Σε μια εντυπωσιακή στροφή της ισραηλινής κοινωνίας προς τα δεξιά, το κίνημα ειρήνης αποδεκατίστηκε. Ανάμεσα σε εκείνους που δεν παρασύρθηκαν από την ηττοπάθεια και δεν καταβλήθηκαν από τον εκφυλισμό του Εργατικού Κόμματος και το συμβιβασμό της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, ξεχωρίζει η θρυλική μορφή του Γιούρι Αβνέρι.
Συγγραφέας, αρθρογράφος, βουλευτής στο παρελθόν, μέλος της οργάνωσης Gush Shalom, παραμένει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ειρηνική συνύπαρξη Παλαιστινίων και Εβραίων. Την περασμένη βδομάδα, κινδύνευσε η ζωή του. Στην πρώτη μεγάλη διαδήλωση, με τη συμμετοχή άνω των 10.000 ανθρώπων στο Τελ Αβίβ, που οργανώθηκε από φορείς και κόμματα που μετά από πολλά χρόνια συντονίστηκαν μεταξύ τους, μία ομάδα ακροδεξιών σιωνιστών επιτέθηκε στον Γιούρι Αβνέρι την ώρα που έφευγε από τη διαδήλωση και προσπάθησε να τον σύρει βίαια έξω από το αυτοκίνητο με φανερές προθέσεις κακοποίησής του. Η παρέμβαση της αστυνομίας που βρισκόταν κοντά στο σημείο της επίθεσης, μάλλον του έσωσε τη ζωή.
Το τελευταίο διάστημα ο Αβνέρι έχει εντείνει τη δράση του και αρθρογραφεί με μεγάλη συχνότητα σε διεθνή έντυπα και ηλεκτρονικές εκδόσεις καταγγέλοντας τις πολιτικές του Ισραήλ.
Βιώνοντας την καθοδηγούμενη παραπληροφόρηση που έχει εξαπολύσει το Ισραήλ μέσα κι έξω από τη χώρα προκειμένου να δυσφημήσει τους ειρηνιστές που σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν, συνελήφθησαν και κακοποιήθηκαν από το στρατό που έκανε πειρατεία στα πλοία με την ανθρωπιστική βοήθεια, ο Αβνέρι θέτει 81 καίρια ερωτήματα που αποκαλύπτουν πώς μεθοδεύεται η συγκάλυψη των εγκληματικών ενεργειών της ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία αρνήθηκε να δεχτεί τη σύσταση διεθνούς εξεταστικής επιτροπής.
Ποιος φοβάται μια έρευνα επί της ουσίας;
Του Γιούρι Αβνέρι
Σε περίπτωση που είχε συσταθεί πραγματική εξεταστική επιτροπή (αντί αυτού του άθλιου κακέκτυπου επιτροπής), τα ζητήματα με τα οποία θα έπρεπε να είχε ασχοληθεί είναι τα εξής:
1. Ποιος ήταν ο πραγματικός στόχος του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας;
2. Εάν ο στόχος είναι να παρεμποδίζεται η εισροή όπλων στη Λωρίδα, γιατί επιτρέπεται η εισαγωγή μόνο 100 προϊόντων (συγκριτικά με τα 12 χιλιάδες προϊόντα που πωλούνται σε ένα μέσο ισραηλινό σουπερμάρκετ);
3. Γιατί απαγορεύεται η εισαγωγή σοκολάτας, παιχνιδιών, γραφικής ύλης, πολλών ειδών οπωρολαχανικών (και γιατί η κανέλα και όχι το κόλιαντρο;);
4. Ποια είναι η σχέση μεταξύ της απόφασης να απαγορευθεί η διέλευση οικοδομικών υλικών για την αποκατάσταση ή την επισκευή των χιλιάδων κτιρίων που καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές στην επιχείρηση Cast Lead και του επιχειρήματος ότι αυτά μπορεί να χρησιμεύσουν στη Χαμάς για να χτίσει καταφύγια – αφού για το σκοπό αυτό τα υλικά που εισάγονται μέσα από τα τούνελ φτάνουν και περισσεύουν;
5. Μήπως ο πραγματικός στόχος του αποκλεισμού είναι η ζωή του 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων στη Λωρίδα να μετατραπεί σε κόλαση με την ελπίδα να αναγκαστούν να ανατρέψουν το καθεστώς της Χαμάς;
6. Αφού το τελευταίο δεν έχει επιτευχθεί –το αντίθετο, μάλιστα, η Χαμάς έχει γίνει ισχυρότερη τα τρία χρόνια του αποκλεισμού- έκανε ποτέ η κυβέρνηση προσπάθεια να αναθεωρήσει τη στάση της για το συγκεκριμένο ζήτημα;
