Αποκαλυπτική έρευνα για τη γνώμη των πολιτών σχετικά με την Ε.Ε
Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Η συζήτηση για το φάντασμα του ευρωσκεπτικισμού που απλώνεται πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο, συνεχίζεται. Ιδιαίτερα όσο πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές, όλο και περισσότεροι αναλυτές κάνουν λόγο για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης που εγκυμονούν οι κάλπες του Μαΐου.
Το πρόβλημα δεν είναι ο καταμερισμός των εδρών στο, έτσι κι αλλιώς, ολοένα και πιο διακοσμητικό Ευρωκοινοβούλιο. Εκείνο που απασχολεί, στην πραγματικότητα, είναι τι εξελίξεις θα τροφοδοτηθούν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, πόσο ακόμα θα βαθύνει η απονομιμοποίηση των ευρωπαϊκών ηγεσιών σε μια κρίσιμη περίοδο.
Η γερμανική πολιτική, μετά και το σχηματισμό της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού, διατυμπανίζεται σε όλους τους τόνους ότι δεν θα παρεκκλίνει από τις ηγεμονικές της επιδιώξεις. Αυτό δείχνουν και οι δηλώσεις και τα δημοσιεύματα με αφορμή την, υπό εξέλιξη, επίσκεψη του σοσιαλδημοκράτη Γερμανού υπουργού Εξωτερικών στη χώρα μας.
Χαρακτηριστικότερη η αναφορά της Frankfurter Allgemeine Zeitung που προειδοποιεί ότι, μπορεί ο νέος υπουργός να μοιάζει με τον «καλό μπάτσο» δίπλα σε Μέρκελ και Σόιμπλε, αλλά «ο δρόμος του εκσυγχρονισμού δεν έχει διανυθεί, δεν μπορεί κανείς να τον συντομεύσει και δεν θα υπάρχουν εκπτώσεις από συμπόνια».
Όλο και πιο επιφυλακτικοί
Ενώ, λοιπόν, οι πολιτικές λιτότητας και απομύζησης του ευρωπαϊκού Νότου συνεχίζονται, οι Ευρωπαίοι πολίτες γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικοί απέναντι στην ευρωπαϊκή ηγεσία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει, από αυτή την άποψη, σχετική έρευνα της εταιρίας Gallup που παρουσιάζεται και σε άρθρο του Honor Mahony με τίτλο Η θετική γνώμη για την ηγεσία της Ε.Ε. στα χαμηλότερα επίπεδα στην Ελλάδα στην ιστοσελίδα ευρωπαϊκής ενημέρωσης EUObserver.com.Μόλις το 19% των Ελλήνων και το 21% των Κυπρίων εγκρίνουν τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής, σημειώνοντας τα χαμηλότερα ποσοστά ανάμεσα στα κράτη της Ε.Ε. Η μεγαλύτερη πτώση της δημοφιλίας της Ε.Ε. εμφανίζεται στην Ισπανία (27% από 59% το 2008), ενώ κάμψη παρουσιάζεται σε όλες τις χώρες που έχουν δοκιμάσει τα προγράμματα αποσταθεροποίησης.Δεν είναι, όμως, μόνο οι χώρες του Νότου. Λιγότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού σε Μεγάλη Βρετανία, Τσεχία και Σουηδία επιδοκιμάζει τις ευρωπαϊκές πολιτικές, ενώ ο ευρωσκεπτικισμός περιορίζεται σε ποσοστά μικρότερα του 50% μόνο σε τέσσερις χώρες (Λουξεμβούργο, Γερμανία, Βέλγιο και Δανία).Εντυπωσιακή είναι η μεταστροφή που παρουσιάζεται στη νέα γενιά. Η έρευνα διαπιστώνει ότι οι νέοι μεταξύ 15 και 30 ετών, που εμφανίζονταν ιδιαίτερα φιλικοί προς την Ε.Ε. τα προηγούμενα χρόνια, αλλάζουν σήμερα γνώμη, κυρίως εξαιτίας της εκτόξευσης της ανεργίας στις τάξεις τους σε μια σειρά χώρες. Χαρακτηριστικότερο και εδώ το ελληνικό παράδειγμα με μόλις 19% θετικές γνώμες των νέων για την Ε.Ε. έναντι 61% το 2009 αλλά και πτώση ρεκόρ σε Ισπανία, Ιταλία και Ιρλανδία.Τα στοιχεία των ερευνών είναι άκρως αποκαλυπτικά, αλλά δεν αρκούν.
Η οικοδόμηση μιας γερμανικής Ευρώπης θα πυροδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό αλλά αυτός δεν αρκεί όσο δεν προβάλλεται ένα άλλο σχέδιο. Αυτό δεν μπορεί να εξαντλείται σε συνθήματα αλλά θα πρέπει να βασίζεται στην ανάγνωση των σημερινών συσχετισμών και τάσεων.
Βοηθητικό, από αυτή την άποψη, είναι το άρθρο του Ζακ Σαπίρ που παρουσιάζει σήμερα ο Δρόμος και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!
