Σε μερικές μέρες κλείνει ένας χρόνος από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Στις 17 Ιουνίου 2018 οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και ΠΓΔΜ, Κοτζιάς και Δημητρόφ διακήρυτταν ότι «έλυσαν» μια διένεξη δεκαετιών ανοίγοντας μια νέα περίοδο ευημερίας και αμοιβαίας συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών χωρίς τις σκιές του αλυτρωτισμού.
Στην πραγματικότητα το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν η αναγνώριση των Σκοπίων ως υπό ένταξη χώρα στο ΝΑΤΟ και η ανάθεση στην Ελλάδα να επιτηρεί, για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, τον εναέριο χώρο της γειτονικής χώρας. Η Κομισιόν από την πλευρά της καταγράφει στις εκθέσεις της τις «προόδους» των Σκοπίων αλλά, βυθισμένη στα δικά της προβλήματα, αδυνατεί να δρομολογήσει την έναρξη των διαδικασιών ένταξης παρατείνοντας τις εκκρεμότητες.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ένα χρόνο μετά την υπογραφή, άλλοτε με τρόπο προκλητικό και άλλοτε εκμεταλλευόμενη τις προβλέψεις της ίδιας της συμφωνίας, η κυβέρνηση Ζάεφ συνεχίζει να διατηρεί κλίμα αλυτρωτισμού σε βάρος της Ελλάδας επιχειρώντας να ανασυντάξει το εσωτερικό της μέτωπο, να αμβλύνει τις απαιτήσεις των αλβανόφωνων πολιτών που συντάχθηκαν με την Συμφωνία των Πρεσπών έναντι ανταλλαγμάτων και να κάμψει τις αντιθέσεις του σερβικής καταγωγής στοιχείου της.
Άλλωστε η ίδια η συμφωνία δίνει στην κυβέρνηση των Σκοπίων βαθμούς ελευθερίας ικανούς ώστε να διαχειριστεί της αντικρουόμενες επιδιώξεις διάφορων παραγόντων της εσωτερικής ζωής της χώρας. Η κυβέρνηση των Σκοπίων απεδέχθη την αλλαγή του διεθνούς ονόματος της χώρας αλλά κατάφερε να αναγνωρισθεί από την ελλαδική πλευρά ο πυρήνας των επιδιώξεών της. Δηλαδή να αναγνωρισθεί η ύπαρξη εθνικής οντότητας που χρησιμοποιεί ελεύθερα τους όρους «μακεδονική γλώσσα», «μακεδονικός λαός» και αξιοποιεί τον όρο «μακεδονικός-ή» για εμπορικές, πολιτισμικές, τουριστικές, αθλητικές και άλλες δραστηριότητες. Ιδιαίτερα η αναγνώριση της εθνικότητας ως «μακεδονική/πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας», ήταν και παραμένει κρίσιμο στοιχείο της συμφωνίας που ουσιαστικά ακυρώνει κάθε πρόβλεψη ότι με τις Πρέσπες επιλύθηκαν τα προβλήματα εθνικισμών και αλυτρωτικών βλέψεων της γειτονικής χώρας.
Έτσι ένα χρόνο μετά οι συνομιλίες για τα εμπορικά σήματα και τις επωνυμίες των εμπορικών προϊόντων έχουν σταματήσει ενώ καταγγέλλεται ότι οι ελληνικές εταιρείες συναντούν δυσκολίες στις ξένες αγορές με την διακίνηση εμπορευμάτων με την επωνυμία «μακεδονικός/η» χωρίς να έχουν λάβει πιστοποίηση από τα Σκόπια. Κατά ανάλογο τρόπο οι συναντήσεις αρμοδίων για την αλλαγή των σχολικών βιβλίων έγιναν στο σκοτάδι και κανείς δεν γνωρίζει ποιες είναι οι αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί και κυρίως εάν υπάρχει συμφωνία ώστε να αποσυρθούν οι αλυτρωτικές αναφορές των σχολικών βιβλίων των γειτόνων από την επόμενη χρονιά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η σε εξέλιξη διαφημιστική τουριστική καμπάνια της χώρας προτρέπει τους ξένους τουρίστες να επισκεφθούν την «αιώνια Μακεδονία» παραβιάζοντας και το πνεύμα και το γράμμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Η αλλαγή του συνθήματος, μετά από πιέσεις προς την κυβέρνηση Ζάεφ, και η προσθήκη «Βόρεια» στον όρο Μακεδονία, πιστοποιούν ότι θα συνεχιστεί με κάθε ευκαιρία η αξιοποίηση των προβλέψεων της συμφωνίας που νομιμοποιεί τις εθνικιστικές εξάρσεις και τους αλυτρωτισμούς, υπό τις ευλογίες του ΝΑΤΟ πάντοτε.
Σ.Π.
