της Μυρσίνης Αθανασιάδου*
Στην χώρα μας με τον αίθριο καλοκαιρινό ουρανό από παλιά ήταν αγαπητή η βραδινή έξοδος στα γραφικά καφενεία της πλατείας του χωριού, στα αστικά ταβερνάκια, ακόμη και στα σκαλιά της γειτονιάς ή οι βόλτες στις πλακόστρωτες ή στις αμμουδερές παραλίες. Από τις πιο θελκτικές βέβαια εξόδους είναι το σινεμά και ιδιαιτέρως το καλοκαίρι. Συνήθεια που μόνο στην Ελλάδα εμφιλοχωρεί και στην γειτονική μας Ιταλία, (το γνωστό «cinema sotto le stele»), γιατί το ευνοούν και οι γλυκές καλοκαιρινές βραδιές, συχνά αστερόφωτες ή στεφανωμένες από την φεγγερή Σελήνη. Έτσι, άρχισαν να γίνονται, κυρίως στην Αθήνα και αγαπημένη ατραξιόν για τους τουρίστες, που, όπως έλεγε γνωστός κινηματογραφιστής, είναι κάτι ξένο στις χώρες τους και το έχουν λατρέψει στην Ελλάδα.
Στην Θεσσαλονίκη οι κινηματογραφόφιλοι των χειμωνιάτικων αιθουσών πληθαίνουν το καλοκαίρι και μάλιστα με συμπολίτες που δεν αρέσκονται στις ταινίες μιας πιο εκλεπτυσμένης κουλτούρας. Σε αυτό συμβάλλουν και οι επιλογές ταινιών που είναι πιο εύπεπτες και εμπλουτίζονται από όλες τις φετινές κωμωδίες της ξένης παραγωγής, που φέρνουν τα διαπιστευτήρια της αθρόας ανταπόκρισης του κοινού. Έτσι, ακόμη και τις πιο κρύες βραδιές γεμίζουν τα σινεμά της πόλης, που μάλιστα στην Θεσσαλονίκη έχουν ένα όχι ευκαταφρόνητο αριθμό, σε σχέση με την Αθήνα, αν σ’ αυτά προστεθούν και εκείνα των γειτονικών δήμων.
Το θερινό σινεμά, λαϊκή διασκέδαση, μετά μία περίοδο κάμψης, όπου η τηλεόραση, το DVD ή το downloading κέρδιζε, επανέρχεται στις προτιμήσεις. Συνδυάζει την βραδινή δροσερή έξοδο με το ελαφρό φαγητό (σάντουιτς, ποπ-κορν) και την μπύρα, το όμορφο περιβάλλον, γιατί όλοι οι θερινοί διακοσμούνται με φυτά, συχνά εύοσμα, για να θυμηθούμε και το αγιόκλημα και τα γιασεμιά του αγαπημένου μας Λουκιανού, και με πολύχρωμα τραπεζάκια, ανάλογα με το γούστο του αιθουσάρχη. Και επειδή οι δικοί μας έχουν πείρα χρόνων και αγάπη για το σινεμά, γι’ αυτό και τα κρατούν ενάντια σε κακές συνθήκες και οικονομικά προβλήματα, που συχνά τους ταλαιπωρούν. Έτσι καλύπτουν τις ανάγκες μας για το καλοκαίρι και με τις πιο ανάλαφρες παραγωγές, αλλά και με πιο ποιοτικά έργα.
Τέλος εμείς, που αγαπούμε τον κινηματογράφο και θέλουμε την διαιώνισή του, πιστεύουμε ότι θα συνέβαλλε πολύ στην ανάπτυξη των θερινών σινεμά το πιο φθηνό εισιτήριο για τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, που οφείλει να επιδοτεί το κράτος, ιδιαίτερα σε μία περίοδο κρίσης, που καταβάλλει και ψυχικά τους ανθρώπους. Η ενίσχυση επίσης των αιθουσαρχών από τους Δήμους και το υπουργείο Πολιτισμού θα ήταν μία μεγάλη ανάσα. Θα βοηθούσε και μία πολιτική προσέλκυσης ξένων σε μία δική μας αγαπημένη συνήθεια παράλληλα με τις εξορμήσεις τους στις ακρογιαλιές και τους τουριστικούς τόπους.
* Η Μυρσίνη Αθανασιάδου είναι εκπαιδευτικός
