Ένας εργατικός και ανιδιοτελής διανοούμενος και αγωνιστής. Από τα μαθητικά του χρόνια στην Νεολαία Λαμπράκη, στην Γαλλία την δεκαετία των θυελλών, και πάλι στην Ελλάδα με ανιδιοτελή παρουσία σε όλη τη πορεία του στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά, χωρίς να αποζητά κάποια ανταμοιβή. Ένας ακούραστος και εργατικός διανοούμενος, που δεν επαναπαυόταν σε εύκολα σχήματα, αλλά πάσχιζε να εξηγήσει τις μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του. Ένας από τους διαβασμένους και όχι επιφανειακούς ανθρώπους που τόσο σπανίζουν στις μέρες μας. Ένας άνθρωπος πολιτικά απαιτητικός, που δεν παρατούσε εύκολα την πολιτική διαφωνία, επέμενε πάντα να ξεκαθαριστούν τα ζητήματα, υποστηρίζοντας με επιμονή τις απόψεις του. Ένας άνθρωπος τις διανόησης που δεν επαναπαυόταν στον βολικό και καθαρό αυτό ρόλο, αλλά επέλεγε να είναι συμμέτοχος στους εργατικούς και πολιτικούς αγώνες, να βοηθά και να μαθαίνει απ’ αυτούς, πληρώνοντας ουκ ολίγες φορές αυτή την επιλογή με απολύσεις για την συνδικαλιστική του δράση. Που σε διάφορες περιστάσεις είχε προσφέρει προς δημοσίευση στην εφημερίδα μας αρκετά ενδιαφέροντα κείμενα και αναλύσεις. Αυτός ήταν ο σύντροφος Ανέστης Ταρπάγκος που έφυγε από κοντά μας την προηγούμενη Τετάρτη.
Στην οικογένεια του, την σύντροφό του Μυρσίνη και τους συντρόφους του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
«δ»
