«…Ευτυχώς ο υπαστυνόμος γνώριζε τη Νούλα από τις παλιές καλές μέρες που έπινε τούμπα λίμπρε σε ένα σκυλάδικο ονόματι Απόλλων CLUB-LIVE στην παλαιά εθνική. Επίσης, κάτω από το πορτρέτο του Αλέξη Τσίπρα… έκρυβε ένα πορτρέτο του Ανδρέα Παπανδρέου. Οι αλήτες οι αριστεροί φιλόζωοι, που αμολούσαν λύκους και φίδια στα χωριά και φώναζαν για την πράσινη ανάπτυξη, του την έδιναν. Πίστευε ξεκάθαρα ότι αυτοί είχαν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας και ότι μόνο κυβέρνηση με Ανδρέα, Άκη, Μένιο, Μελίνα, Βαγγέλη Γιαννόπουλο και Τσοβόλα θα μπορούσε να σώσει την Ελλαδίτσα από την ολική καταστροφή…»
Αυτή είναι μια από τις πολλές σπαρταριστές σκηνές που λαμβάνουν χώρα στα Ουγγρικά ψάρια του Γιάννη Πλιώτα -εδώ αφορά στη διάλυση πανηγυριού από «αριστεριστές φιλόζωους» καθώς μαζί με την κομπανία χόρευε και μια καφετιά αρκούδα στην τριήμερη γιορτή πατάτας στον Παρακάλαμο. Το μυθιστόρημα αυτό, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα μας συστήνει μια απίστευτη παρέα αντι-ηρώων, με κεντρικό πρόσωπο έναν κατά φαντασίαν ποιητή, που καλείται να λύσει ένα μυστήριο με τον τρόπο του παρέα με τον κολλητό του, τον «Μάγο», αριστερό φιλόσοφο και μπάρμαν σε παρακμιακό ροκ μπαρ, όπου συχνάζουν φοιτητές -και κυρίως φοιτήτριες του τοπικού Πανεπιστημίου.
Με ένα κακοπαθημένο παλιό Lada, όταν δεν είναι ακινητοποιημένο, διασχίζουν τα Γιάννινα και την ευρύτερη περιοχή, αρχικά αποφασίζοντας να γίνουν καθημερινοί κολυμβητές και στη συνέχεια να λύσουν μια υπόθεση μυστηρίου, με την εξαφάνιση ενός φίλου τους, του Χάκερ. «Δεν φτιάχνουν αμάξια σαν αυτό πια» – λέει ο αφηγητής- «Μαζί με την τυπογραφία, τις κασέτες, την κολτσίνα, τη φουστανέλα και τον θεσμό της προίκας, αργοπεθαίνει και η παραδοσιακή αυτοκινητοβιομηχανία. Χαλεποί καιροί…»
Σπάνια βιβλίο ή κινηματογραφική ταινία με έχει κάνει να γελάσω τόσο με την ψυχή μου. Εξαιρετική σάτιρα σε όσα συμβαίνουν γύρω μας, αλλά και μέσα μας. Ο συγγραφέας δεν αφήνει τίποτα όρθιο, αρχίζοντας από τον εαυτό του, αφού στον ήρωα έχει δώσει το δικό του όνομα. Σκηνή απείρου κάλλους, είναι αυτή που επισκέπτεται για πρώτη φορά το δωμάτιο μιας κοπέλας με την οποία είναι γοητευμένος και βλέπει πως έχει αφίσα του Τσε Γκεβάρα. Οι προβληματισμοί του ποιητή μας, για τον τρόπο που θα μιλήσει στην κοπέλα, έντονοι:
«…να προσπαθήσω να θυμηθώ… αν ο Τρότσκι ήταν με τους καλούς ή τους κακούς. Επίσης οπωσδήποτε να δείξω ότι μου αρέσουν πολύ τα μωράκια και τα γατάκια. Α, και ο Άκης Πετρετζίκης. Πάντα ψηλά στη λίστα ο Άκης και το ότι ξέρω να μαγειρεύω.»
Απολύτως διασκεδαστικό το βιβλίο, με απίστευτες ατάκες και ανατροπές, μια κωμωδία-παρωδία της σύγχρονης Ελλάδας. Πιστεύω πως αν καταφέρουμε να δούμε τα πράγματα και με τη ματιά του Γιάννη Πλιώτα, ίσως πολλά θα μπορούσαμε να αλλάξουμε.
