Η οριστική… απαγκίστρωση απ’ τη Δημοκρατία ξεκίνησε
Άγρια καταστολή κατά κάθε αγωνιζόμενου και πάση θυσία εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων έναντι της τρόικας και των δανειστών. Αυτό είναι το μήνυμα που ήθελε να δώσει η κυβέρνηση με τη βάρβαρη αστυνομική επιχείρηση που οργάνωσε για να σπάσει την απεργία των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας.
Με μια εισαγγελική εντολή που βγήκε μετά από προσωπική παρέμβαση Σαμαρά, όπως διέρρεαν -εκ των υστέρων- οι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι και την επιστράτευση πρωτοφανούς αριθμού αστυνομικών δυνάμεων, σχεδιάστηκε νυχτερινή έφοδος για το άνοιγμα του εργοστασίου, που ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του είχε δώσει τελεσίγραφο ότι θα κλείσει. Με τη φράση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι η κυβέρνηση «θα φροντίζει πάντα για την εφαρμογή του νόμου» κατατέθηκε με τον πιο σαφή τρόπο το δείγμα γραφής των τριών κυβερνητικών εταίρων.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε την ικανοποίησή του για το αποτέλεσμα, το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ότι «το δικαίωμα στην εργασία πρέπει να προστατευτεί» και η ΔΗΜΑΡ θεώρησε ότι το αστυνομικό ξύλο, τα χημικά και οι συλλήψεις των απεργών είναι απλά μια «αρνητική εικόνα». Ένας ανάλγητος εργοδότης που έχει προχωρήσει στην απόλυση 120 εργαζομένων, που ζητά από τους υπόλοιπους εργάτες να επιστρέψουν στη δουλειά με μισθούς πείνας, που δεν διστάζει να αγνοεί ακόμη και τις τριμερείς συναντήσεις στο υπουργείο, που εκβιάζει λέγοντας ανοιχτά ότι θα κλείσει το εργοστάσιο, βρίσκει σε αυτή την κυβερνητική τρόικα τον καλύτερο υπερασπιστή.
Το «δικαίωμα» στην εργασία δυο-τριών δεκάδων στελεχών και συνειδητών απεργοσπαστών και το «δικαίωμα» του Μάνεση να απολύει και να επιβάλει μισθούς πείνας, είναι το νέο κυβερνητικό δόγμα. Η εκφρασμένη σε αλλεπάλληλες δημοκρατικές διαδικασίες θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας των χαλυβουργών, ο ηρωικός τους αγώνας επί 264 ημέρες για την αξιοπρέπεια ενός «ικανοποιητικού» μισθού, γίνεται λυσσασμένη προσπάθεια να βαφτιστεί ανομία.
Κι όμως, παρά την έτοιμη, απ’ ό,τι φάνηκε, ανακοίνωση ότι «το εργοστάσιο άνοιξε μετά από 9 μήνες», που διοχετεύτηκε από τα ξημερώματα σε όλα τα ΜΜΕ, παρά τους τόνους λάσπης και στημένων ρεπορτάζ από την «ενσωματωμένη δημοσιογραφία», εκατοντάδες απεργοί, αλληλέγγυοι, συνδικαλιστές, βουλευτές των κομμάτων της Αριστεράς, εργαζόμενοι από άλλα εργοστάσια συγκεντρώθηκαν εκεί, κόντρα στο τείχος που έστησαν οι κλούβες των ΜΑΤ και οι κρανοφόροι, αποδεικνύοντας ότι ένας αγώνας δεν «σπάει» με τακτικούς και επικοινωνιακούς σχεδιασμούς. Η προβοκατόρικη ανακοίνωση «συμπαράστασης» της Χρυσής Αυγής, δεν μπορεί να θολώσει τα νερά.
