Αποκαλυπτικός ο φάκελος του Η. Zinn. Του Βαλάντη Στεργίου.
Στις 30 Ιουλίου του 2010, δόθηκε στη δημοσιότητα ο φάκελος του FBI για το διάσημο προοδευτικό, διανοούμενο και πολιτικό ακτιβιστή, Η. Zinn, που πέθανε στα ογδόντα επτά του χρόνια τον περασμένο Ιανουάριο.
Ο φάκελος, στις 423 σελίδες του, περιλαμβάνει στοιχεία για τη ζωή και τη δραστηριότητα του Zinn από το 1949 μέχρι το 1974. Mας πηγαίνει πίσω στην ανατριχιαστική περίοδο του Μακαρθισμού, που οι γείτονες και κάποιοι υποτιθέμενοι φίλοι κατέδωσαν τον Zinn στο FBI, για συμμετοχή στο Κ.Κ. ΗΠΑ. Μια κατηγορία που ο ίδιος αρνήθηκε σε δύο ανακρίσεις, το 1953 και το 1954: «Eίμαι φιλελεύθερος και κάποιοι θα με θεωρούσαν αριστεριστή», φέρεται να είπε ο Zinn στους ανακριτές του. Το FBI αναζητούσε πληροφορίες για τον Zinn από τους ιδιοκτήτες των σπιτιών που διέμενε και τους εργοδότες του. Ακόμα και ένας ταχυδρόμος χρησιμοποιήθηκε ως πληροφοριοδότης, ενώ το 1953, φαίνεται ότι το FBI προσπάθησε, μάταια, να μετατρέψει και τον ίδιο τον Zinn σε πληροφοριοδότη.
Αργότερα, τη δεκαετία του ’60, το FBI ασχολήθηκε ξανά με τον Zinn με αφορμή την κριτική που άσκησε στις έρευνες του FBI στο Albany, για φυλετικά ζητήματα. Συγκεκριμένα, το 1962, σε μία αναφορά του που δημοσιεύτηκε και στη New York Post, με την οποία συμφώνησε δημόσια ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, ο Zinn κατηγόρησε το FBI ότι δεν κάνει καμιά σύλληψη για ρατσιστική βία ενάντια στους μαύρους οι οποίοι, από μέρους τους, δεν δείχνουν την παραμικρή εμπιστοσύνη σε αυτό. Την ίδια περίοδο, αναφέρεται στο φάκελο η συμμετοχή του Zinn σε εκδηλώσεις υπέρ του Κάστρο και σε διαμαρτυρίες ενάντια στο αίτημα της Αμερικής για απόσυρση των σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα.
Τον Ιανουάριο του 1964, ο ίδιος ο Έντγκαρ Χούβερ, που ήταν ενήμερος για όλες τις δραστηριότητες του Zinn από τα πρώτα χρόνια της παρακολούθησης, έγραψε ένα σημείωμα με το οποίο τον τοποθετούσε στο «Reserve Index A» μία ταξινόμηση που επιτρέπει την άμεση έρευνα, ανάκριση και προσαγωγή του σε περίπτωση κήρυξης κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Τον Μάιο του ίδιου έτους, ο Zinn ανέβηκε κατηγορία επικινδυνότητας και περιλήφθηκε στο «Security Index». Μια ταξινόμηση, στην οποία περιλαμβανόταν μέχρι το 1955, λόγω της υποτιθέμενης συμμετοχής του στο Κ.Κ. που προβλέπει την άμεση σύλληψή του σε έκτακτη ανάγκη.
Ένα νέο κεφάλαιο στο φάκελο του Zinn άνοιξε η στάση του ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Συγκεκριμένα, σε ένα βιβλίο για το Βιετνάμ: Η λογική της αποχώρησης, πρότεινε την άμεση, άνευ όρων, οικιοθελή αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Βιετνάμ. Αυτή τη θέση την υποστήριξε με ομιλίες σε όλη την Αμερική, με άρθρα σε εφημερίδες, με τη συμμετοχή του σε διαδηλώσεις και σε διεθνή συνέδρια για την ειρήνη (Χιροσίμα, 1966). Επίσης, το ενδιαφέρον των υπηρεσιών, αλλά και του ίδιου του Αμερικανού προέδρου Λίντον Τζόνσον, προκάλεσε το ταξίδι του Zinn στο Βόρειο Βιετνάμ, το 1968, όπου πέτυχε την απελευθέρωση δύο αιχμάλωτων Αμερικανών πιλότων.
Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι όσα αναφέρονται στο φάκελο του Zinn δεν είναι αδιαμφισβήτητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έρευνα που αναφέρεται ότι έγινε για την Doris Zinn, την υποτιθέμενη αδερφή του H. Zinn. «Ο πατέρας μου δεν είχε ποτέ αδερφή», φέρεται να δήλωσε η κόρη του Zinn, Myla Kabat-Zinn, «Είναι απλώς παράδοξο. Αν πίστευαν ότι είχε αδερφή, θα πρέπει να αμφισβητήσω πολλά απ’ όσα υπάρχουν στο φάκελο».
