Στις 13 Ιανουαρίου ένας αστυνομικός αξιωματικός ονόματι Ράο Ανουάρ δολοφονούσε εν ψυχρώ στο Καράτσι τον 28χρονο μαγαζάτορα Νακίμπ Μεσούντ. Αυτό το «συνηθισμένο» γεγονός οδήγησε σε μια αλυσίδα εξελίξεων με δυσάρεστη κατάληξη για το σύνολο του αντιδραστικού πολιτικού κατεστημένου του Πακιστάν: τη γέννηση ενός μαζικού προοδευτικού κινήματος, και μάλιστα με επίκεντρο τις πιο καθυστερημένες επαρχίες. Σε αυτό συμμετέχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, καταρχήν φτωχοί αγρότες της εθνότητας Παστούν (που στο Πακιστάν αριθμούν 31 εκατομμύρια) και άλλων εθνοτήτων, αλλά και προοδευτικά στρώματα των αστικών κέντρων. Ξεκίνησε στα τέλη Ιανουαρίου με τη «Μεγάλη Πορεία» χιλιάδων Παστούν από τον τόπο καταγωγής του δολοφονημένου στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ, και αίτημα την τιμωρία του δολοφόνου και των συνενόχων του.
Τις επόμενες μέρες ιδρύθηκε το ΡΤΜ (Κίνημα Υπεράσπισης των Παστούν) και 15.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν καθιστική διαμαρτυρία επί 10 μέρες στο κέντρο της πακιστανικής πρωτεύουσας. Τα αιτήματα διευρύνθηκαν, απαιτώντας μεταξύ άλλων την κατάργηση των αστυνομικών μπλόκων και της υποχρεωτικής μετακίνησης πληθυσμών, καθώς και την εμφάνιση 32.000 «εξαφανισμένων» πολιτών. Όντως, η υποτιθέμενη αντιτρομοκρατική εκστρατεία που διεξάγουν ΗΠΑ και Πακιστάν στις βόρειες επαρχίες εναντίον των πρώην συμμάχων τους Ταλιμπάν, στην πραγματικότητα καταλήγει σε μακελειό εναντίον των ντόπιων. Το ΡΤΜ καταγγέλει ότι στρατιωτικοί και Ταλιμπάν από κοινού βασανίζουν, σκοτώνουν, «εξαφανίζουν» και κατακλέβουν. Σταδιακά το κίνημα εξαπλώθηκε και στο Μπαλοχιστάν, όπου συγκέντρωση 50.000 ανθρώπων κατάγγειλε τα εγκλήματα του καθεστώτος εναντίον αμάχων, καθώς και στην περιοχή των σιιτών Χαζάρα.
Αφότου απέτυχε να το καταστείλει, ο στρατηγός Ασίφ Γκαφούρ άρχισε να διαβεβαιώνει ότι τα νεαρά στελέχη του ΡΤΜ είναι «καλά παιδιά» και δήλωσε «έτοιμος να ακούσει τα παράπονά τους». Την ίδια στιγμή τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ τους κατηγορούν ως «πράκτορες των ινδικών μυστικών υπηρεσιών», ενώ αυτή τη βδομάδα παραστρατιωτικοί της μονάδας Σιντ Ρέιντζερς απήγαγαν 11 μέλη αριστερών οργανώσεων που υποστηρίζουν το ΡΤΜ… Τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, από τους ισλαμιστές ως τους εθνικιστές, περιλαμβανομένου του πάλαι ποτέ προοδευτικού ΡΡΡ (του ιστορικού κόμματος του Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο, τον οποίο απαγχόνισε ο δικτάτορας Ζία-ουλ Χακ), στηρίζουν την καταστολή ενάντια σε ένα ΡΤΜ που απειλεί την επιρροή τους. Το σύστημα τρέμει τυχόν «συνάντηση» του ΡΤΜ με τα απεργιακά κινήματα εκπαιδευτικών, υγειονομικών και εργαζόμενων στις υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιες επιχειρήσεις και την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση αυτού του νεαρού κινήματος.
