Του Κώστα Σκηνιώτη*
Στο διάβα της Ιστορίας συντελέστηκαν σημαντικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Υπήρξαν άλματα στις επιστήμες, την τεχνολογία και έγιναν ασύλληπτες ανακαλύψεις. Αυτά, μαζί με τις συγκλονιστικές κοινωνικές επαναστάσεις στην πορεία των αιώνων, ώθησαν τα πράγματα προς τα μπρος. Έφεραν άνεμο και πνοή αισιοδοξίας. Γκρέμισαν κατεστημένα αιώνων.
Όμως η δύναμη της αντεπανάστασης κατάφερε σε πολλές περιπτώσεις να πάρει πίσω τις πιο πολλές απ’ αυτές τις κατακτήσεις και με λύπη διαπιστώνουμε ότι 2016 χρόνια μετά, όπου και αν κοιτάξουμε στον πλανήτη, ο Γολγοθάς έχει ψηλώσει ακόμη περισσότερο.
Ο πλανήτης σπαράσσεται σήμερα από πολέμους, εμφύλιες συρράξεις και θρησκευτικές διενέξεις. Είναι οι μηχανισμοί εκείνοι που χρησιμοποιούνται σε βάρος των λαών και έχουν ως αντικειμενικό σκοπό να σταματήσουν τις διεκδικήσεις τους για ένα καλύτερο αύριο.
Η πείνα, η δυστυχία, τα παιδιά που πεθαίνουν, ο αναλφαβητισμός, οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που δεν έχουν κάπου να ακουμπήσουν, είναι φαινόμενα έκδηλα παντού. Τα 4/5 του πληθυσμού του πλανήτη, βρίσκονται στη φτώχεια, την ανέχεια ή κάτω από το κατώτερο όριο της φτώχειας. Κάθε λεπτό πεθαίνουν δυο παιδιά από πείνα, από έλλειψη νερού και γάλακτος.
Ολόκληρες ήπειροι όπως η Αφρική λεηλατούνται ακόμα βάναυσα από τις λεγόμενες «μεγάλες χώρες» αυτού του κόσμου. Η αποικιοκρατία υφίσταται, αλλά με ένα διαφορετικό πλέον τρόπο. Η Ευρώπη, που μέχρι πρόσφατα καυχιόταν ότι ήταν ο «πρώτος κόσμος», αντικρίζει το φάσμα της φτώχειας, της δυστυχίας, της μαζικής ανεργίας.
Στρατιές ανθρώπων μετακινούνται κάτω από τη βία του πολέμου, του φόβου, του θανάτου. Δεν πρόκειται για μετακινήσεις για εξεύρεση καλύτερου βιοτικού επίπεδου, ούτε για εξερευνήσεις ενός άλλου κόσμου. Πρόκειται για ανάγκη σωτηρίας της ίδιας της ζωής. Οι άνθρωποι αυτοί, όπου και αν φθάσουν, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και χρησιμοποιούνται ως στρατιές απέναντι σε ήδη καταπονημένους γηγενείς, οι οποίοι κατά τεκμήριο είναι άνεργοι και νεόπτωχοι.
Ως πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, είναι ο φασισμός και ο νεοναζισμός να απλώνουν τη σκιά τους σιγά-σιγά πάνω από την Ευρώπη. Με το μανδύα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, σκληρές φασιστικές και ναζιστικές απόψεις επιδιώκουν να επικρατήσουν.
Όσο ποτέ άλλοτε το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα είναι επίκαιρο. Ο πλανήτης δεν έχει καμία άλλη ελπίδα εκτός από το δρόμο προς το Σοσιαλισμό.
Η βία, ένας μεγάλος πόλεμος και η καταστροφή του κόσμου, είναι το πιθανότερο ενδεχόμενο αν αυτή η κατάσταση επικρατήσει και εγκατασταθεί πλήρως.
Είναι καθήκον όλων, ανεξάρτητα χρώματος, εθνικότητας, φυλής και θρησκεύματος να παλέψουμε για έναν κόσμο ουμανισμού που θα δίνει την ευκαιρία στην εκπαίδευση και την εργασία για όλους. Να παλέψουμε για έναν κόσμο πολιτισμένο και αδελφωμένο.
*Ο Κώστας Σκηνιώτης είναι ποιητής, μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
