Του Παντελή Μπουκάλα
Μακριά χέρια; Το πεπρωμένο σου είναι να γίνεις κλέφτης. Κοντόχοντρα χέρια συν γαμψή μύτη συν μεγάλο σαγόνι; Το γονιδιακό σου κισμέτ σε θέλει φονιά. Δεν τα λέει έτσι ακριβώς στον «Εγκληματία άνθρωπο» ο Ιταλός εγκληματολόγος του 19ου αιώνα Τσέζαρε Λομπρόζο, αλλά αυτή ήταν η βασική του ιδέα, που επιχείρησε να την αποδείξει με κρανιομετρήσεις: από το βιολογικό στίγμα του καθενός, την κοψιά του, εξαρτάται αν το ποινικό του μητρώο θα μείνει άσπιλο ή θα καταμαυρίσει. Είχαν μια κάποια επιστημονικοφάνεια όλα αυτά, και αρκετοί πείστηκαν. Συνεχίζουμε άλλωστε να συμπεραίνουμε για την ψυχή ή τη διανοητική ικανότητα του καθενός ζυγίζοντας πρόχειρα την εξωτερική του εμφάνιση, ακόμα και τις ενδυματολογικές του προτιμήσεις, και μετρώντας το μήκος της τριχοφυΐας του. Μήπως δεν έχουμε αποφασίσει πως η σοβαρότητα συντάσσεται οπωσδήποτε μετά γραβάτας;
Και ιδού που ο λομπροζισμός, μετεξελιχθείς και μετατοπισθείς, εφαρμόζεται πλέον και στο πεδίο της πολιτικής και της ιδεολογίας, για να διευκολυνθεί έτσι το έργο των αστυνομικών υπηρεσιών αυτού του κόσμου. Δαιμόνιός τις δημοσιογράφος, ο κ. Κωνσταντίνος Μπογδάνος, αναφερόμενος στην υπόθεση της Ηριάννας Β. Λ., απεφάνθη ότι τα δύο επίθετα είναι «χαρακτηριστική αναρχική επιλογή». Γλαύκα στην Αθήνα εκόμισε. Οι διωκτικές αρχές του μισού πλανήτη ξέρουν από καιρό ότι κάτω από το διπλό επώνυμο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας κρυβόταν ο διεθνούς φήμης αναρχικός Νικόλαος (-λαός; χμ!) Μπακουνίδης-Κροποτκινόπουλος. Καραμπινάτη είναι επίσης η «αναρχική επιλογή» στην περίπτωση της Αννας Ψαρούδα-Μπενάκη, της Φάνης Πάλλη-Πετραλιά, της Μαριέττας Γιαννάκου-Κουτσίκου, και της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη βέβαια. Κρυφομολοτοφάκηδες είναι και όσοι γονείς, εφαρμόζοντας όσα λέει ένας νόμος ήδη παλιός, δίνουν και τα δύο επώνυμα στα παιδιά τους, αν και έτσι παίρνουν το ρίσκο να τα δουν φακελωμένα από νιάνιαρα.
Θυμήθηκα μια σκηνή από το μυθιστόρημα «Ο καρχαρίας και τα 9 κύματα» του Λευκαδίτη λογοτέχνη Νίκου Κατηφόρη: Ο αστυνόμος ακούει το όνομα ενός ναύτη, «Καραμπόλας Ξενοφών του Κλεομένους και της Αρτέμιδος», και αποφαίνεται «με πεποίθηση»: «Όνομα να σου πετύχει! Κομμουνιστής θα ’ναι!» Το μυθιστόρημα, σατιρικών προδιαγραφών, πρωτοτυπώθηκε το 1965. Τώρα έχουμε 2017. Μισός αιώνας και. Πολύς χρόνος. ΄Η μηδαμινός, αν κρίνουμε από την αντοχή ορισμένων αντιλήψεων. Εκτός πια κι αν ο δαιμόνιος τοιχογράφος έκανε χιούμορ γράφοντας στο Facebook όσα έγραψε.
(Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 12/7/2017)
