Δικαστήριο του Καΐρου καταδίκασε σε θάνατο τον πρώτο ελεύθερα εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας Μ. Μόρσι, μαζί με 105 ακόμη άτομα. Ανάμεσά τους, 15 ανώτατα στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων (Α.Μ.) και αρκετοί Παλαιστίνιοι: πληροφορίες μιλάνε για 70 μέλη της παλαιστινιακής Χαμάς, που συνδέεται με τους Α.Μ. Στη δίκη παρευρίσκονταν μόνο 27 από τους κατηγορούμενους. Οι υπόλοιποι δικάστηκαν ερήμην, κατηγορούμενοι για τη συμμετοχή τους σε οργανωμένη απόδραση χιλιάδων φυλακισμένων (μεταξύ των οποίων αρκετοί οπαδοί των Α.Μ.) κατά τη διάρκεια της επανάστασης ενάντια στο καθεστώς του δικτάτορα Μπουμπάρακ το Γενάρη του 2011! Ανακοινώσεις από τη Χαμάς και το κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης (πολιτική έκφραση των Α.Μ. στην Αίγυπτο) έδωσαν στοιχεία ότι κάποιοι από τους καταδικασθέντες έχουν ήδη πεθάνει, ή βρίσκονται σε ισραηλινές φυλακές! Η απόφαση με τις θανατικές καταδίκες έχει σταλεί για επικύρωση από τον Μεγάλο Μουφτή της Αιγύπτου (δεν είναι δεσμευτική η θέση που θα πάρει) και στις 2 Ιουνίου θα ανακοινωθεί η εκτέλεσή της ή όχι…
Σφοδρές αντιδράσεις
Με το δεδομένο ότι ο Μόρσι είναι ήδη καταδικασμένος σε 20ετή φυλάκιση για παράνομες ενέργειες κατά τη διάρκεια του ενός χρόνου που πρόλαβε να ασκήσει τα καθήκοντά του, άρα πολιτικά εξοντωμένος από τους αντιπάλους του, προκάλεσε έκπληξη η καταδίκη του σε θάνατο. Έχουν ήδη αντιδράσει έντονα όλες οι διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων – καταγγέλλοντας μάλιστα τη δίκη ως παρωδία. Εξέφρασαν δε την ανησυχία και έκπληξή τους ακόμη και οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που φοβούνται ότι η απόφαση μπορεί να προκαλέσει νέο κύκλο αποσταθεροποίησης στη χώρα. Ισχυρότερες αντιδράσεις ήρθαν από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος ήταν βασικός υποστηρικτής του Μόρσι.
Μια νέα χούντα έχει επιβληθεί
Με την τελευταία πράξη της, η κυβέρνηση του στρατηγού Αμπντέλ Φατάχ Αλ-Σίσι δεν αφήνει πλέον καμιά αμφιβολία ότι η Αίγυπτος, μετά από 4 χρόνια κοινωνικών και πολιτικών αναταράξεων, επέστρεψε στις σκοτεινές εποχές του Μουμπάρακ. Μια νέα δικτατορία έχει επιβληθεί, η οποία προσπαθεί να εξοντώσει πολιτικούς αντιπάλους και να στείλει μηνύματα σε όσους σκέφτονται να αντισταθούν. Δυστυχώς, αυταπάτες για το ρόλο του στρατού και του Σίσι υπήρξαν και σε κομμάτια της Αριστεράς της Αιγύπτου, στα οποία η αντίθεση προς τους Α.Μ. έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο… Το αποτέλεσμα ήταν μια παθητική, ουδέτερη στάση (ή ακόμη και υποστηρικτική προς τον Σίσι!) στις εκλογές που έγιναν μετά το πραξικόπημα του Στρατού και τον ανέδειξαν στην προεδρία της χώρας. Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ξεκίνησε μια μεγάλης έκτασης επίθεση στους Α.Μ. ( τον βασικό του αντίπαλο) αλλά και κάθε τι προοδευτικό, αριστερό, κάθε τι που είχε σχέση με την αιγυπτιακή «Άνοιξη»… Χιλιάδες φυλακίσεις, βασανιστήρια, παρακολουθήσεις και διώξεις. Παράλληλα, η αποκατάσταση του παλιού διεφθαρμένου κρατικού μηχανισμού ήταν φανερή σε όλα τα επίπεδα: αστυνομία, δικαστές, μέσα ενημέρωσης.
Στοίχιση με τις μοναρχίες του Κόλπου
Το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας κατέχει ηγεμονική θέση πια στη Μέση Ανατολή και ασκεί μια πολιτική περιφερειακής δύναμης χωρίς πάντα να έχει το πράσινο φως από τις ΗΠΑ. Κυριαρχούμενο από την αντίθεσή του με το Ιράν, αναπτύσσει νέες συμμαχίες (π.χ. με την Τουρκία για την αντιμετώπιση του Άσαντ στη Συρία), ή αναγκάζει άλλες δυνάμεις που στο παρελθόν είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως η Αίγυπτος, να συρθούν πίσω του (π.χ. στο συνασπισμό που επεμβαίνει στην Υεμένη). Οι Α.Μ., με τη δικτύωση και τα παραρτήματά τους σε πολλές χώρες, αποτελούσαν διαχρονικά ένα βασικό αντίπαλο για το Βασίλειο των Σαούδ. Έτσι, οι Σαουδάραβες βοήθησαν απροκάλυπτα τον Σίσι και τους στρατιωτικούς της Αιγύπτου στην επιχείρηση για την ανατροπή του Μόρσι και των Αδελφών Μουσουλμάνων, και τώρα απαιτούν μέτρα οριστικής εξόντωσής τους. Σε αντάλλαγμα, προσφέρουν στον Σίσι οικονομική βοήθεια και στήριξη του στυγνού καθεστώτος του.
Αν ο Σίσι υλοποιήσει τελικά την απόφαση για θανατική καταδίκη του Μόρσι θα έχει όντως δώσει ένα πολύ μεγάλο χτύπημα στην οργάνωση των Α.Μ. σε όλες τις χώρες. Ταυτόχρονα όμως θα έχει ανοίξει μια νέα σελίδα στη ριζοσπαστικοποίηση των ισλαμικών αντιδράσεων στην περιοχή, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η προσπάθεια δαιμονοποίησης του πολιτικού Ισλάμ και η ταύτισή του με τις τζιχαντιστικές δυνάμεις τύπου ISIS, εκτός από βαθιά λανθασμένη πολιτική θέση, είναι και άκρως επικίνδυνη.
Γιώργος Τζαφέρης
