Με τρεις υποψήφιους που μετέχουν στον Δρόμο της Aριστεράς, Νίκος Ταυρής, Λόλα Σκαλτσά, Κώστας Στοφόρος να είναι υποψήφιοι με τους «Εργάτες Τύπου» στις επερχόμενες εκλογές της ΕΣΠΗΤ, νομίζω αξίζει να αφιερώσουμε τη σημερινή μας σελίδα σε αυτή την αναμέτρηση.
19-20-21 Ιουνίου λοιπόν και καλούνται οι δημοσιογράφοι μιας σχεδόν ανενεργής Ένωσης να ψηφίσουν. Στις προηγούμενες εκλογές η διοικούσα παράταξη πήρε την απόλυτη πλειοψηφία κι έτσι διοικεί χωρίς τις στοιχειώδεις συναινέσεις.
Οι Εργάτες Τύπου έμειναν εκτός Διοικητικού Συμβουλίου για δεύτερη συνεχόμενη φορά (για μία ψήφο τη μια, για δύο ψήφους την άλλη!)
Θα πει κανείς, και τι σημασία έχει μια έδρα. Κι όμως. Όσο μετείχαμε παίζαμε τον ρόλο ενός ενοχλητικού… κουνουπιού, ενημερώνοντας συνέχεια για το τι συνέβαινε στις συνεδριάσεις, πιέζοντας για σημαντικά θέματα του κλάδου, πετυχαίνοντας συχνά την πιο έντονη δραστηριοποίηση του σωματείου.
Δώσαμε μεγάλη έμφαση στην ανάγκη να υπάρξει Συνδικάτο Τύπου και επικεντρώσαμε τον ενδιαφέρον μας στη μεγάλη ομάδα των συναδέλφων που πλέον εργάζονται με το περίφημο «μπλοκάκι» και δεν έχουν κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα, ζώντας διαρκώς στην ανασφάλεια, έτοιμοι να χάσουν από μέρα σε μέρα τη δουλειά τους.
Είμαι κι εγώ ένας από αυτούς. Με τις δημοσιογραφικές Ενώσεις σε ύπνωση θεωρούμαστε «ελεύθεροι επαγγελματίες» και, πέραν της εργασιακής ανασφάλειας, αντιμετωπίζουμε βάναυση φορο-επιδρομή για εισοδήματα που ουδέποτε αποκτήσαμε…
Πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Φυσικά αυτό δεν γίνεται με τις εκλογές, αλλά είναι ένα βήμα η ανάδειξη εκπροσώπου μας εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις – στις εκλογές αυτές εκλέγονται και εκπρόσωποι για την ΠΟΕΣΥ.
Αφήνω την προσωπική μου κατάθεση και παραθέτω την ανακοίνωση των Εργατών Τύπου – καλώντας όλους να μην αμελήσουν να ψηφίσουν:
«Ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Τα τελευταία –πολλά– χρόνια η Ένωσή μας:
- Έχει καταστεί συνδικαλιστικά ανενεργή, χωρίς εσωτερική ζωή, με όλο και μικρότερο ποσοστό πραγματικά ενεργών μελών και με συνελεύσεις που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τυπική διαδικασία.
- Δεν παίρνει καθόλου συνδικαλιστικές πρωτοβουλίες, δεν έρχεται σε επαφή με τα μέλη της μέσα στις επιχειρήσεις, δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τους συναδέλφους που δουλεύουν με “μπλοκάκι”, δεν έχει ένα σχέδιο για το πώς θα ξεπεράσει τη σημερινή κατάσταση και απλώς “ακολουθεί” μοιρολατρικά την ΠΟΕΣΥ και την ΕΣΗΕΑ.
Η ευθύνη για όλα αυτά ανήκει πρώτα και κύρια στη διοίκηση της Ένωσης, στην πλειοψηφούσα παράταξη και προσωπικά στον πρόεδρο του Δ.Σ. που έχει μετατρέψει το σωματείο σε… one man show.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες και στις υπόλοιπες παρατάξεις. Εμείς ως Εργάτες Τύπου, παρότι δεν αντιπροσωπευόμαστε στο Δ.Σ., αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Αλλά έχουμε και προτάσεις για το πώς μπορούμε να πάμε παρακάτω.
