Φρέσκος, μη ξύλινος, φεμινιστικός λόγος
«Επιτέλους», σκέφτηκα, όταν διάβασα στο «Δρόμο», στις 13/3/10, το αφιέρωμα για την παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας, με επιμέλεια της Έλενας Πατρικίου. Επιτέλους, ένας λόγος φρέσκος, ζωντανός, έξω από τα κομματικά κατεστημένα. Ένας λόγος έξυπνος, άρτιος, ένας λόγος που τον αφορά η γυναικεία ψυχολογία, η γυναικεία αγωνία και ο αγώνας της γυναίκας ανά τους αιώνες. Ο λόγος της Πατρικίου είναι βαθιά φεμινιστικός. Πολλά γυναικεία αφιερώματα έχω διαβάσει, όμως δεν κατάφερναν να ξεφύγουν από τον κατεστημένο ή τον ξύλινο κομματικό λόγο.
Η σημαντικότερη διάσταση στο λόγο της Έλενας, από όπου βγαίνει και η συνειδητοποίηση της ίδιας σαν γυναίκας, είναι ο αγώνας που έκαναν οι συνειδητοποιημένες, πρωτοπόρες γυναίκες από μόνες τους για τα δικαιώματά τους, χωρίς να περιμένουν τη συμπαράσταση από τους άνδρες ή από την υπόλοιπη κοινωνία ή από τα κόμματα της Aριστεράς, ακόμα και τα πιο επαναστατικά. Δεν διστάζει να πει με τον τρόπο της ότι τα κόμματα της Aριστεράς αναπαρήγαγαν τις σχέσεις πατριαρχίας, ανδροκρατίας εντός τους. Δεν κερδίζουν άλλοι στο όνομα του καταπιεσμένου, είτε μετανάστης είναι αυτός είτε γυναίκα, αλλά ο καταπιεσμένος από μόνος του, με τον αγώνα του και τον προσωπικό του λόγο.
Άκρως συγκινητικά τα γράμματα και ο λόγος των πρωτοπόρων γυναικών, που παρουσιάστηκαν μεταφρασμένα από την ίδια την Ε. Πατρικίου, για πρώτη φορά στην Ελλάδα και δη σε αριστερή εφημερίδα!
Κάποια στιγμή, πρέπει να ειπωθεί ότι η Αριστερά έκανε λίγα για τη γυναικεία απελευθέρωση, και αυτά που έκανε πιέστηκε να τα κάνει από τον αγώνα και τις διεκδικήσεις των γυναικών, τους δύο τελευταίους αιώνες.
Πολύ χρήσιμος ο φρέσκος, μη ξύλινος λόγος για μία αριστερή εφημερίδα. Μπράβο στην Έλενα και στο «Δρόμο» για τους συνεργάτες του.
Ελένη-Αλίκη Μηνακάκη
