Στα χνάρια του Γ. Παπανδρέου ο Σαμαράς παζαρεύειμε τους εμίρηδες του Κατάρ, ενώ το ΤΑΙΠΕΔ προχωρά στο μεγάλο ξεπούλημα. Του Χρίστου Καραμάνου
Χωρίς «μεγάλα νέα» επέστρεψαν από το Κατάρ ο πρωθυπουργός, οι τέσσερις υπουργοί και οι διευθύνοντες σύμβουλοι δεκάδων ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων, καθώς οι συμφωνίες που υπογράφηκαν εκεί παραμένουν σε επίπεδο γενικού πλαισίου. Ο Αντ. Σαμαράς συνεχίζει την ίδια τακτική με τον Γ. Παπανδρέου, μόνο που τα όσα φέρνει από το εμιράτο, μοιάζουν σαν ξαναζεσταμένο πιάτο. Και μάλιστα ξαναζεσταμένο για δεύτερη φορά, καθώς οι επισκέψεις και οι συμφωνίες με τους εμίρηδες είχαν ξεκινήσει ήδη επί Κ. Καραμανλή, με προξενητή τον τότε και μέχρι σήμερα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.
Για μία ακόμη φορά, λοιπόν, εκθειάστηκαν οι μεγάλες δυνατότητες καταριανών επενδύσεων στους τομείς της ενέργειας, του τουρισμού και των κατασκευών, με τα ελληνικά ΜΜΕ να καλλιεργούν συστηματικά το κλίμα για επερχόμενες επενδύσεις που θα φέρουν την πολυπόθητη ανάκαμψη στη χώρα. Απέκρυψαν, βέβαια, το γεγονός ότι το Κατάρ απέσυρε το ενδιαφέρον του για το Ελληνικό, ακύρωσε την ενεργειακή επένδυση στον Αστακό, ενώ αποσύρθηκε και από τον εξαγγελθέντα αλλά ουδέποτε τελεσφορήσαντα τραπεζικό γάμο Alpha-Eurobank.
Αν, λοιπόν, κάτι δείχνει το ταξίδι στο Κατάρ, αυτό δεν είναι άλλο από την απεγνωσμένη προσπάθεια της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, να δημιουργήσει στο λαό κλίμα αναμονής και ελπίδας. Μόνο με τέτοια επικοινωνιακά κολπάκια μπορούν να χειριστούν τη λαϊκή οργή.
Όμως οι εμίρηδες είναι σαφείς. Κατ’ αρχήν, αντί για επενδύσεις, παζαρεύουν την πώληση στην Ελλάδα πολεμικών αεροσκαφών, που οι ίδιοι είχαν αγοράσει παλιότερα από τις ΗΠΑ – κι ίσως οι «ιδιαίτερες» πτυχές που έχουν οι πωλήσεις εξοπλισμών να είναι το σημείο κλειδί για τη μετάβαση Σαμαρά στο εμιράτο. Παράλληλα οι Καταριανοί έθεσαν ως απόλυτη προϋπόθεση για επενδύσεις την παράκαμψη των δημόσιων διαγωνισμών και των διαδικασιών διαφάνειας, που καθορίζονται τόσο από το εθνικό όσο και από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Το τραγικό είναι ότι ο Αντ. Σαμαράς αποδέχθηκε αυτούς τους όρους και δεσμεύθηκε να ζητήσει την άδεια της Ε.Ε. για την παράκαμψη αυτών των διαδικασιών.