Η δικαιολογία για όλα τα παραπάνω είναι η –δεδομένη– συρρίκνωση / απαξίωση του περιοδικού Τύπου. Όμως, η ένωσή μας είναι Ένωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου – αυτό το «και Ηλεκτρονικού» το έχουμε αφήσει στην άκρη εδώ και πολλά χρόνια. Ο ηλεκτρονικός Τύπος αντιπροσωπεύει ένα όλο και μεγαλύτερο τμήμα των εργαζομένων του κλάδου μας. Εργαζόμενοι κυρίως νέοι, κακοπληρωμένοι, που δουλεύουν υπό ιδιαίτερα ανασφαλείς εργασιακές σχέσεις και αντιμετωπίζουν ανεξέλεγκτη εργοδοτική ασυδοσία. Εργαζόμενοι που έχουν άμεση ανάγκη συνδικαλιστικής κάλυψης και που, ελέω παραίτησης της ΕΣΠΗΤ, επιδιώκουν να εγγραφούν στην ΕΣΗΕΑ… Η οποία όμως, λόγω της συντεχνιακής της φύσης, δεν πρόκειται ποτέ να ρίξει βάρος στο “προλεταριακό” και νεαρό κομμάτι του κλάδου.
Στο πλαίσιο αυτό, δυστυχώς με συμφωνία όλων των παρατάξεων πλην την Εργατών Τύπου, επελέγη ως μονόδρομος για τη διάσωση της ΕΣΠΗΤ η απορρόφησή της από τη φιλο-εργοδοτική, συντεχνιακή –και εξίσου αναποτελεσματική συνδικαλιστικά– ΕΣΗΕΑ. Η απόρριψη της συγχώνευσης ΕΣΗΕΑ-ΕΣΠΗΤ από τα μέλη της ΕΣΗΕΑ ήταν κόλαφος για όλους όσοι είχαν (και έχουν) την αυταπάτη ότι με συντεχνιακές λογικές και με το να ενώσουμε απλώς τη μιζέρια μας μπορούμε να λύσουμε το βαθύτατο, δομικό πρόβλημα της οργάνωσης των εργαζομένων στον Τύπο και τα ΜΜΕ.
Εμείς ως Εργάτες Τύπου προτείνουμε:
- Να αντιστραφεί η καταστροφική λογική των εξ αποστάσεως διαδικασιών (συνελεύσεων και αρχαιρεσιών), η οποία δηλώνει υποταγή στους αντισυνδικαλιστικούς νόμους της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης. Και το μόνο που φέρνει είναι όλο και μικρότερη συμμετοχή στις διαδικασίες του σωματείου.
- Να προχωρήσει άμεσα η ΕΣΠΗΤ, σε συνεργασία με τις υπόλοιπες Ενώσεις και σωματεία του κλάδου μας, σε σειρά πρωτοβουλιών για την ανάδειξη των τεράστιων προβλημάτων του Τύπου στη χώρα μας. Και ιδίως α) του εργασιακού, β) της καταστρατήγησης της ελευθεροτυπίας και γ) της εξάρτησης του Τύπου από τις κυβερνήσεις και την παρασιτική κρατικοδίαιτη ολιγαρχία – μια εξάρτηση που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την απαξίωση του Τύπου και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.
- Να αποκτήσει και πάλι το σωματείο μας εσωτερική ζωή, με ημερίδες πάνω σε θέματα που απασχολούν τα μέλη του, πολιτιστικές πρωτοβουλίες αλλά και κοινωνικού χαρακτήρα εκδηλώσεις.
- Να ξεκινήσουμε καμπάνια εγγραφής νέων μελών, συχνές ενημερωτικές επισκέψεις στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται τα μέλη μας και συσκέψεις ανά επιχείρηση ή θεματικά. Μόνο έτσι θα προετοιμαστούν και πιο αποτελεσματικές απεργιακές κινητοποιήσεις.
- Αντί των αυταπατών ότι κάποια στιγμή (σε πόσα τέρμινα άραγε;) η ΕΣΗΕΑ θα μας δεχθεί, να φέρουμε και πάλι στο προσκήνιο την απόλυτη αναγκαιότητα ενός Ενιαίου Συνδικάτου Τύπου, με όλες τις ειδικότητες του Τύπου και των ΜΜΕ. Μόνο αυτό θα δώσει δύναμη στους εργαζόμενους του κλάδου μας! Μόνο μπαίνοντας μπροστά σε αυτόν τον στόχο μπορεί η ΕΣΠΗΤ να αποκτήσει ξανά λόγο ύπαρξης και να προσελκύσει νέα μέλη!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Με κινήσεις σαν αυτές που περιγράφουμε παραπάνω, και άλλες, και βέβαια με αλλαγή των συσχετισμών στη διοίκησή της, η ΕΣΠΗΤ μπορεί να μπει σε πορεία ανάκαμψης, ενεργοποίησης, αντίστασης στην επίθεση κυβέρνησης-εργοδοτών. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να υπάρχει στο νέο διοικητικό συμβούλιο μια παράταξη που να ωθεί τα πράγματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Γι’ αυτό ζητάμε την ψήφο σας ως Εργάτες Τύπου! Δώστε αυτή τη δυνατότητα στους Εργάτες Τύπου, για να γίνει η ΕΣΠΗΤ ένα συμμετοχικό σωματείο, ένα σωματείο των μελών του!»
