Της Θεοδοσίας Καραγιάννη.
Αν και μεγάλωσα στο Μενίδι, σπάνια το προτιμούσα για να βγαίνω με τις παρέες μου. Θεωρούσα ότι ο πολιτισμός, ο ποιοτικός κόσμος κ.λπ. εντοπίζονταν εκτός των συνόρων της πόλης μου. Όλα άλλαξαν όταν έμαθα για το Καλλιτεχνικό Καφενείο των Αχαρνέων. Σε ένα στενό δρομάκι, κοντά στην κεντρική Πλατεία του Μενιδίου, η τέχνη φιλοξενείται σε έναν ζεστό χώρο με αφίσες από ταινίες εποχής. Και εγώ, πλέον, καμαρώνω να βγαίνω στο Μενίδι.
O χώρος αυτός έχει μια μαγεία: για να μπεις στο Καφενείο θα πρέπει να περάσεις από μια αυλή που θυμίζει δεκαετία του ’50. Και καθώς η παλιά γειτονιά ζωντανεύει μπροστά σου, μια έκπληξη μπροστά στην πόρτα σε ταξιδεύει ακόμα πιο παλιά: στην αρχαιότητα… Δύο αναστηλωμένες αρχαίες κολώνες που βρέθηκαν σε ανασκαφές στέκονται όρθιες, θυμίζοντάς σου πως η τέχνη που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, δεν πέθανε ακόμη…
Κι όποιος είπε ότι η τέχνη χάθηκε μαζί με την οικονομία μας, μάλλον πρέπει να έρθει στο Καλλιτεχνικό Καφενείο. Αν και είχε σταματήσει να λειτουργεί εδώ και κάποια χρόνια, μια νέα μαγιά νεολαίας των Αχαρνών αποφάσισε την επαναλειτουργία του. Κι όπως φάνηκε, ο θεσμός αυτός δεν αποτελεί μια πολυτέλεια, αλλά μια ανάγκη. Ανάγκη για ελπίδα, χαρά και επικοινωνία. Ακόμα και μόνος σου να πας, εκεί θα βρεις χαμογελαστά και δροσερά πρόσωπα που σου θυμίζουν ότι κάποιες αξίες δεν έσβησαν ποτέ… Σε καιρό κρίσης, κάποιοι νέοι δημιουργούν, νοιάζονται για τα κοινά -και όχι μόνο για την τσέπη τους- και προσφέρουν κεράσματα σε πολύ χαμηλές τιμές.
Πρόκειται για ένα Καφενείο που δουλεύει με εθελοντές νέους, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα εξής: σερβίρισμα, διακόσμηση και καθαρισμό χώρου, οργάνωση δραστηριοτήτων τέχνης και πολιτισμού, διαδικτυακό ραδιόφωνο, blog του καφενείου, δανειστική βιβλιοθήκη, θεατρική ομάδα και πολλά άλλα. Το Καφενείο λειτουργεί κυρίως τις Παρασκευές, από το απόγευμα (με τη δανειστική βιβλιοθήκη) ως… τις πρώτες ώρες του Σαββάτου!
Τον τελευταίο καιρό πλούτισα τις Παρασκευές μου με διάφορες μορφές τέχνης που έλαβαν μέρος στο «Κ.Κ.»: συναυλίες μουσικής νεανικών σχημάτων/ τοπικών χορωδιών, θεατρικές παραστάσεις ερασιτεχνικών και επαγγελματικών ομάδων, παραστάσεις Καραγκιόζη, παρουσιάσεις βιβλίων, παραμυθοέκθεση και βραδιές με επιτραπέζια και καλοδιαλεγμένη μουσική.
Σε ορισμένες από αυτές τις δράσεις, συμμετείχα και ως οργανωτής. Κι είδα τον εαυτό μου να δημιουργεί, να αξιοποιεί και να μοιράζεται μορφές τέχνης με την τοπική κοινωνία. Έμεινα έκπληκτη όταν είδαμε να συνυπάρχουν αρμονικά -ως κοινό- παιδιά νηπιαγωγείου με παππούδες, γονείς με εφήβους, άνθρωποι συντηρητικοί με ανθρώπους πιο «μοντέρνους». Κι οι περισσότεροι είναι μέλη της τοπικής κοινωνίας! Μα, και οι «εκτός Μενιδίου», μπορεί να νιώσουν εξίσου φιλικά όταν επισκεφτούν έναν τέτοιο χώρο, όπου τα «γκαρσόνια» σου πιάνουν κουβέντα, κάνουν μεταξύ τους πλάκες, σε ενημερώνουν για το Καφενείο, σε κερνούν ρακόμελα και, γενικά, σε κάνουν να νιώθεις πιο «καφενόβιος» από ποτέ…
Κι αν δεν σου αρέσουν οι «καφέδες» και οι «καφενόβιοι», αξίζει να έρθεις μόνο και μόνο για τη δανειστική βιβλιοθήκη: βιβλία που «περίσσευαν» σε βιβλιοθήκες σπιτιών βρέθηκαν στο «Κ.Κ.» για να αξιοποιηθούν από βιβλιόφιλους και περίεργους. Μα ακόμα κι αν δεν είσαι ούτε αυτού του είδους, έλα για λίγη παρέα και ανθρωπιά. Και πάρε μαζί σου τη φωτογραφική μηχανή για να απαθανατίσεις κάτι που σπάνια πια συναντάς: ανθρώπους να αγκαλιάζονται στα περισσότερα τραπέζια, να κάθονται πότε εδώ και πότε εκεί, να χορεύουν ή να σερβίρουν χορεύοντας και γελώντας.
Είμαι περήφανη, λοιπόν, που το Μενίδι φιλοξενεί έναν πρωτότυπο χώρο τέχνης και εθελοντισμού. Και, ναι, ισχύει: μόνο όποιος έρθει μπορεί να καταλάβει τι εννοώ… https://kallitexnikokafeneion.blogspot.com/
* Η Θεοδοσία Καραγιάννη είναι σχολική ψυχολόγος, συγγραφέας και κάτοικος Αχαρνών (Μενιδίου).
