Τη στιγμή που τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστίνιων κορυφώνονται, τη στιγμή που οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή αναταράσσονται βαθιά, στη χώρα μας ζούμε την επιτάχυνση των διεργασιών για τη σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΑΣ) Ελλάδας-Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη στις αρχές Δεκέμβρη.
Πρόκειται για μια παραδοξότητα που μπορεί να ερμηνευθεί αποκλειστικά και μόνο ως προϊόν των πιέσεων Ουάσιγκτον και Βρυξελλών για συμφωνίες σε Αιγαίο – Ν. Α. Μεσόγειο – Κύπρο με βάση τις τουρκικές απαιτήσεις αλλά και της προθυμίας της ελληνικής κυβέρνησης και ολόκληρου του συστημικού πολιτικού κόσμου να πειθαρχήσουν στις ΝΑΤΟϊκές εντολές εκχωρώντας κυριαρχικά δικαιώματα και χώρο.
Η παραδοξότητα αυτή ξεπερνά κάθε όριο καθώς γίνεται σε στιγμές παροξυσμού της τουρκικής επιθετικότητας όχι μόνο σε βάρος της χώρας αλλά και ολόκληρης της περιοχής.
Σε έξαρση η τουρκική επιθετικότητα
Η Τουρκία για δεύτερη φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έβαλε βέτο σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις μεταξύ Ρόδου και Κύπρου και πέτυχε εκ νέου την περιγραφή της Κυπριακής Δημοκρατίας ως απλές συντεταγμένες των ναυτικών χαρτών. Η ελληνική πλευρά διαμαρτυρήθηκε δια της σιωπής της, επικυρώνοντας πλήρως την απαίτηση Τουρκίας και ΝΑΤΟ εγκατάλειψης της Κύπρου δια της απεμπλοκής του Κυπριακού από τον υποτιθέμενο ελληνοτουρκικό διάλογο.
Στους πρόσφατους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας ο Ερντογάν, ανάμεσα σε άλλα, έκανε εκτεταμένη αναφορά για τα νέο οθωμανικά σχέδια της χώρας του επαναφέροντας τις βλέψεις για «Γαλάζια Πατρίδα» και «σύνορα της καρδιάς» κάνοντας εμπρηστική αναφορά ακόμα και για τη Θεσσαλονίκη.
Μόλις στις αρχές αυτής της βδομάδας η Τουρκία ανακοίνωσε στρατιωτικά γυμνάσια κοντά στην ελληνική βραχονησίδα Ζουράφα και εξέδωσε διεθνή ανακοίνωση ότι θεωρεί τη νησίδα περιοχή τουρκικής κυριαρχίας. Με απλά λόγια η Τουρκία ανακοίνωσε προσκύρωση ελληνικού εδάφους χωρίς να υπάρξει όχι απλά η αναγκαία αντίδραση αλλά ούτε διεθνής διαμαρτυρία-καταγγελία της πρωτοφανούς προκλητικότητας.
Δίπλα σε αυτά η ελληνική διπλωματία παρακολουθεί απαθής την Τουρκία να συνδράμει επίσημα το Αζερμπαϊτζάν στην κατάκτηση ιστορικών εδαφών της Αρμενίας και να απειλεί με γενίκευση του πολέμου στο Νότιο Καύκασο και την ίδια στιγμή να συνεχίζει τους βομβαρδισμούς στη Συρία σε βάρος των Κούρδων επιχειρώντας να συγκαλύψει το διαρκές της έγκλημα με τις υποκριτικές ιαχές περί υποστήριξης του αγώνα των Παλαιστινίων.
Μόνο και μόνο το πολιτικό τοπίο που δημιουργεί η επιθετικότητα του Ισραήλ στην Παλαιστίνη αλλά και οι «αντιδυτικές» δηλώσεις Ερντογάν που με πρόσχημα τις δραματικές εξελίξεις στη Γάζα επιχειρεί να παρουσιαστεί ως προστάτης-ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου θα ήταν αρκετές για μια κυβέρνηση που έχει συναίσθηση των ευθυνών της και σέβεται τον εαυτό της να ματαιώσει τη συνάντηση κορυφής στη Θεσσαλονίκη αναμένοντας να ξεκαθαρίσει το υπό διαμόρφωση τοπίο.
Πολύ περισσότερο όταν μέσα στη δίνη των γεγονότων η Τουρκία επιδεικνύει μια ωμή επιθετική συμπεριφορά που φθάνει στο σημείο να διεκδικεί επίσημα ελληνική επικράτεια.
Εύλογη στάση αντιστροφής τετελεσμένων
Η ματαίωση της συνάντησης κορυφής θα ήταν μια εύλογη πράξη άμυνας απέναντι στα επερχόμενα που θα μπορούσε με ασφάλεια να υποστηριχθεί και ενώπιον εκείνων ΗΠΑ και Ε.Ε. που πιέζουν για την επιτάχυνση της πραγματοποίησής της. Φανταστείτε τι θα συμβεί, ενδεχόμενο που δεν μπορεί να αποκλεισθεί καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη δώσει τα διαπιστευτήρια της στην Τουρκία, αν δίπλα στις οικονομικές συμφωνίες ή τάχα στα μέτρα διευθέτησης του μεταναστευτικού ο Ερντογάν δηλώσει την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λοζάνης ή αναφερθεί στην ελληνική σιωπή στη υπόθεση Ζουράφα ως υπόδειγμα για τις τουρκικές διεκδικήσεις επί των νήσων του Αιγαίου και την χάραξη ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών. Η σύνοδος πιθανά θα τιναχθεί στον αέρα με την ελληνική πλευρά όχι απλά να έχει φιλοξενήσει αλλά και να έχει ανεχτεί με τον πιο επίσημο τρόπο την τουρκικό επεκτατισμό με όλες τις συνέπειες αυτής της πράξης.
Αποτελεί την απόλυτη αυταπάτη ότι η Ελλάδα «κερδίζει χρόνο» με την φαινομενική ύφεση στο Αιγαίο και διαμορφώνει ευνοϊκό κλίμα για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών με την προώθηση της λεγόμενης ήπιας ατζέντας.
Μοναδικός κερδισμένος, αυτή τη στιγμή, είναι ο Ερντογάν και η Τουρκία και η συνάντηση κορυφής στη Θεσσαλονίκη εύλογα θα μετατραπεί σε τόπο κεφαλαιοποίησης των τουρκικών κατακτήσεων ή και νομιμοποίησης των βλέψεων της επί ελληνικού εδάφους. Είναι ένας ακόμα λόγος που επιβάλλει τη ματαίωσή της.