7. Μήπως ο αποκλεισμός επιβλήθηκε με στόχο την απελευθέρωση του αιχμαλωτισμένου Ισραηλινού στρατιώτη Gilad Shalit;
8. Εάν ναι, κατάφερε ο αποκλεισμός να συμβάλει στην επίτευξη του στόχου αυτού ή αποδείχτηκε αναποτελεσματικός;
9. Για ποιο λόγο η κυβέρνηση του Ισραήλ αρνείται να ανταλλάξει τον Shalit με εκατοντάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους, παρόλο που η Χαμάς συμφωνεί με μια τέτοια διευθέτηση;
10. Αληθεύει ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει επιβάλει βέτο στην ανταλλαγή κρατουμένων με τη δικαιολογία ότι κάτι τέτοιο θα ενίσχυε τη Χαμάς;
11. Συζητήθηκε ποτέ στην κυβέρνηση το ενδεχόμενο να εκπληρώσει τη δέσμευσή της στα πλαίσια της Συμφωνίας του Όσλο –να διευκολύνει και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη του λιμένα της Γάζας– με τρόπο που να απαγορεύει τη διέλευση όπλων;
12. Γιατί η κυβέρνηση του Ισραήλ έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι τα χωρικά ύδατα της Λωρίδας της Γάζας ανήκουν στα χωρικά ύδατα του Ισραήλ και ότι τα πλοία που εισέρχονται στα ύδατα της Γάζας «παραβιάζουν την εθνική κυριαρχία του Ισραήλ», παρά το γεγονός ότι η Λωρίδα της Γάζας δεν προσαρτήθηκε ποτέ στο Ισραήλ, το οποίο δήλωσε επίσημα το 2006 ότι «διαχωρίζεται» από τη Λωρίδα;
13. Γιατί το γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι οι ακτιβιστές ειρήνης που συνελήφθησαν στα διεθνή ύδατα, οι οποίοι δεν είχαν καμία απολύτως πρόθεση να πάνε στο Ισραήλ, «επιχείρησαν να εισέλθουν παράνομα στο Ισραήλ» και προσήχθησαν ενώπιον δικαστή για να παραταθεί η προθεσμία κράτησής τους βάσει του νόμου για «παράνομη είσοδο στο Ισραήλ»;
24. Δεδομένου ότι, πριν από το επεισόδιο, η τουρκική κυβέρνηση είχε ενημερώσει το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ ότι ο στολίσκος οργανώθηκε από ιδιωτικό οργανισμό που δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση της Τουρκίας και δεν παραβιάζει κανένα νόμο της χώρας –το υπουργείο Εξωτερικών εξέτασε το ενδεχόμενο να προσεγγίσει τον οργανισμό με στόχο την επίτευξη συμφωνίας για τη μη χρήση βίας;
25. Εξετάστηκε ενδελεχώς ως εναλλακτική λύση το να σταματήσουν το στολίσκο στα χωρικά ύδατα, να επιθεωρήσουν το φορτίο για τον εντοπισμό όπλων και να τον αφήσουν να συνεχίσει τον πλου του;
26. Ελήφθη υπόψιν ο αντίκτυπος που θα είχε η επιχείρηση στη διεθνή κοινή γνώμη;
38. Γιατί η επιχείρηση διεξήχθη έξω από τα χωρικά ύδατα του Ισραήλ και της Λωρίδας της Γάζας;
39. Γιατί η επιχείρηση διεξήχθη στο σκοτάδι;
Ερωτήματα που αφορούν
την επιχείρηση
42. Για ποιο λόγο διακόπηκε κάθε επικοινωνία του στολίσκου με τον έξω κόσμο κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, εφόσον δεν υπήρχε τίποτα κρυφό;
48. Είναι αλήθεια ότι οι στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν πριν καν ανεβούν στο κατάστρωμα, όπως υποστηρίζουν οι επιβάτες;
49. Είναι αλήθεια ότι τα πυρά συνεχίστηκαν και αφού ο καπετάνιος του πλοίου και οι ακτιβιστές δήλωσαν πολλές φορές από τα μεγάφωνα ότι το πλοίο έχει παραδοθεί και αφού είχαν υψώσει λευκές σημαίες;
