Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου, στο «Στέκι του Δρόμου» (Σαρανταπόρου 35), στη Θεσσαλονίκη, εκδήλωση με θέμα «Το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας και η ανάγκη εναλλακτικής». Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο Δημήτρης Γκάζης από την εφημερίδα Δρόμος της αριστεράς, ο δρ. Διεθνών Σχέσεων Θέμης Τζήμας και ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης. Οι ομιλητές συμφώνησαν πως η χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακό ζήτημα και πως η όποια εναλλακτική δεν είναι εύκολη, αλλά απαιτεί να ανοιχτούν νέα μονοπάτια προς την εθνική και κοινωνική χειραφέτηση του λαού μας.
Δημήτρης Γκάζης: «Ελεύθερος λαός σε ελεύθερη χώρα»
Πρώτος πήρε τον λόγο ο Δημήτρης Γκάζης όπου με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα του καλοκαιριού με τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, έκανε αναφορά στον ρόλο της κυβέρνησης που βασίζεται στο «εκκενώστε», σε δηλώσεις για μοίρασμα έργων και στην υποβάθμιση της καταστροφής, ενώ από την άλλη βλέπουμε τους απλούς πολίτες να κρατούν όρθια τη χώρα καθώς στέκονται αλληλέγγυοι μοιράζοντας τρόφιμα και νερά, κάνουν διασώσεις και βοηθούν τις απελπιστικά μικρές δυνάμεις του κράτους. Αποκαλύπτονται έτσι τα διαχρονικά προβλήματα της χώρας, η μνημονιακή διάλυση, η αλαζονεία του επιτελικού κράτους και γεννάται το ερώτημα πώς μπορεί να υπάρξει η χώρα και γενικότερα μικρές και ενδιάμεσες χώρες σε έναν κόσμο τεράτων; Από την μια μεριά οι ελίτ και το πολιτικό σύστημα ζητούν να εκχωρήσουμε κυριαρχία ενώ παράλληλα διαφημίζουν έναν φανταστικό εκσυγχρονισμό. Στον αντίποδα απαιτείται κίνηση και προτάσεις για άλλο παραγωγικό μοντέλο, άλλη πολιτειακή οργάνωση, άλλη εξωτερική πολιτική, άλλη άμυνα, υπεράσπιση της εργασίας, της υγείας, της παιδείας. Στο ερώτημα ποιος θα το κάνει και πώς τόνισε πως χρειάζονται οριοθετήσεις και διαχωριστικές όπως ανάμεσα σε όσους αγαπούν τον τόπο τους και αναγνωρίζουν το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας και σε όσους ωραιοποιούν την κατάσταση και κινούνται μέσα στην ιδιοτέλεια. Ανάμεσα σε όσους συνδέουν το κοινωνικό με το εθνικό ζήτημα και σε όσους επιμένουν στον διαχωρισμό τους ώστε να εμποδίζεται η οικοδόμηση μιας εναλλακτικής που να υποστηρίζεται από ευρύτατα στρώματα. Ανάμεσα σε όσους αγωνίζονται για μια άλλη Πολιτεία με Δημοκρατία και Ελευθερία και σε όσους θέλουν μια μεταδημοκρατία με καταργημένο τον δημόσιο χώρο. Ανάμεσα σε όσους βλέπουν την πορεία της χώρας προς μια περιοχή ειρήνης και σε όσους προτάσσουν τη ΝΑΤΟφροσύνη και τη μειοδοσία. Για ένα κόσμο με ελεύθερους λαούς σε ελεύθερες χώρες.