Η ανακοίνωση του σωματείου των χαλυβουργών το εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο: «Φαίνεται καθαρά ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η κυβέρνηση. Είναι γελασμένοι αν με τέτοιες ενέργειες πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να σπάσουν τον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών που κρατάει εδώ και 9 μήνες. Φάνηκε καθαρά ότι όλες αυτές τις μέρες που ο υπουργός Εργασίας έδειχνε ότι πίεζε την εργοδοσία για να βρεθεί λύση, στην ουσία προετοίμαζαν την επίθεση με τα ΜΑΤ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Δημοκρατικής Αριστεράς δηλώνει αναρμόδιος. Οι μάσκες έπεσαν. Είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι με ΜΑΤ, χημικά και γκλομπς θα μας κάνουν σκλάβους».
Οι δεκάδες ανακοινώσεις συνδικάτων, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους, η ενωτική συγκέντρωση χθες το απόγευμα έξω από τη Χαλυβουργία, η καταδίκη της επίθεσης ακόμα και από τη ΓΣΕΕ, είναι μια ελπίδα ότι ο λαός θα συνεχίσει ακούραστα να αγωνίζεται, όπως απέδειξε τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια.
Η μνημονιακή συγκυβέρνηση απέτυχε σε αυτή την πρώτη πρόβα πολιτικής επιβολής.
Το «δικαίωμα» στην εργασία δυο-τριών δεκάδων στελεχών και συνειδητών απεργοσπαστών και το «δικαίωμα» του Μάνεση να απολύει και να επιβάλει μισθούς πείνας, είναι το νέο κυβερνητικό δόγμα. Η εκφρασμένη σε αλλεπάλληλες δημοκρατικές διαδικασίες θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας των χαλυβουργών, ο ηρωικός τους αγώνας επί 264 ημέρες για την αξιοπρέπεια ενός «ικανοποιητικού» μισθού, γίνεται λυσσασμένη προσπάθεια να βαφτιστεί ανομία.
Κι όμως, παρά την έτοιμη, απ’ ό,τι φάνηκε, ανακοίνωση ότι «το εργοστάσιο άνοιξε μετά από 9 μήνες», που διοχετεύτηκε από τα ξημερώματα σε όλα τα ΜΜΕ, παρά τους τόνους λάσπης και στημένων ρεπορτάζ από την «ενσωματωμένη δημοσιογραφία», εκατοντάδες απεργοί, αλληλέγγυοι, συνδικαλιστές, βουλευτές των κομμάτων της Αριστεράς, εργαζόμενοι από άλλα εργοστάσια συγκεντρώθηκαν εκεί, κόντρα στο τείχος που έστησαν οι κλούβες των ΜΑΤ και οι κρανοφόροι, αποδεικνύοντας ότι ένας αγώνας δεν «σπάει» με τακτικούς και επικοινωνιακούς σχεδιασμούς. Η προβοκατόρικη ανακοίνωση «συμπαράστασης» της Χρυσής Αυγής, δεν μπορεί να θολώσει τα νερά.
Η ανακοίνωση του σωματείου των χαλυβουργών το εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο: «Φαίνεται καθαρά ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η κυβέρνηση. Είναι γελασμένοι αν με τέτοιες ενέργειες πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να σπάσουν τον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών που κρατάει εδώ και 9 μήνες. Φάνηκε καθαρά ότι όλες αυτές τις μέρες που ο υπουργός Εργασίας έδειχνε ότι πίεζε την εργοδοσία για να βρεθεί λύση, στην ουσία προετοίμαζαν την επίθεση με τα ΜΑΤ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Δημοκρατικής Αριστεράς δηλώνει αναρμόδιος. Οι μάσκες έπεσαν. Είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι με ΜΑΤ, χημικά και γκλομπς θα μας κάνουν σκλάβους».
Οι δεκάδες ανακοινώσεις συνδικάτων, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους, η ενωτική συγκέντρωση χθες το απόγευμα έξω από τη Χαλυβουργία, η καταδίκη της επίθεσης ακόμα και από τη ΓΣΕΕ, είναι μια ελπίδα ότι ο λαός θα συνεχίσει ακούραστα να αγωνίζεται, όπως απέδειξε τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια.
Η μνημονιακή συγκυβέρνηση απέτυχε σε αυτή την πρώτη πρόβα πολιτικής επιβολής.
Γιώργος Κατερίνης
Σχόλια