50. Είναι αλήθεια ότι πέντε εκ των εννέα ανθρώπων που δολοφονήθηκαν είχαν πυροβοληθεί στην πλάτη, γεγονός που δείχνει ότι προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους στρατιώτες κι έτσι δεν μπορούσαν να απειλήσουν τη ζωή τους;
51. Γιατί χαρακτηρίστηκε ως τρομοκράτης ο δολοφονημένος Ibrahim Bilgen, 61 χρόνων, πατέρας έξι παιδιών και υποψήφιος δήμαρχος στη γενέτειρα πόλη του;
52. Γιατί χαρακτηρίστηκε ως τρομοκράτης ο δολοφονημένος Cetin Topcoglu, 54 χρόνων, προπονητής της εθνικής ομάδας ταεκβοντό της Τουρκίας, η γυναίκα και τα παιδιά του οποίου επίσης επέβαιναν στο πλοίο;
53. Γιατί χαρακτηρίστηκε ως τρομοκράτης ο δολοφονημένος Cevdet Kiliclar, 38χρονος δημοσιογράφος;
54. Γιατί χαρακτηρίστηκε ως τρομοκράτης ο δολοφονημένος Ali Haydar Bengi, πατέρας τεσσάρων παιδιών, απόφοιτος της Σχολής Λογοτεχνίας al-Azhar του Καΐρου;
55. Γιατί χαρακτηρίστηκαν ως τρομοκράτες οι δολοφονημένοι Necdet Yaldirim, 32 χρόνων, πατέρας μιας κόρης, Fahri Yaldiz, 43 χρόνων, πατέρας τεσσάρων παιδιών, Cengiz Songur, 47 χρόνων, πατέρας εφτά παιδιών και Cengiz Akyuz, 41 χρόνων, πατέρας τριών παιδιών;
56. Αποτελεί ψέμα ότι οι ακτιβιστές αφαίρεσαν πιστόλι από κάποιον στρατιώτη και τον πυροβόλησαν μ’ αυτό, όπως υποστηρίζουν οι ισραηλινές δυνάμεις άμυνας (IDF), ή μήπως η αλήθεια είναι ότι οι ακτιβιστές ουσιαστικά πέταξαν το πιστόλι στη θάλασσα χωρίς να το χρησιμοποιήσουν;
57. Είναι αλήθεια η δήλωση του Jamal Elshayyal, υπηκόου Μεγάλης Βρετανίας, ότι οι στρατιώτες εμπόδιζαν την παροχή ιατρικής βοήθειας στους Τούρκους τραυματίες επί τρεις ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων μερικοί τραυματισμένοι υπέκυψαν;
58. Είναι αλήθεια ότι, σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του δημοσιογράφου, τον έδεσαν πισθάγκωνα με χειροπέδες και τον ανάγκασαν να παραμείνει γονατισμένος επί τρεις ώρες στον πυρακτωμένο ήλιο, δεν του επέτρεψαν να πάει στην τουαλέτα λέγοντάς του «να κατουρήσει τα παντελόνια του», ότι παρέμεινε δεμένος με τις χειροπέδες για ένα 24ωρο χωρίς νερό, ότι του πήραν το βρετανικό διαβατήριο και δεν του το επέστρεψαν, ότι του πήραν τον φορητό υπολογιστή, τρία κινητά τηλέφωνα και 1.500 δολάρια μετρητά που δεν του τα επέστρεψαν ποτέ;
59. Απέκοψαν όντως οι ισραηλινές δυνάμεις άμυνας (IDF) τους επιβάτες από τον υπόλοιπο κόσμο για 48 ώρες, κατάσχοντας όλες τις κάμερες, ταινίες και κινητά τηλέφωνα των δημοσιογράφων στα πλοία, ώστε να παρεμποδίσουν τη διαρροή κάθε πληροφορίας που δεν συμβάδιζε με την εκδοχή των IDF;
Ερωτήματα που αφορούν
τη συμπεριφορά
του εκπροσώπου τύπου των IDF
61. Είναι αλήθεια ότι ο εκπρόσωπος τύπου των IDF διέδιδε μια σειρά κατασκευασμένων πληροφοριών τις πρώτες ώρες με στόχο να δικαιολογήσει την επιχείρηση στα μάτια της ισραηλινής και της διεθνούς κοινής γνώμης;
62. Αποτελεί η ολιγόλεπτη ταινία, η οποία προβλήθηκε εκατοντάδες φορές στις ισραηλινές τηλεοράσεις από την πρώτη κιόλας μέρα και μέχρι σήμερα, ένα επιμελώς μονταρισμένο βιντεοκλίπ το οποίο δεν δείχνει τι συνέβη αμέσως πριν και αμέσως μετά;
63. Ποια είναι η αλήθεια για τους ισχυρισμούς ότι οι στρατιώτες, οι οποίοι κρατήθηκαν από τους ακτιβιστές στο εσωτερικό του πλοίου, απειλήθηκαν με λιντσάρισμα, αφού οι φωτογραφίες τούς δείχνουν περικυκλωμένους για αρκετή ώρα από δεκάδες ακτιβιστές χωρίς να πάθουν τίποτα κακό και ότι οι γιατροί ανάμεσα στους ακτιβιστές τους παρείχαν ιατρική φροντίδα;