Θέμης Τζήμας: «Κίνημα εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης»
Αμέσως μετά πήρε τον λόγο ο Θέμης Τζήμας όπου τοποθέτησε το υπαρξιακό ζήτημα της χώρας στο γεγονός της δημογραφικής κρίσης και της φτωχοποίησής της. Τόνισε πως υπάρχει παραγωγική απόκλιση και ερημοποίηση σε σχέση με άλλες γειτονικές χώρες αφού χάνει σε γνώση, σε παραγωγικό δυναμικό και κυρίως σε διεθνή ισχύ. Το παραγωγικό μοντέλο να γίνουν οι πολίτες της χώρας «τα γκαρσόνια της Ευρώπης» αποτελεί επιλογή και οδηγεί σε κράτος περιορισμένης κυριαρχίας, γεγονός που δεν εμποδίζει το κεφάλαιο αφού ιστορικά τα καταφέρνει και χωρίς το ελληνικό κράτος. Τέλος, έβαλε το ζήτημα της αντικοινωνικότητας της οικονομίας ως κυρίαρχο στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό όπου ηγούνται οι αντικοινωνικές συμπεριφορές που ως κυρίαρχες διαχέονται προς τα κάτω. Στη δύσκολη γειτονιά που ζούμε αν είσαι ανίσχυρος θα την πληρώσεις και ισχυρός δεν γίνεσαι με τα όπλα αλλά από αυτά που παράγεις και από την κοινωνική κατάσταση που διατηρείς τον λαό σου, τόνισε. Για το καθεστώς μειωμένης κυριαρχίας ακούγονται είτε απόψεις όπως να δώσουμε εκχωρήσουμε περισσότερη σε ΗΠΑ και Γερμανία για να λύσουμε θέματα με την Τουρκία είτε από κάποιους από την Αριστερά ότι είναι ένα θέμα που δεν ενδιαφέρει καθόλου. Ο ελληνισμός χρειάζεται ξανά ένα κίνημα εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης όπου βασικοί όροι για να δημιουργηθεί είναι να γνωρίζεις ποιος σου αφαιρεί την κυριαρχία, ποιος είναι ο αντίπαλος δηλαδή και να είσαι αποφασισμένος να συγκρουστείς σε έναν δύσκολο μαραθώνιο, χωρίς καμία εγγύηση ότι θα νικήσεις, αλλά αν αντιλαμβάνεσαι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ξένος σωτήρας τότε είναι σημαντική η αναγκαιότητα ενός τέτοιου κινήματος. Δεν μπορούμε να βαδίζουμε με ότι γνωρίζαμε μέχρι τώρα, από εμάς πρέπει να προκύψει κάτι άλλο.
Παντελής Σαββίδης: «Μια νέα πολιτική θεωρία»
Τέλος, τον λόγο πήρε ο Παντελής Σαββίδης τονίζοντας πως στη χώρα δεν μπορούμε να μιλάμε για κράτος αλλά για κομματικές ομάδες χωρίς ιδεολογία με μόνο ενδιαφέρον τη νομή της εξουσίας μέσω της διαφθοράς. Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης οφείλουμε, όπως είπε, να δούμε πού πάνε τα πράγματα και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας. Θεωρεί ως καταλύτη την τεχνητή νοημοσύνη που αυτή την στιγμή ελέγχεται από τον άνθρωπο, κάποια στιγμή θα έρθει σε ισορροπία και στο μέλλον θα τον ξεπεράσει. Η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί δύο πόλους μέσα στην κοινωνία, σε αυτούς που προσαρμόζονται και είναι η κυρίαρχη τάξη και σε αυτούς που δυσκολεύονται και που θα πρέπει να προβληματιστούν για τη μετάβαση στην μετανθρώπινη κοινωνία. Σε αυτή τη μετάβαση όσοι δυσκολεύονται και είναι αδύναμοι θα ζητούν προστασία από το εθνικό κράτος και ρόλος μιας νέας αριστεράς θα είναι να προστατεύει τον αδύναμο στο κράτος, καθώς η νέα τεχνολογία ασφυκτιά στα όρια του, το αποδομεί και διαμορφώνει ήδη διεθνή κέντρα πόλεων. Στο ερώτημα τι κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση επισήμανε πως ο κόσμος είναι διατεθειμένος να αντιδράσει αλλά δεν βρίσκει το είδος της οργάνωσης όπου θα θέσει το πλαίσιο, μια νέα πολιτική θεωρία, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από το κοινό που παρακολούθησε την εκδήλωση.
Μαρία Κουτσουρίδου
