Του Μιχάλη Σιάχου.
Οι αποδοκιμασίες, οι προπηλακισμοί υπουργών και βουλευτών καθημερινά πληθαίνουν.
Οι αποδοκιμασίες, οι προπηλακισμοί υπουργών και βουλευτών καθημερινά πληθαίνουν.
Πριν από περίπου ένα χρόνο στα παραπολιτικά των εφημερίδων και με αρκετή δόση χιούμορ αναφερόταν όλο και πιο συχνά ότι «άδειασαν τα καφέ του Κολωνακίου από πολιτικούς, που πλέον φοβούνται να κυκλοφορήσουν».
Τελευταία χαρακτηριστικά παραδείγματα, η διά θαλάσσης «απόδραση» βουλευτών στην Κέρκυρα, το κράξιμο του (ανεκδιήγητου) εκπροσώπου της κυβέρνησης κ. Πεταλωτή, αλλά και ο αποκλεισμός της εισόδου της Βουλής την Τρίτη, που προκάλεσε σάλο στον πολιτικο-τηλεοπτικό κόσμο, ο οποίος υποκριτικά διέγνωσε πρωτοφανή προσβολή των Κοινοβουλευτικών ειωθότων.
Είχε προηγηθεί το ξέσπασμα του πρωτοπαλίκαρου της τρόικας, κ. Λοβέρδου, ο οποίος σημείωσε με νόημα: «Συνάδερφοι, ψηλά το κεφάλι, δεν φοβόμαστε κανέναν. Υπάρχουν πολιτικοί χώροι πίσω από ορισμένους, που προπηλακίζουν και πετούν πέτρες. Πρέπει να έρθει το θέμα στη Βουλή για συζήτηση. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το θέμα της βίας πρέπει να συζητηθεί με τους αρχηγούς κομμάτων. Δεν γίνεται άλλο αυτό. Οι τραμπούκοι είναι γνωστοί στην ιστορία, στη σύγχρονη ιστορία και στρέφονται τελικά εναντίον του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας, κατευθυνόμενοι. Οτιδήποτε συμβαίνει πρέπει να το καταδικάσουμε και δεν πρέπει να το φοβόμαστε».
Απύθμενο θράσος, απύθμενη υποκρισία και πρόκληση στον κοινό νου. Καταδικάζουν, στοχοποιούν και δήθεν εξεγείρονται. Επιστρατεύουν τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια τους που κρώζουν: «ε, φτάνει πια… Έχει ξεφύγει το πράγμα…».
Στις κορώνες του υπουργού (της ετοιμοθάνατης) Υγείας υπάρχει –όσο κι αν φαίνεται απίστευτο- μια αλήθεια: Αυτό το «ψηλά το κεφάλι», όσο και αν προκαλεί γέλιο όταν ακούγεται από υπηρέτες της τρόικας, αποκτά άλλο περιεχόμενο όταν αφορά το λαό.
Και οι αποδοκιμασίες, οι προπηλακισμοί, το «άντε και γ…», είναι ένας ουσιαστικός τρόπος για να κρατήσει ψηλά το κεφάλι ο άνεργος, ο νέος, ο εργαζόμενος που του στερούν με τον πιο βίαιο τρόπο τη ζωή… Γιατί η φτώχεια είναι η μεγαλύτερη βία.
Και το σίγουρο είναι ότι όσο πιο ψηλά σηκώσει ο λαός το κεφάλι, τόσο πιο χαμηλά θα σκύψουν τα κεφάλια οι εθελόδουλοι πολιτικοί.
Τελευταία χαρακτηριστικά παραδείγματα, η διά θαλάσσης «απόδραση» βουλευτών στην Κέρκυρα, το κράξιμο του (ανεκδιήγητου) εκπροσώπου της κυβέρνησης κ. Πεταλωτή, αλλά και ο αποκλεισμός της εισόδου της Βουλής την Τρίτη, που προκάλεσε σάλο στον πολιτικο-τηλεοπτικό κόσμο, ο οποίος υποκριτικά διέγνωσε πρωτοφανή προσβολή των Κοινοβουλευτικών ειωθότων.
Είχε προηγηθεί το ξέσπασμα του πρωτοπαλίκαρου της τρόικας, κ. Λοβέρδου, ο οποίος σημείωσε με νόημα: «Συνάδερφοι, ψηλά το κεφάλι, δεν φοβόμαστε κανέναν. Υπάρχουν πολιτικοί χώροι πίσω από ορισμένους, που προπηλακίζουν και πετούν πέτρες. Πρέπει να έρθει το θέμα στη Βουλή για συζήτηση. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το θέμα της βίας πρέπει να συζητηθεί με τους αρχηγούς κομμάτων. Δεν γίνεται άλλο αυτό. Οι τραμπούκοι είναι γνωστοί στην ιστορία, στη σύγχρονη ιστορία και στρέφονται τελικά εναντίον του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας, κατευθυνόμενοι. Οτιδήποτε συμβαίνει πρέπει να το καταδικάσουμε και δεν πρέπει να το φοβόμαστε».
Απύθμενο θράσος, απύθμενη υποκρισία και πρόκληση στον κοινό νου. Καταδικάζουν, στοχοποιούν και δήθεν εξεγείρονται. Επιστρατεύουν τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια τους που κρώζουν: «ε, φτάνει πια… Έχει ξεφύγει το πράγμα…».
Στις κορώνες του υπουργού (της ετοιμοθάνατης) Υγείας υπάρχει –όσο κι αν φαίνεται απίστευτο- μια αλήθεια: Αυτό το «ψηλά το κεφάλι», όσο και αν προκαλεί γέλιο όταν ακούγεται από υπηρέτες της τρόικας, αποκτά άλλο περιεχόμενο όταν αφορά το λαό.
Και οι αποδοκιμασίες, οι προπηλακισμοί, το «άντε και γ…», είναι ένας ουσιαστικός τρόπος για να κρατήσει ψηλά το κεφάλι ο άνεργος, ο νέος, ο εργαζόμενος που του στερούν με τον πιο βίαιο τρόπο τη ζωή… Γιατί η φτώχεια είναι η μεγαλύτερη βία.
Και το σίγουρο είναι ότι όσο πιο ψηλά σηκώσει ο λαός το κεφάλι, τόσο πιο χαμηλά θα σκύψουν τα κεφάλια οι εθελόδουλοι πολιτικοί.
Σχόλια
