Υπόσχεση – δέσμευση ότι θα λειτουργήσει άμεσα μια νέα, ανεξάρτητη και πραγματικά δημόσια ενημέρωση
Του Γιώργου Γιουκάκη
Οι μόνοι αγώνες που πάνε χαμένοι, είναι εκείνοι που ποτέ δεν δίνονται. Δικαιώνονται πάντα οι αγώνες; Μα αν δεν είχαν ξεκινήσει οι κλέφτες κι οι χαΐνηδες δεν θα γινόταν ποτέ η ναυμαχία στο Ναυαρίνο και δεν θα στήνονταν ποτέ (τότε) ένα κουτσό, στρεβλό, πλην όμως υπαρκτό έκτοτε ελληνικό κράτος. Αν οι λίγοι δεν έστηναν τα παρτιζάνικα βουνά της Ευρώπης, άλλος θα ήταν ο χάρτης και η μοίρα των λαών της. Αν οι ελάχιστοι δεν κλείνονταν στο Πολυτεχνείο, αντάμα με τους φυλακισμένους τους εξόριστους κι όσους είχαν φύγει στο εξωτερικό, ο Βορίδης και ο Άδωνις μάλλον δεν θα είχαν ανάγκη σήμερα το Σαμαρά για να μεσουρανήσουν.
Υπερβολές και ανίεροι παραλληλισμοί, τσαλαβουτήματα σε μια μακρά ιστορία. Ιστορία όμως όλοι διαβάζουμε, απλώς άλλοι την αντιλαμβάνονται έτσι, διδάσκονται αναλόγως και χτίζουν αντάρτικα κι άλλοι εντελώς διαφορετικά κι ακολουθούν τη βουλή των πολλών, με γνώμονα τη βολή τους, την ησυχία τους, τις ανάγκες των παιδιών τους…
Τέλος οι ανίερες υπερβολές, για να μιλήσουμε καθαρά. Η «σύντομη ιστορία 22 μηνών» του αγώνα της ΕΡΤ θα κλείσει σε λιγότερο από ένα μήνα. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση επαναλειτουργεί, «η κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει την ΕΡΤ», ο σχετικός νόμος πέρασε ήδη από τη φάση της δημόσιας διαβούλευσης και εισάγεται αρχές της εβδομάδας στη Βουλή, ως ένα από τα πρώτα κυβερνητικά ν/σ. Οι παράνομα απολυμένοι εργαζόμενοί της θα είναι οι πρώτοι που ξαναβρίσκουν τη δουλειά που τους στέρησε ο μνημονιακός οδοστρωτήρας στις 11 Ιουνίου 2013. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι, παραγωγοί, σκηνοθέτες, τεχνικοί κ.ά. στη Θεσσαλονίκη (ΕΡΤ3) και σε όλη την Ελλάδα, που επί 22 μήνες κράτησαν ζωντανή και ανοιχτή την εικόνα και τη φωνή της αντιστασιακής ΕΡΤ, θα παραμείνουν στις εγκαταστάσεις που θα ξαναγίνουν «νόμιμοι» χώροι δουλειάς τους, υποδεχόμενοι κι όλους όσοι από νωρίς… απογοητεύτηκαν, κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι. Άλλοι τόσοι, στην Αθήνα, θα μπουν με το κεφάλι ψηλά στο Ραδιομέγαρο, εκεί απ’ όπου ο «στρατός του Δένδια» τους κυνήγησε ξημερώματα της 7ης Νοεμβρίου 2013, προκειμένου να εκκαθαρίσει «το πεδίο» και να στηθεί το έκτρωμα της ΝΕΡΙΤ που συνδέθηκε με ό,τι πιο «μαύρο» ραδιοτηλεοπτικό προϊόν θα έχουμε να θυμόμαστε τις τελευταίες δεκαετίες. Η ΕΡΤ της αντίστασης θα συναντήσει την παλιά ΕΡΤ που συνθηκολόγησε σε ΔΤ/ΝΕΡΙΤ για να παράγει τους… εμπνευσμένους τίτλους του στυλ «Οι καθαρίστριες κινήθηκαν εναντίον των ΜΑΤ».
