Η σύμπνοια του δικομματισμού δεν κρύβεται από τις κορώνες
Ο νέος δικομματισμός-διπολισμός που στήνεται προωθεί με κάθε ευκαιρία, με κάθε πραγματική ή ψεύτικη αφορμή την πόλωση. Επιτελεία και μηχανισμοί επιχειρούν με κάθε τρόπο να αναδείξουν τις «διαφορές» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Υπευθυνότητα προβάλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κοινωνική ευαισθησία και… ηθικό πλεονέκτημα ο Τσίπρας.
Αν κάτι, όμως, αναδεικνύει όλη αυτή η περίοδος, είναι ότι η επιχειρούμενη πόλωση είναι χωρίς πραγματικό περιεχόμενο, χωρίς πραγματικό υπόβαθρο. Πρόκειται για μια επικοινωνιακή τακτική και από τις δύο πλευρές, η οποία αποθεώνοντας την πολιτική της ατάκας, της εξυπνάδας και του εντυπωσιασμού, θέλει να κουκουλώσει με κάθε τρόπο την απόλυτη σύμπνοια, την απόλυτη ταύτιση στον πυρήνα της ακολουθούμενης πολιτικής, που επιβάλλουν οι δανειστές και κατά γράμμα υλοποιούν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ χτες και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σήμερα.
Πρόκειται ξεκάθαρα για μια πόλωση που υπηρετεί μόνο το ποιοι θα έχουν το ρόλο και τα προνόμια του διορισμένου κυβερνήτη της αποικίας-Ελλάδα.
Απ’ τις αλλαγές στα εργασιακά, με κορωνίδα τον υποκατώτατο μισθό, που είναι και το κυρίως μενού της δεύτερης αξιολόγησης, μέχρι τον ΕΝΦΙΑ και το ΦΠΑ, και από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του νερού μέχρι το Ελληνικό και τον Πειραιά, ο νέο-δικομματισμός υπηρετεί, προωθεί και υλοποιεί με την ίδια στοχοπροσήλωση, την ίδια πολιτική.
Για παράδειγμα, ποιες διαφορές ανέδειξε η πολυδιαφημισμένη και πολυαναμενόμενη προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών για τη διαπλοκή και τη διαφθορά; Τι καινούργιο μάθαμε; Ποια «ονοματεπώνυμα» ακούστηκαν και ποιες αποκαλύψεις έγιναν που έκαναν την κοινωνία πιο «σοφή» και απέδειξαν ποιος υπηρετεί τι και κόντρα σε ποιον;
Ήταν μια συζήτηση που ακριβώς απέδειξε μια σκιαμαχία σε επίπεδο επιτελείων. Μια επικοινωνιακή τακτική που δεν είναι σε τίποτα καινούργια, εκτός βέβαια από την προσπάθεια που καταβάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να στήσει τα δικά της τζάκια, τη δική της διαπλοκή, τα δικά της στηρίγματα, που θα την παν παρακάτω και γίνονται όλο και πιο αναγκαία συνθήκη, όσο το πολιτικό σύστημα απομακρύνεται από την κοινωνία και λειτουργεί κυνικά εναντίον της.
Δεν αποκαλύφθηκε η διαπλοκή, δεν αποκαλύφθηκε ποιοι στήνουν και πώς, το συνολικό παιχνίδι των αλληλοεξυπηρετήσεων που είναι δεδομένο, αλλά αναδείχτηκε η προσπάθεια της μεν κυβέρνησης να φτιάξει τα δικά της δεκανίκια, της δε αξιωματικής αντιπολίτευσης να διασώσει τα παλιά τζάκια, τα οποία σήμερα «πριονίζουν» συστηματικά των Τσίπρα.
Αναδείχτηκε, δηλαδή, η προκλητικά στημένη προσπάθεια εναλλαγής του νεοδικομματισμού σε ρόλους και συμμαχίες, με τον πυρήνα, όμως, της ακολουθούμενης πολιτικής να μην τίθεται εν αμφιβόλω.
Σκιαμαχίες, λοιπόν, άξιων υπηρετών των πολιτικών που επιβάλουν οι αποικιοκράτες, την ώρα που η καθολική καταστροφή καλπάζει διαμορφώνοντας ένα ζοφερό σκηνικό για τη χώρα και το λαό. Και πολύ περισσότερο, την ώρα που η κοινωνική, οικονομική κρίση συναντιέται με μια όλο και «μικρότερη» στη διεθνή σκακιέρα Ελλάδα, με τα σύνορα και τις συνθήκες να αμφισβητούνται ευθέως, με την ευρύτερη γειτονιά μας να ανατινάζεται…
Μιχάλης Σιάχος
