγαζιά που υπάρχουν δίπλα από την κατάληψη και τα οποία ήταν στέκια τοξικομανών και εστίες μικροβίων.
Λειτουργία-δραστηριότητες
Κάθε Σάββατο λειτουργεί η γενική συνέλευση, η οποία είναι ανοιχτή προς όλους. Μια ενδιαφέρουσα κατάσταση με μεταφράσεις σε αγγλικά-αραβικά-ρουμάνικα. «Μια παράδοξη οικογένεια που μια φορά την εβδομάδα κάνει απολογισμό, ψυχοθεραπεία, μαλώνει, βγάζει πρόγραμμα και σχεδιάζει το αύριο στη γλώσσα όλων μας» όπως μας είπαν. Τις αποφάσεις, βέβαια, τις παίρνει η διαχειριστική συνέλευση, αποτελούμενη από ανθρώπους που έμπρακτα και τακτικά συμμετέχουν στο εγχείρημα. Ο καθένας αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει την πρόταση που έκανε, «δεν υπάρχουν εδώ θα…», μας λένε.
Μέχρι στιγμής στην Επιβίωση γίνονται μαθήματα ελληνικών στους μετανάστες. Ακόμη έχουν φτιάξει τη δικιά τους κολεκτίβα, η οποία αποτελείται από υδραυλικούς, ελαιοχρωματιστές, ηλεκτρολόγους. Μας είπαν: «Είμαστε όλοι μας άνθρωποι που έχουμε όρεξη για δουλειά αλλά μας στερούν το δικαίωμα στην εργασία». Σ’ αυτήν προστέθηκε πρόσφατα και η υπηρεσία μεταφορών και μετακομίσεων καθώς και η κολεκτίβα δημιουργικής μεταποίησης απορριμμάτων. Οτιδήποτε ξεγραμμένο, από τενεκεδάκι μέχρι έπιπλο, το μορφοποιούν και έτσι ανακυκλώνοντάς τα, έχεις μπροστά σου πραγματικά έργα τέχνης. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο διοργανώνουν βραδιές με ζωντανή μουσική για οικονομική ενίσχυση ώστε να βγαίνει το φαγητό της εβδομάδας. Στις δέκα του μήνα ετοιμάζουν μια μεγάλη συναυλία, γι’ αυτό και οι εργασίες και η καθαριότητα έχουν ενταθεί.
Αυτή τη στιγμή στην κατάληψη είναι πιο απαραίτητα από οτιδήποτε θερμαντικά σώματα. Σόμπες, ηλεκτρικά σώματα, αερόθερμα, σόμπες αλογόνου. Θα διευκολύνουν πολύ τη ζωή των ανθρώπων στο κτίριο, καθώς το κρύο έχει δυναμώσει. Ακόμη τσιμέντο και οικοδομικό υλικό για να μονωθούν οι όροφοι.
Μας ευχαρίστησαν εκ των προτέρων και μας είπαν ότι η βοήθεια αυτή θα ενισχύσει την προσπάθειά τους και το χαμόγελο θα ενισχύσει τη δύναμη που χρειάζονται.
