Από έξι σφαίρες έως εξήντα, ναι 60!, στο κάθε θύμα. Φαρμακοποιοί, δικηγόροι, επιχειρηματίες, νονοί, σε ένα σερί δημόσιων εκτελέσεων που τα ΜΜΕ τις παρουσιάζουν ως απλό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Δηλαδή, σαν ένα αμερικάνικο σίριαλ στην τηλεόραση. Αυτοί που σκοτώνονται είναι για να σκοτωθούν, κι αυτοί που σκοτώνουν είναι για να σκοτώσουν, ρόλοι είναι, που δεν σας αφορούν παρά μόνο ως είδηση και θέαμα. Καμία φωνή δεν ακούστηκε, μια κραυγή κινδύνου, για την άνεση των εκτελεστών, που κυκλοφορούν σαν να είναι ντελιβεράδες, από γειτονιά σε γειτονιά κι από πολυκατοικία σε πολυκατοικία με τα αυτόματα, χωρίς κουκούλες και σιγαστήρες. Αυτό που κάποτε θα χτυπούσε τον κώδωνα προειδοποίησης ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει, ότι η κατάσταση δείχνει να έχει ξεφύγει από τον έλεγχο, δεν είναι μέσα στις προδιαγραφές ούτε των δημοσιογράφων ούτε των πολιτικών. Τεράστια βαβούρα κάνει συνεχώς η Ν.Δ. για τον Ρουβίκωνα που πετάει προκηρύξεις και σπάει και κανένα τζάμι, ζητώντας βαρύς να πέσει ο πέλεκυς της αστυνομίας και της δικαιοσύνης, αλλά μιλιά για το άκρως εκφυλιστικό φαινόμενο, για τους πληρωμένους φονιάδες και όσους τους χρηματοδοτούν για τις δολοφονίες! Αφού δεν έχουν πολιτικό περιεχόμενο οι σφαγές, τι μας νοιάζει!
Και η κυβέρνηση, στον εκτραχηλισμό που παίρνει διαστάσεις λατινοαμερικάνικες, αντιτείνει το δίδυμο Γεροβασίλη-Παπακώστα! Όχι μόνο ασφάλεια, αλλά ούτε σωτηρία δεν υπάρχει, μ’ αυτό το πολιτικό προσωπικό και μ’ αυτά τα μέσα ενημέρωσης. Μόνο θάνατος, κι όχι μόνο οικονομικός, αλλά και πολιτισμικός και ψυχολογικός.
Μπ. Ροϊλός
