Η ύπαρξη μιας μερίδας του πολιτικού κόσμου, που κόντρα στη θέληση της κοινωνίας και κόντρα στα συμφέροντα της χώρας, προωθεί διαχρονικά μια ατζέντα ενδοτισμού στα ελληνοτουρκικά, άλλοτε στο όνομα ενός εκσυγχρονισμού / ευρωπαϊσμού, άλλοτε στο όνομα ενός ρεαλισμού της υποταγής και άλλοτε στο όνομα ενός κακοχωνεμένου διεθνισμού / αντιεθνικισμού, δεν είναι μια νέα υπόθεση. Εκσυγχρονιστές με μήτρα το σημιτικό ΠΑΣΟΚ και καριέρα σε όλα τα κόμματα, διεθνολόγοι που σιτίζονται από προγράμματα του ΝΑΤΟ, διεθνιστές μια κάποιας (νέας) «αριστεράς», φαίνεται πως σήμερα νοιώθουν δικαιωμένοι για τις θέσεις τους και θεωρούν πως ήρθε η ώρα να τις επιβάλλουν και στον καθυστερημένο λαό.
Σε συνέντευξή της στον ΣΚΑΙ, η αδελφή του πρωθυπουργού Ντόρα Μπακογιάννη, εκ των διαμορφωτών της στρατηγικής της Χάγης στην εξωτερική πολιτική της χώρας, εκτίμησε πως «γυρίσαμε σελίδα στα ελληνοτουρκικά» και σχολίασε χαρακτηριστικά πως «δικαιώθηκαν όσοι έλεγαν ότι και μια χαραμάδα να βρεις θα πρέπει να συνεχίσεις τον διάλογο». Ενώ σε μια αποστροφή του λόγου της αποκάλυψε το πώς βλέπουν οι ελίτ της χώρας το ζήτημα της δημοκρατίας αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Είναι πάρα πολύ εύκολο το “όχι”. Είναι πάρα πολύ εύκολο να μιλήσεις στο συναίσθημα και το θυμικό ενός λαού. Και είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνεις τη σωστή πατριωτική πολιτική, υπερασπιζόμενος τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, πολλές φορές κόντρα στο θυμικό του λαού».
Και συνέχιζε αποκαλύπτοντας βήμα-βήμα τον σχεδιασμό επιβολής ήδη ειλημμένων αποφάσεων λέγοντας: «το ότι πάμε σταδιακά έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία για την αποδοχή αυτής της πολιτικής από την κοινωνία. Διότι η κοινωνία έχει πάρα πολύ δηλητηριαστεί τα τελευταία χρόνια».
Ευκαιρία βρήκε και η γνωστή και μη εξαιρετέα Άννα Διαμαντοπούλου με τη σειρά της και σε πάνελ της ΕΡΤ όπου έκανε λόγο για «ένα μεγάλο βήμα στις σχέσεις των δύο χωρών». Πιστή στην αναθεωρητική γραμμή του «συνωστισμού στη Σμύρνη», είπε να αξιοποιήσει το «θετικό μομέντουμ», κάνοντας λόγο για αναγκαία τολμηρά βήματα όπως η συγγραφή ενός κοινού βιβλίου ιστορίας με τη γείτονα. «Το 2010 όταν έγινε η πρώτη συνάντηση υπουργικών συμβουλίων και συμμετείχα ως υπουργός Παιδείας είχαμε κάνει μια προσπάθεια η οποία ήταν απίστευτα δύσκολη και για την προετοιμασία της για να συγγράψουμε ένα κοινό βιβλίο ιστορίας», είπε. Συμπληρώνοντας πως «είναι ένα βιβλίο το οποίο θα έχουν όλοι οι μαθητές και θα διδάσκονται πέντε βασικά πράγματα. Είναι πολύ δύσκολο αλλά αν τα καταφέρουμε θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα ανάμεσα στις δύο χώρες».
Δ. Γκ.