Προς το παρόν ας ακολουθήσουμε τα ίχνη των Ουγγρικών ψαριών που ήρθαν για να καθαρίσουν τη λίμνη των Ιωαννίνων και βρέθηκαν να την κυριεύουν.
«Όταν συναντάς ανθρώπους που έχουν την ίδια αίσθηση του χιούμορ, είναι σαν να συναντάς παλιούς φίλους που δεν γνώριζες ότι έχεις»
Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τα Ουγγρικά ψάρια;
Μάλλον ανάμεσα σε πολλούς φραπέδες σκέτους, μπίρες σε ένα μαγαζί στα Γιάννενα που λέγεται «Θυμωμένο Πορτραίτο» και βόλτες δίπλα στην ταλαιπωρημένη λίμνη της πόλης. Τα Ουγγρικά Ψάρια είναι ουσιαστικά η απεικόνιση της πραγματικότητας στην Ελλάδα τα τελευταία σαράντα χρόνια, όπου όλα παραμένουν κωμικοτραγικά ίδια κι απαράλλαχτα.
-Δύσκολο είδος η σάτιρα. Δεν το θεώρησες ως τόλμημα να γράψεις ένα τέτοιο βιβλίο;
Ήθελα να πω μερικά σοβαρά πράγματα και μιας και κανείς δεν θα με έπαιρνε στα σοβαρά, σκέφτηκα να τα πω στα αστεία. Ήθελα πολύ να κάνω τον αναγνώστη να γελάσει με τα παθήματα των ηρώων και τις αναποδιές που τους συμβαίνουν, και κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσει ότι η πραγματική κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική.
Επίσης, μου ταιριάζει αυτό το στιλ ως προσωπικότητα -έχω ως αρχή επιβίωσης να αποδομώ τις δυσάρεστες καταστάσεις.
-Προφανώς σε εμπνέουν τα Ιωάννινα και η… θρυλική τοπική ομάδα. Πώς αντιμετώπισαν το βιβλίο οι άνθρωποι γύρω σου;
Ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι ενσωματωμένος στη φιλοσοφία της πόλης και των κατοίκων, και θα τον συναντήσεις παντού μπροστά σου είτε είσαι φανατικός ποδοσφαιρόφιλος είτε όχι. Έμπνευση είναι και το Πανεπιστήμιο της πόλης, το Κάστρο, το βουνό Μιτσικέλι, τα τοπικά κανάλια, τα δημοτικά συμβούλια.
Πολλοί από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι πραγματικοί φίλοι και γνωστοί (με κάποιες απαραίτητες αλλαγές προσωπικότητας προς το χειρότερο), και ελπίζω να απόλαυσαν τις φανταστικές τους λογοτεχνικές περιπέτειες.
-Γελούσα μόνος μου διαβάζοντάς το και στο σπίτι νόμιζαν πως πάει πια, το έχασα εντελώς! Δεν μας σκέφτηκες καθόλου εμάς τους αναγνώστες, όταν έγραφες;
Η μεγαλύτερη τιμή για εμένα και σε ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου. Χαίρομαι απίστευτα όταν μου λένε ότι γέλασαν με όσα έγραψα. Όταν συναντάς ανθρώπους που έχουν την ίδια αίσθηση του χιούμορ, είναι σαν να συναντάς παλιούς φίλους που δεν γνώριζες ότι έχεις.
-Υπάρχουν κομμάτια του εαυτού σου στους ήρωες του βιβλίου; Σουβλάκια, γλυκά, ποτά, επανάσταση… Βρίσκεσαι κι εσύ κάπου εκεί;
Σχεδόν παντού. Με λίγες εξαιρέσεις είμαι εγώ. Όλα έχουν μεγεθυνθεί (όπως είπαμε, προς το χειρότερο), αλλά ο πυρήνας παραμένω εγώ και οι σκέψεις μου. Μία από τις κομβικές διαφορές της ζωής μου από την πλοκή είναι ότι δεν είχα ποτέ Lada.
-Να περιμένουμε μια ανάλογη συνέχεια;
Θα ήθελα πολύ να ολοκληρωθεί μια νέα μεγάλη περιπέτεια που γράφω με τους ήρωες των Ουγγρικών Ψαριών. Όλα ξεκινάνε με ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας (όλες οι αξέχαστες ιστορίες έτσι δεν ξεκινάνε;), το οποίο θα μας οδηγήσει σε ένα αρκετά τρελό road trip από τα Γιάννενα μέχρι τη Νάουσα, μέσω Πάτρας και μέσω αμέτρητων σταθμών διοδίων.
Μένει μόνο να βρω λίγο χρόνο.
