Πολυεθνικές εταιρίες εποφθαλμιούν τους στρατηγικούς φυσικούς πόρους του δάσους Λάκαντον της πολιτείας Τσιάπας, στο Μεξικό. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση της πολιτείας επιδιώκει την εφαρμογή φιλόδοξων σχεδίων για τη δημιουργία φυτειών παραγωγής φοινικέλαιου, που θα μεταμφιέσουν το δάσος σε «οικοτουριστική» περιοχή.
Οι πολυεθνικές προετοιμάζουν το έδαφος, διώχνοντας τις κοινότητες των ιθαγενών. Τον περασμένο Ιανουάριο, διώχτηκαν οι ιθαγενείς Τσελάλες που ζούσαν στην προστατευόμενη περιοχή Μόντες Ασούλες, μέσα στο δάσος Λάκαντον. Τα Μόντες Ασούλες περιέχουν το 1/3 της ποικιλίας ειδών στο Μεξικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας La Jornada, η εκδίωξη των ιθαγενών έλαβε χώρα στις 19 Ιανουαρίου, όταν επισκέφθηκε την Τσιάπας ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος. Λίγες ώρες αργότερα, εκατοντάδες αστυνομικοί και στρατιώτες έδιωξαν 20 οικογένειες ιθαγενών, (120 άτομα) από τα σπίτια τους.
Από κυβερνητικές πηγές έγινε γνωστό ότι στην επιχείρηση αυτή συμμετείχαν συντονισμένα η ομοσπονδιακή αστυνομία, ο μεξικανικός στρατός και η εν λόγω υπηρεσία και, μάλιστα, παρουσία ψευδεπίγραφων «αντιπροσώπων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων της πολιτείας».
Στη διάρκεια της επιχείρησης, οι αστυνομικοί ήταν βαριά οπλισμένοι και χρησιμοποίησαν ελικόπτερα. Τρομοκρατώντας γέρους, γυναίκες και παιδιά, χωρίς κανένα επίσημο έγγραφο ή εντολή δικαστηρίου, τους ανάγκασαν να αφήσουν τα σπίτια τους, χωρίς να πάρουν μαζί τους ούτε τα αναγκαία, και τους μετέφεραν στην πόλη Παλένκε. Εκεί, 12 κάτοικοι από το Λαγούνα Σαν Πέδρο Γκουανίλ οδηγήθηκαν στο κυβερνείο και ανακρίθηκαν χωρίς παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή. Προτού τους αφήσουν ελεύθερους, οι ιθαγενείς αναγκάστηκαν να υπογράψουν ένα χαρτί, το περιεχόμενο του οποίου δεν καταλάβαιναν.
Όπως είπαν οι ιθαγενείς αργότερα, τους πίεσαν να απαντήσουν στην ερώτηση «Πού είναι τα χωράφια όπου καλλιεργείτε ναρκωτικά;» – ερώτηση που δείχνει πώς σκοπεύει να δικαιολογήσει την εκδίωξη η κυβέρνηση. Οι χωρικοί αναφέρουν ότι καταστράφηκαν τα υπάρχοντά τους, τα σπίτια, τα εργαλεία της δουλειάς ακόμη και τα ρούχα τους, τα οπωροφόρα δέντρα, οι καλαμποκιές και οι φασολιές ξεριζώθηκαν και το κοινοτικό μαγαζί τους λεηλατήθηκε. Ντόπιοι μάρτυρες αναφέρουν ότι, μετά την εκδίωξη, οι κυβερνητικοί έβαλαν φωτιά στα σπίτια και τα υπάρχοντά τους.
Βίαιες εκδιώξεις και αναγκαστικές μετεγκαταστάσεις έχουν υποστεί περίπου σαράντα κοινότητες, απ’ τις οποίες πολλές υποστήριζαν τους Ζαπατίστας. Πρόκειται για την εφαρμογή της πολιτικής της «νέας τάξης» και της εκκαθάρισης του δάσους Λάκαντον από κατοίκους, ιδίως στην περιοχή Μόντες Ασούλες. Το μεξικανικό κράτος προωθεί την κοινωνική εκτόπιση και την ιδιοποίηση της κοινοτικής ιδιοκτησίας προς όφελος των ιδιωτών. Δικαιολογεί τις ενέργειές του, όπως και η κυβέρνηση της πολιτείας Τσιάπας, υποστηρίζοντας ότι οι ιθαγενείς δεν είναι «κανονικοί άνθρωποι», είναι «άρπαγες» και «καταπατητές». Στην πραγματικότητα, πίσω από αυτές τις ενέργειες βρίσκονται συμφέροντα πολυεθνικών αγροβιομηχανικών εταιριών (Monsanto, Pioneer, Novartis, Bimbo), φαρμακευτικών (Pharmacia, Bayer, Pfizer, Sanofi Adventis), εταιριών παραγωγής αυτοκινήτων και πετρελαιοειδών (Ford, General Motors, Shell) εταιριών αναψυκτικών (Coca Cola, Nestle, Pepsi), ξενοδοχειακών αλυσίδων και οικοτουριστικών εταιριών-μαϊμούδων καθώς και μεταλλευτικών εταιριών (Semex, που είναι ιδιοκτησία της Pemex, της κρατικής μεξικανικής εταιρίας πετρελαίων), που εποφθαλμιούν τους πόρους της περιοχής, τα φυτά, τα δάση, το καθαρό πόσιμο νερό, τα μεταλλεύματα, και που έχουν παρουσία σ’ αυτήν εδώ και αρκετά χρόνια.
Και ο κυβερνήτης της Τσιάπας, Χουάν Σαμπίνας, στοχεύει να μετατρέψει την περιοχή σε ένα από τα βασικά κέντρα παραγωγής βιοκαυσίμων, με όλες τις επιπτώσεις που συνεπάγονται.
