Πολλοί σύντροφοι και συναγωνιστές παρευρέθηκαν την Πέμπτη στην πολιτική κηδεία του κομμουνιστή αγωνιστή Παναγιώτη Κατερίνη – Αδάμη, ο οποίος «έφυγε» σε ηλικία 93 χρονών.
Γεννήθηκε το 1920, στον Κακόβατο Ηλείας, και ήδη από τα γυμνασιακά του χρόνια εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ως γραμματέας της ΕΠΟΝ Πελοποννήσου. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της ΕΔΑ, γραμματέας της ΕΔΑ Πειραιά και δύο φορές βουλευτής της. Το 1974 συμμετείχε στην επανίδρυση της ΕΔΑ και ήταν μέλος της Ε.Ε. με πρόεδρο τον Ηλία Ηλιού. Πέρασε συνολικά 28,5 χρόνια στη φυλακή και την εξορία και παρέμεινε πολιτικά ενεργός στην Αριστερά, μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Θοδωρής Δρίτσας εκφωνώντας τον επικήδειο είπε: «Όταν τον Αύγουστο του 1951 ιδρύθηκε η ΕΔΑ, η Αριστερά στον Πειραιά επιχειρεί να ξαναστηθεί στα πόδια της. Το παλιό στελεχικό δυναμικό του κόμματος βρίσκεται ακόμη στις φυλακές, δικάζεται στα στρατοδικεία, ή έχει χαθεί στα μέτωπα του Eμφυλίου και τους τόπους εκτελέσεων. Ο Κατερίνης μαζί με τον Μπριλλάκη κατεβαίνουν στον Πειραιά και στήνουν την οργάνωση μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας. Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο, ο Παναγιώτης Κατερίνης ανέλαβε ως γραμματέας την ηγεσία της οργάνωσης του Πειραιά, συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της Α’ Πειραιά και εξελέγη βουλευτής στην πρώτη εκείνη ηρωική δεκάδα. Αλλάζοντας το εκλογικό σύστημα απέκλεισε την ΕΔΑ από το Κοινοβούλιο στις εκλογές του επόμενου χρόνου. Ο Π. Κατερίνης δεν ήταν στο Κοινοβούλιο, έδινε όμως τη μάχη στην πόλη έως τον θρίαμβο του 1958».
«Είκοσι οκτώμισι χρόνια, τα χρόνια που ανθίζει η νιότη, στις φυλακές και τις εξορίες, στον Άϊ Στράτη, στο Μακρονήσι, τη Γυάρο και τη Λέρο, στα βασανιστήρια, δεν σου άλλαξαν γνώμη», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Μανώλης Γλέζος.
