Με ποιους τρόπους κινούνται και λειτουργούν στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα τα χρεωμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Της Ματίνας Παπαχριστούδη
Είναι να απορείς. Οι μεγαλοσχήμονες τηλεπαραθυρόβιοι σχολιαστές έπιασαν πάλι στασίδι στα στούντιο. Οργισμένοι και πάντα αδαείς -οι περισσότεροι εξ αυτών- περιφέρουν με βαρύγδουπο λόγο και γελοία τσαλιμάκια μπροστά στο μικρόφωνο ή την κάμερα, την κεντρική γραμμή. Απαιτούνται θυσίες, ο λαός συμφωνεί να σφίξει το ζωνάρι, δε θέλει ο κόσμος απεργίες και διαδηλώσεις λένε.
Ενισχυτικά της γραμμής του τρόμου, για να διαμορφωθεί στην παθητική μάζα η αναγκαία κοινωνική συναίνεση, έφθασαν και οι δημοσκοπήσεις. Βγάζουν στατιστικά και σοβαροφανείς αναλύσεις ότι η περίφημη κοινή γνώμη συγκλίνει στη δική τους άποψη και γνώμη, να «κάτσουμε στα αβγά μας γιατί η χώρα κινδυνεύει». Η δική τους χώρα, εννοείται. Και, φυσικά, όλοι αυτοί απείχαν της απεργίας. Ορισμένοι, δε, προσπάθησαν να τη σπάσουν στα ΜΜΕ που προσφέρουν υπηρεσίες ή δηλώνουν αφεντικά. Είναι, όμως, πράγματι να απορείς. Στα Μέσα που προΐστανται, εργάζονται ή εμφανίζονται είναι ζημιογόνα. Περισσότερο και από το ελληνικό κράτος. Η αγορά, σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία, προσδιορίζεται από ετήσια έσοδα της τάξης των 700 εκατομμυρίων ευρώ για τηλεόραση και Τύπο. Την ίδια ώρα: Τα βραχυπρόθεσμα, μακρυπρόθεσμα χρέη σε τράπεζες και οι ζημιές υπερβαίνουν κατά πολύ για όλους το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. 230 και πλέον εκατ. ευρώ ζημιές για το ΔΟΛ, περίπου μισό δισεκατομμύριο για Alter, 160 εκατ. ευρώ χρέη για το Mega, εκατοντάδες εκατ. ζημιές για τον ΑΝΤ1, περισσότερα από 100 εκατ. για τον Alpha.
Δεν θα πρέπει να ασχοληθούν με τα του οίκου τους; Χρησιμοποιώντας τα δικά τους επιχειρήματα ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης δικαιούται να ρωτήσει: Με ποιους τρόπους κινούνται και λειτουργούν στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα τα χρεωμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Από πού και ποιους αντλούν λεφτά για να πληρώνουν τα ακριβοπληρωμένα golden στελέχη, ποια είναι η πραγματική σχέση των καναλιών αλλά και του Τύπου με τα πανίσχυρα media shops που διανέμουν τα κονδύλια της διαφημιστικής αγοράς, ποια είναι η σχέση των πολιτικών και των επιχειρηματιών υποστηρικτών τους με συγκεκριμένους ενημερω-πληροφοριοδότες της τηλεόρασης και του Τύπου;
Μια πιθανή απάντηση σε όλα τα ερωτήματα και, κυρίως, στη στάση τους, είναι ότι τα δικά τους συμφέροντα απειλούνται. Ο κόσμος και το σύστημα που υπηρετούν. Ολοένα και περισσότερο φαίνεται πως τα οικονομικά συμφέροντα δεν έχουν και τόσο μεγάλη ανάγκη τη διαμεσολάβηση των ΜΜΕ στην πολιτική εξουσία. Μπορούν και μόνοι τους ή μέσω άλλων συνεννοήσεων και συγκλήσεων να πάρουν αυτό που θέλουν. Η επισήμανση αυτή ενισχύεται και από τη στάση που κρατά η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου έναντι των, έως σήμερα, πανίσχυρων εκδοτών. Τηρεί στάση αναμονής και δεν εκδίδει το «ομόλογο σωτηρίας» των Μέσων χειραγώγησης.
Απεργοσπαστικές ταρζανιές
Απεργοσπαστικό μηχανισμό έστησε ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος στις 24 Φλεβάρη, ημέρα που οι δημοσιογράφοι συμμετείχαν στην απεργία της ΓΣΕΕ. Η ενημερωτική ιστοσελίδα zougla.gr, που διατηρεί ο γνωστός τηλεαστέρας απασχολώντας πολλούς εργαζομένους, έβγαλε κανονικά ειδήσεις, σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Αφενός τα διαφημιστικά συμβόλαια που δεν καταλαβαίνουν από απεργίες, αφετέρου η «γλύκα» να είσαι μπροστά από τους… ανταγωνιστές σου, έσπρωξαν τον Τριανταφυλλόπουλο ακόμη και να απαγορεύσει την απεργία στο «μαγαζί» του. Κατά τ’ άλλα, αγωνίζεται σκληρά για να μπουν οι δημοσιογράφοι που απασχολεί, στην ΕΣΗΕΑ.
