Γράφει η Τερψιχόρη Δέλτα
«Το Facebook βγήκε στην αγορά για να φακελώσει τους ανυποψίαστους λαούς και να αποτρέψει επαναστάσεις», «ο Έλβις ζει κάπου κρυμμένος, παρέα με τον Μπιν Λάντεν», «το AIDS το εφηύραν οι Αμερικάνοι για να ελέγξουν τον πληθυσμό», και ένας χοντρός, ακαθόριστης προσωπικότητας και πρόθεσης, ροζ ιπποπόταμος πετά στον ουρανό της πόλης…
Το «σύστημα» (ή κατ’ εμέ ο ροζ ιπποπόταμος) είναι έννοια που δημιουργήθηκε ίσως για να μένει πάντα απρόσωπος ο υπεύθυνος, ενώ το κράτος, οι τράπεζες, τα άπληστα αφεντικά, οι φασιστικές δομές, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, δεν είναι και τόσο απόρθητοι εχθροί, αν δεν τους δώσεις την αίγλη και το μυστηριώδες κύρος της λέξης «σύστημα». Ίσως, δηλαδή, οι μυστικές υπηρεσίες όλων των χωρών, μαζί με τον επιστημονικό χώρο και τον επιχειρηματικό, να μη δουλεύουν πυρετωδώς για την υποδούλωση του παγκόσμιου προλεταριάτου, αλλά για το δικό τους χρηματικό κέρδος και το επικοινωνιακό τους στάτους.
Θυμάμαι από τα χρόνια του λυκείου, κάθε φορά που τελείωνε άλλος ένας μονόλογος ενός συγκεκριμένου συμμαθητή-μέλους της ΚΝΕ στο μάθημα της Κοινωνιολογίας, στους εγκεφάλους της υπόλοιπης τάξης δημιουργούνταν τρομερές εικόνες… Ένα τεράστιο δωμάτιο με μαύρους τοίχους και χρυσά έπιπλα, δίχως παράθυρα ή άλλη πηγή φωτός, με ένα μακρόστενο, ξύλινο τραπέζι στο κέντρο, και γύρω από αυτό, καμιά πενηνταριά άντρες με ακριβά, μαύρα κοστούμια και γυαλιά ηλίου, συνοφρυωμένοι, σχεδίαζαν την υποταγή των λαών της γης.
Αυτό θα ήταν απείρως βολικότερο και πιο καθησυχαστικό για τις μη εξεγερμένες συνειδήσεις μας.
Το «σύστημα» δεν είναι κάποιο άυλο, μαγευτικό πνεύμα σαν τον Άγιο Βασίλη, το Κάρμα, τον Διάβολο. Απαρτίζεται από συγκεκριμένα άτομα ανά τον κόσμο και στόχο έχει χρηματικό κέρδος, επέκταση εδαφική, επιδιώξεις γοήτρου και πολιτικής δύναμης… Από εκεί και πέρα, το αν για το σκοπό αυτόν επιστρατεύει όλη του την υστεροβουλία και τις γνώσεις του για τον πολίτη-καταναλωτή, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση πληροφοριών για ιδιαίτερες περιπτώσεις πολιτών, που υπερβαίνουν το νόμο. Ας μην ξεχνάμε πως η ΕΥΠ, για παράδειγμα, από την ημέρα ίδρυσής της το 1953 έως σήμερα, έχει αποτρέψει καταστάσεις, κινδύνους, βομβιστικές επιθέσεις, με σημαντική συμβολή και στη δικτατορία, για τον εντοπισμό των παράνομων -τότε- αντικαθεστωτικών.
Όμως εκείνοι ήταν αντικαθεστωτικοί. Πόσοι από εμάς είναι σήμερα, ώστε να κινδυνεύουν;
Ας παραδεχτούμε, κοντολογίς, πως με δεδομένο ότι είμαστε ανίκανοι για εξεγερσιακές κινητοποιήσεις, δεν χρειάζεται να πολυσυνωμοσιολογούμε και να ανησυχούμε περισσότερο για το «φοβερό και τρομερό» σύστημα, από ό,τι για τα δικά μας άρρωστα και βολεμένα μυαλά.