64. Σε τι αποδεικτικά στοιχεία στηρίζεται ο ισχυρισμός ότι η τουρκική μη κυβερνητική οργάνωση IHH έχει διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα;
67. Εάν όντως επρόκειτο για τρομοκρατική οργάνωση γνωστή στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, γιατί αυτό δεν ελήφθη υπόψιν κατά τον σχεδιασμό της επιχείρησης;
68. Γιατί η ισραηλινή κυβέρνηση δεν γνωστοποίησε αυτή την πληροφορία πριν από την επίθεση κατά του στολίσκου;
70. Ποιος διέδωσε το ψέμα ότι οι Τούρκοι φώναζαν «Γυρίστε πίσω στο Άουσβιτς»;
71. Γιατί οι Ισραηλινοί γιατροί δεν κλήθηκαν αμέσως να ενημερώσουν την κοινωνία για τον χαρακτήρα των τραυμάτων που υπέστησαν οι τραυματίες στρατιώτες, εφόσον είχε ανακοινωθεί ότι τουλάχιστον ένας τους είχε πυροβοληθεί;
72. Ποιος κατασκεύασε την ιστορία ότι υπήρχαν όπλα στο πλοίο τα οποία πετάχτηκαν στη θάλασσα;
73. Ποιος κατασκεύασε την ιστορία ότι οι ακτιβιστές είχαν φέρει μαζί τους θανατηφόρα όπλα, όταν στην έκθεση που έστησε ο ίδιος ο Εκπρόσωπος τύπου των IDF φάνηκαν μονάχα εργαλεία που υπάρχουν σε όλα τα πλοία, δηλαδή κιάλια, συσκευή μετάγγισης αίματος, μαχαίρια και τσεκούρια, διακοσμητικά αραβικά στιλέτα και μαχαίρια κουζίνας που βρίσκει κανείς σε κάθε πλοίο, μέχρι και σε πλοίο που δεν είναι εξοπλισμένο να μεταφέρει 1.000 επιβάτες;
74. Μήπως όλα αυτά τα εκθέματα -σε συνδυασμό με την ατελείωτη επανάληψη της λέξης «τρομοκράτες» και την παρεμπόδιση κάθε μη συμβατής πληροφορίας– αποτελούν πλύση εγκεφάλου;
Ερωτήματα που αφορούν την έρευνα
75. Γιατί η ισραηλινή κυβέρνηση αρνείται να συμμετάσχει σε διεθνή εξεταστική επιτροπή αποτελούμενη από ουδέτερες προσωπικότητες αποδεκτές από το Ισραήλ;
77. Πώς προέκυψε το επιχείρημα ότι οι στρατιώτες δεν καλούνται να καταθέσουν ενόρκως, αφού σε όλες τις ανακρίσεις στο παρελθόν υψηλόβαθμοι και χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί, καθώς και στρατιώτες, ανακρίνονταν;
78. Γιατί η κυβέρνηση αρνείται να διορίσει Κρατική εξεταστική επιτροπή σύμφωνα με την ισραηλινή νομοθεσία που τέθηκε σε ισχύ από τη Βουλή το 1966 για αυτό ακριβώς το σκοπό, ιδίως αν λάβουμε υπόψιν ότι ανάλογες επιτροπές συστάθηκαν μετά από τον πόλεμο Yom Kippur, μετά από τη σφαγή στα στρατόπεδα προσφύγων Sabra και Shatila, μετά από την πυρπόληση της εξέδρας στο τζαμί al-Aqsa από παράφρονα Αυστραλό, όπως επίσης και για να διερευνηθεί υπόθεση διαφθοράς στο χώρο του αθλητισμού, καθώς και η δολοφονία του σιωνιστή ηγέτη Chaim Arlosoroff (περίπου 50 χρόνια μετά!);
79. Έχει τίποτα να φοβηθεί η κυβέρνηση από μια τέτοια επιτροπή, της οποίας τα μέλη διορίζονται με απόφαση του Προέδρου του Ανώτατου Δικαστηρίου και η οποία έχει τις αρμοδιότητες να καλεί μάρτυρες και να τους εξετάζει κατ’ αντιπαράσταση, να απαιτεί την προσκόμιση εγγράφων και να επιρρίπτει προσωπικές ευθύνες για λάθη και εγκλήματα;
80. Γιατί τελικά αποφασίστηκε να συσταθεί μια παθητική επιτροπή, στερημένη από κάθε νομική αρμοδιότητα και τελείως αναξιόπιστη τόσο μέσα στο Ισραήλ, όσο και στο εξωτερικό;
Και, στο τέλος, το ερώτημα των ερωτημάτων:
81. Τι προσπαθεί να αποκρύψει η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μας;
(Για το πλήρες ερωτηματολόγιο,
www.counterpunch.org,
14 Ιουνίου 2010)
