Σαν έτοιμοι από καιρό κόμματα και ΜΜΕ έπεσαν σαν τα κοράκια πάνω στο «άχρηστο» και «αναχρονιστικό» άσυλο. Συναγωνίστηκαν στο ποιος θα καταφερθεί περισσότερο μέσα από τις ανακρίβειες και χοντράδες στις οποίες κατέφυγαν, τόσο δημοσιογράφοι όσο και επαΐοντες.
Η μεγαλύτερη ανακρίβεια βρίσκεται σε δύο σημεία: Συνδέουν το άσυλο με την χούντα (παρότι είναι θεσμός της ελληνικής κοινωνίας που υπάρχει πριν τον πόλεμο. Αρκεί να θυμηθούμε ότι οι κινητοποιήσεις του ’50 για το Κυπριακό και του ’60 για το 1-1-4 έγιναν στα Προπύλαια), άρα τότε ίσως να είχε κάποιο νόημα να υπάρχει, ενώ σήμερα που έχουμε δημοκρατία είναι εντελώς άχρηστο, γιατί το επικαλούνται μειοψηφίες άσχετες με το πανεπιστήμιο, το οποίο, άλλωστε, κατ’ αυτούς έχει γίνει άντρο ανομίας και παραβατικότητας. Αν το καταργήσουμε θα τελειώσουμε και με τις κινητοποιήσεις…
Δεύτερον, περιορίζουν το άσυλο, σημειώνοντας ότι αφορά μόνο τους ευρισκόμενους στην ακαδημαϊκή κοινότητα (φοιτητές, καθηγητές εργαζόμενους στα ΑΕΙ) και μόνο την σφαίρα των ιδεών. Δεν θέλουν να το δουν σαν μια δημοκρατική κατάκτηση και σαν μια ανάγκη του λαϊκού κινήματος.
Η λύσσα με την οποία επιτίθενται στο άσυλο, δείχνει ότι δεν μπορούν να ανεχθούν πλέον στο νέο κράτος έκτακτης ανάγκης που οικοδομούν, να υπάρχουν εστίες και χώροι όπου θα μπορεί ο λαϊκός παράγοντας να συνευρεθεί, να κάνει εκδηλώσεις, να καταφύγει όταν κυνηγιέται από τις δυνάμεις καταστολής.
Ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλο το μεταπολιτευτικό κράτος και οι μηχανισμοί καταστολής εχθρεύτηκαν το άσυλο, έκαναν επανειλημμένες απόπειρες κατάργησής του και συκοφάντησαν πολλαπλά το λαϊκό κίνημα. Τα τελευταία χρόνια που αυξήθηκε η δράση «εξω-πανεπιστημιακών» στοιχείων που έβλεπαν τα ΑΕΙ σαν ορμητήριο για κάποιες πρωτοβουλίες τους (κινήσεις που δεν είχαν σχέση με την έννοια λαϊκό κίνημα) έδωσαν τροφή σε μια επιχειρηματολογία για την εξασθένηση του ασύλου και της ευαισθησίας που υπάρχει για αυτήν την κατάκτηση.
Η κατάλυση του ασύλου δεν γίνεται μόνο όταν οι δυνάμεις καταστολής εισβάλουν –με ή χωρίς απόφαση είναι δευτερεύον- μέσα στα ΑΕΙ. Γίνεται κι όταν αποκλείουν μια σχολή, όταν εμποδίζουν την είσοδο και την έξοδο από αυτήν κ.λπ. Η ιστορία αυτού του τόπου βρίθει από παραδείγματα χρησιμότητας του ασύλου για το λαϊκό κίνημα και λυσσαλέες απόπειρες να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα και μέσα από την καταπάτηση του ασύλου και την πλήρη κατάργησή του.
Δεν πρέπει να τους περάσει!
