Ο Δρόμος κλείνει φέτος τα 15 του χρόνια. 15 χρόνια, μιας διαφορετικής ματιάς στην ενημέρωση, κάτω από την επιφάνεια των γεγονότων. 15 χρόνια προσπαθειών να οικοδομηθεί ένας χώρος ουσιαστικού διαλόγου και από κοινού προσανατολισμού για τα μεγάλα ζητήματα και τις προκλήσεις της περιόδου. Ο Δρόμος συνεχίζει για 15ο χρόνο να στέκεται, να υπάρχει, να ψηλώνει τον πήχη των προσδοκιών ‒ όχι μόνο των δικών μας αλλά και ελπίζουμε και των αναγνωστών.
Ο Δρόμος γεννήθηκε σαν ανάγκη ενός διαφορετικού εντύπου, ανοικτού, πολυθεματικού, θετικού προς τον διάλογο και την αναζήτηση, αισθητικά βελτιωμένου σαν ιδέα και πρόταση. Αυτή η ανάγκη αγκάλιασε αρκετούς ανθρώπους που συσπειρώθηκαν και γέννησαν τον Δρόμο που αποτέλεσε βήμα διαλόγου αλλά και μια φωνή με συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα και κατάφερε να κατοχυρωθεί ως ένα εγχείρημα πέρα από τα ως τότε «κομματικά» έντυπα.
Το ξεκίνημα του Δρόμου συνέπεσε με την είσοδο στην μνημονιακή εποχή και ο Δρόμος συνέδεσε την ύπαρξη του, την ταυτότητα και την φυσιογνωμία του με την προσπάθεια ανταπόκρισης στα καθήκοντα που η νέα καθεστωτική αυτή φάση έβαζε, προσπαθώντας να συμβάλει στον προσανατολισμό και να αποτελέσει φωνή του κοινωνικού ριζοσπαστισμού και των κοινωνικών αγώνων που γεννήθηκαν εκείνη την περίοδο, παίρνοντας ενεργά μέρος και στις προσπάθειες πολιτικής τους έκφρασης μέσα από τις διάφορες αντιμνημονιακές πρωτοβουλίες στην αρχή και αργότερα από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Δρόμος συνδέθηκε με τις περιπέτειες του αντιμνημονιακού αγώνα, προσπαθώντας να αντισταθεί σε πλευρές του, όπως η ανάθεση και ο κυβερνητισμός, που υπονόμευσαν την πορεία του και τον οδήγησαν τελικά στην ενσωμάτωση και την ήττα. Στο κλείσιμο αυτού του κύκλου, προχωρά σε έναν διπλό διαχωρισμό τόσο από την εκδοχή της κυβερνώσας αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ), όσο και από τον καταγγελτισμό και την αυτοαναφορικότητα που κυριαρχεί στις αριστερές οργανώσεις, κάνοντας λόγο για την ανάγκη μιας «μη αριστερής αριστεράς» και την ανάγκη για ένα ακηδεμόνευτο ρεύμα μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Δρόμος προσπάθησε να συμβάλει στον ουσιαστικό προσανατολισμό σε μια εποχή γενικευμένης σύγχυσης και αποσυγκρότησης, πηγαίνοντας κόντρα σε συνήθειες και ευκολίες. Η επιμονή στην αναζήτηση και την ανάδειξη θεμάτων γύρω από «ξεχασμένες» ή «υποτιμημένες» θεματικές: σχέση εθνικού-κοινωνικού, Βαλκάνια, γεωπολιτική και ελληνοτουρκικά, τεχνολογία, μας επέτρεψε να ανοίξουμε τον δρόμο για μια άλλου τύπου πιο ουσιαστική πολιτικοποίηση. Μας επέτρεψε ακόμη να σταθούμε και με έναν πιο ξεκάθαρο τρόπο κόντρα σε στάσεις και πολιτικές, όπως η αντίσταση της κοινωνίας στην Συμφωνία των Πρεσπών, το πρόβλημα της μετανάστευσης, η πολιτική ελέγχου με πρόσχημα την πανδημία κ.α.
Τα τελευταία χρόνια ο Δρόμος αναγνωρίζει πως έχουμε μπει συνολικά σε μια νέα φάση. Η εποχή της γενικευμένης πολυκρίσης και της εντεινόμενης τάσης προς τον πόλεμο, στην οποία έχουμε για τα καλά μπει, βρίσκει τη χώρα μας αντιμέτωπη με τις συνέπειες των οικονομικών, γεωπολιτικών, πολιτικών αδιεξόδων που πλέον αγγίζουν τον ίδιο τον πυρήνα της ύπαρξης αυτού του τόπου. Αυτή την αλήθεια αρχίζουν να την αισθάνονται σταδιακά όλο και περισσότεροι άνθρωποι παρά τις προσπάθειες χειραγώγησης των ελίτ. Και όμως ο δρόμος οικοδόμησης εναλλακτικών και αντιστάσεων μοιάζει μπλοκαρισμένος από τον τρόπο που λειτουργεί το πολιτικό σύστημα ‒ ξεμπλοκάροντας μόνο σε στιγμές που η ίδια η κοινωνία εισβάλει στο προσκήνιο, έστω και στιγμιαία. Ο Δρόμος θέλει να βοηθήσει αυτή την κοινωνική διαθεσιμότητα, επενδύοντας όλη του την ύπαρξη στη προσπάθεια να απαντηθεί το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας, στην προσπάθεια οικοδόμησης ενός σχεδίου για την εθνική κυριαρχία και την κοινωνική αλλαγή.
15 χρόνια μετά, δεν είμαστε ίδιοι όπως ξεκινήσαμε. Μετασχηματιζόμαστε μέσα από την πορεία ενός εγχειρήματος και σε στενή σχέση με ένα αναγνωστικό κοινό που αναγνωρίζει και σέβεται την προσπάθειά μας και μας στηρίζει. Αυτή η «κοινότητα» μπορεί να μας δώσει περισσότερη δύναμη και κουράγιο για να υπάρχουμε, όχι ως άλλο ένα έντυπο. Για μια εφημερίδα που θα συνεχίζει να στέκεται και να ψηλώνει τον πήχη των προσδοκιών της.
Θα γιορτάσουμε αυτή τη στιγμή, των 15 χρόνων, το Σάββατο 5 Απριλίου, μαζί με συνεργάτες και αναγνώστες, μαζί με παλιούς και νέους φίλους, με όλους τους συμμετέχοντες σε αυτό το ενδιαφέρον ταξίδι. Περισσότερα για τη γιορτή, αλλά και για όλα όσα ετοιμάζουμε το διάστημα που μεσολαβεί, στο επόμενο φύλλο του Δρόμου.