Αυτά τα νέα δεδομένα στο Ραδιομέγαρο δεν είναι η μοναδική «ιδιαιτερότητα» που καθιστά την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, κάτι πολύ περισσότερο από την εργασιακή αποκατάσταση εκατοντάδων ανθρώπων που σε μια νύχτα πέταξε στο δρόμο το Μνημόνιο και η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Οι καθαρίστριες, για παράδειγμα, θα επανέλθουν σε ό,τι ακριβώς έκαναν και τιμούσαν με τον ιδρώτα τους, οι διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί θα ξαναμπούν στις τάξεις τους σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το ξαναστήσιμο της ΕΡΤ πάνω στα μνημονιακά συντρίμμια κοντά δυο χρόνων, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και με απαράβατο δεδομένο πως ούτε οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοί της, ούτε η κυβέρνηση… φιλοδοξούν να επανέλθουν στην ΕΡΤ (και στην πεπατημένη που ακολούθησαν ΔΤ/ΝΕΡΙΤ) των «ειδικών συμβούλων», των golden συμβολαίων και μικτών παραγωγών, των αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων. Δίχως να αυξηθεί το ανταποδοτικό τέλος των 3 ευρώ (καταβάλλεται από 1/1/2014), με το οποίο στήθηκε το έκτρωμα της ΝΕΡΙΤ (ενάμισι κανάλι και 2-3 εθνικής εμβέλειας ραδιόφωνα, «ενοικιαζόμενα» στην πλειονότητά τους από ιδιωτικές εταιρίες), θα επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ με τρία κανάλια εθνικής εμβέλειας, την αποκατάσταση του δορυφορικού προγράμματος (τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού) για όλο τον πλανήτη, τα πανελλαδικής εμβέλειας και τα περιφερειακά ραδιόφωνά της, το διαδικτυακό ιστότοπο «ert.gr», τα μουσικά σύνολα.
Όσο δύσκολη κι αν φαίνεται η εξίσωση, θα πρέπει να λυθεί, με έναν επιπλέον κορυφαίο συντελεστή δυσκολίας: Τις αυξημένες απαιτήσεις της ελληνικής κοινωνίας, που στη συντριπτική πλειονότητά της μπήκε μπροστάρης στον αγώνα κατά του πραξικοπήματος του Ιουνίου 2013 κι έκτοτε στάθηκε αλληλέγγυα στο πλευρό όσων αγωνίστηκαν για να φύγει «το μαύρο» και να αποκατασταθεί η πραγματική δημοκρατία. Οι απαιτήσεις αυτές συνοψίζονται στην δημιουργία μιας πραγματικής Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ανεξάρτητης, πλουραλιστικής, πολιτικά ακηδεμόνευτης, ανοιχτής στις πραγματικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου για ενημέρωση, ψυχαγωγία, υψηλή ποιότητα πολιτιστικού και εκπαιδευτικού προϊόντος.
Μια τέτοια ΕΡΤ μπορεί να βγει αμέσως πολύ μπροστά και εκτός συναγωνισμού από το ολιγαρχικό καρτέλ της «μνημονιακής ενημέρωσης». Αφού επί 5 χρόνια «πυροβολούσε» κάθε βράδυ τους ελληνικούς καναπέδες, θέλοντας να παγιώσει την εικόνα της αναπόφευκτης καταστροφής για την οποία εμείς ευθυνόμασταν, εδώ και δύο μήνες επιδίδεται σε ένα υποδόριο «αντάρτικο» με στόχο τουλάχιστον το «επικοινωνιακό κενό» για την κυβέρνηση. Οι Έλληνες πολίτες έχουν κρίση, αποφασιστικότητα, ζητούν ευκαιρίες να το αποδείξουν – επ’ αυτού είναι ενδεικτικές οι στατιστικές τηλεθέασης με την κάθετη πτώση του αριθμού τηλεθεατών στα χρόνια του Μνημονίου.
Αν μια τέτοια προοπτική δεν συνάδει και πολύ με την πρόβλεψη του ν/σ για διορισμό του προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ (με διάρκεια θητείας ένα έτος) από την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό, η εξήγηση που δίδεται είναι πως επρόκειτο για αναγκαία επιλογή προκειμένου να καταστεί εφικτή η άμεση επαναλειτουργία του Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού φορέα, να ξεπεραστεί ένας τεράστιος όγκος νομικών και οικονομοτεχνικών προβλημάτων που έχουν ανακύψει στη διετία (Ειδική διαχείριση ΕΡΤ στο υπ. Οικονομικών, περιουσία κ.λπ.) με την παράλληλη δέσμευση ότι άμεσα θα ξεκινήσει η διαβούλευση για την ανασυγκρότηση των υπηρεσιών, της λειτουργίας και του τρόπου διοίκησης μιας νέας ανεξάρτητης και πραγματικής δημόσιας ΕΡΤ.