Μνημονιακό επενδυτικό μοντέλο
Τόσο από τις διαδοχικές εκκλήσεις του Αντ. Σαμαρά στις πολυεθνικές να επενδύσουν στην Ελλάδα όσο και από το ταξίδι στο Κατάρ, το συμπέρασμα είναι ότι οι μνημονιακές δυνάμεις οδηγούν τη χώρα, όχι στην ανάκαμψη και στην ανάκτηση της θέσης της στο διεθνές στερέωμα αλλά σε ένα επίπεδο μπανανίας. Αφού επί μία εικοσαετία εφάρμοσαν το μοντέλο του εκσυγχρονισμένου μεταπρατισμού –επικέντρωση σε τουρισμό, κατασκευές, διαμετακόμιση αλλά και «πλυντήριο» μαύρου χρήματος–, αποδιαρθρώνοντας τον παραγωγικό ιστό της χώρας, φθάνουν σήμερα στο ακρότατο σημείο δουλοπρέπειας. Εκλιπαρούν για επενδύσεις προβάλλοντας την καταβαράθρωση των μισθών και την ετοιμότητα του πολιτικού συστήματος να καταστρατηγήσει για χάρη των επενδυτών το δημόσιο συμφέρον, τη διαφάνεια, την προστασία του περιβάλλοντος. Μιλάμε για επενδύσεις «τύπου Νιγηρίας». Επενδύσεις που κυριολεκτικά ρημάζουν μια χώρα, όπως η Ελλάδα, με φυσικό πλούτο και προωθημένο ανθρώπινο δυναμικό. Έτσι σήμερα γίνεται επιτακτικό το δίλημμα: μνημονιακό μοντέλο ή παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου;
Και μια τυχαία(;) συνάντηση
Η επίσκεψη Σαμαρά στο Κατάρ έκρυβε μια έκπληξη, καθώς «συνέπεσε» με την παρουσία εκεί του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. Όλα τα ζητήματα κοινού ενδιαφέροντας επισκοπήθηκαν στη συνάντηση των δύο ανδρών, όπως ανακοινώθηκε. Με γνωστή την πρόθεση Σαμαρά να προχωρήσει στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και με δεδομένη τη σύσταση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μόλις πριν από λίγες μέρες, με την οποία καλούνται Ελλάδα και Τουρκία να αποφύγουν μονομερείς ενέργειες, η συνάντηση δεν μπορεί να είχε απλά εθιμοτυπικό περιεχόμενο. Ακόμη είναι γνωστό ότι το Κατάρ δεν περιορίζεται στην οικονομική του ανάπτυξη αλλά επιχειρεί να τη συνδυάσει με έναν ευρύτερο διπλωματικό ρόλο, όπως καταγράφηκε πρόσφατα στις εξελίξεις στην Αίγυπτο και στη Συρία, ενώ παράλληλα διερευνά την αναβάθμιση της συνεργασίας του με την Τουρκία στον ενεργειακό τομέα. Καθώς, λοιπόν, ελάχιστα έγιναν επί της ουσίας γνωστά από τη συνάντηση Σαμαρά-Ερντογάν στο έδαφος του Κατάρ, προϊδεάζει ότι συσσωρεύονται όροι για ουσιώδεις –και ανησυχητικές– γεωπολιτικές εξελίξεις, με τον ελληνικό λαό ανενημέρωτο και την Αριστερά να υποτιμά την πλευρά αυτή.
Αμερικανική πλέον η Κασσιόπη
Μια πανέμορφη περιοχή της Κέρκυρας, η Κασσιόπη, έκτασης 490 στρεμμάτων, με φυσική λίμνη αλλά και κλειστή θαλάσσια παραλία, περνά για τα επόμενα 99 χρόνια από το ΤΑΙΠΕΔ στην αμερικανική εταιρία NCH Capital. Αντίτιμο μόλις 23 εκατ. ευρώ. Δηλαδή 47 χιλιάδες ευρώ το στρέμμα. Το επενδυτικό σχέδιο προβλέπει την ανάπτυξη τουριστικής κατοικίας και πολυτελών ξενοδοχείων. Με απλά λόγια: αντί πινακίου φακής, η Κασσιόπη ιδιωτικοποιείται, οικοδομείται και καταστρέφεται. Αυτό είναι το μέλλον ολόκληρης της Ελλάδας. Αν στη δεκαετία του ’60 καταστράφηκε η Αττική και στη δεκαετία του ’80 ορισμένα από τα πιο όμορφα μέρη της Ελλάδας (Μύκονος, Σαντορίνη, Χαλκιδική, Κρήτη κ.λπ.), σήμερα έρχεται το τελειωτικό χτύπημα.
