Ότι η δημοκρατία –έστω κι έτσι όπως την εννοούν οι συστημικές δυνάμεις– ασθενούσε βαρέως στην Ευρώπη, ήταν κοινό μυστικό. Έπαιρνε εδώ και χρόνια βαθμό κάτω από τη βάση ακόμη και στο «στοιχειώδες» επίπεδο της έκφρασης της λαϊκής βούλησης μέσω της κάλπης (στον όποιο βαθμό μπορεί θεωρητικά να εκφραστεί, με δεδομένη την πολύπλευρη ισχύ και ελεγκτική επιρροή των ελίτ, τους εκτρωματικούς εκλογικούς νόμους, τους απροκάλυπτους εκβιασμούς του εκλογικού σώματος για επικείμενη συντέλεια αν δεν ψηφίσει σωστά κ.ο.κ.). Η οποία λαϊκή βούληση συχνά-πυκνά διαστρέφονταν από την πολιτική τάξη, ή απλώς αγνοούνταν – ιδίως σε περιπτώσεις δημοψηφισμάτων, που εκ της φύσεώς τους δεν προσφέρονται για… δημιουργική ερμηνεία.
Τώρα όμως η σιδηρόφρακτη και ταχέως στρατιωτικοποιούμενη ευρωδημοκρατία έκανε ένα ποιοτικό άλμα –πιθανόν στο κενό– με απαρχή την ακύρωση, μια κι έξω, χωρίς ερμηνείες, των προεδρικών εκλογών στη Ρουμανία*. Γιατί ακυρώθηκαν οι εκλογές σε αυτή τη χώρα των 19 εκατομμυρίων κατοίκων στην περιφέρεια της Ευρώπης; Επειδή πρώτος αναδείχθηκε ένας «φιλορώσος». Έκανε νοθεία ο «φιλορώσος»; Εξαγόρασε μαζικά ψήφους; Πείραξε τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της εφορευτικής επιτροπής; Τρομοκράτησε με κάποιο τρόπο τους αντιπάλους του; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα, και σε όσα παρεμφερή, η απάντηση είναι όχι.
Γιατί λοιπόν ακυρώθηκαν οι εκλογές από το Συνταγματικό (τρομάρα του!) Δικαστήριο της Ρουμανίας; Επειδή, λέει, τον υποστήριξαν οι Ρώσοι (ενδεχομένως και οι… Κινέζοι μέσω TikTok!) βάζοντας τα τρολ τους στο διαδίκτυο να αναπαράγουν τις αναρτήσεις του. Χάριν συντομίας, ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι κάποιος «κερδίζει» μια ταμπέλα, του φιλορώσου εν προκειμένω, μόνο και μόνο επειδή διακηρύττει ότι επιδιώκει την ουδετερότητα της χώρας του και την μη περαιτέρω ενεργητική (και κοστοβόρα από κάθε άποψη) εμπλοκή της στην ουκρανική σύρραξη. Κι ας αναλογιστούμε:
- Πώς προσπερνιέται το γεγονός ότι οι «αποδείξεις» των ρουμανικών μυστικών υπηρεσιών περί ρωσικής εμπλοκής είναι επιεικώς αστείες; Σε αντίθεση βέβαια με τις εδώ και χρόνια δημόσιες προτροπές-απειλές Δυτικών ιθυνόντων προς τους ψηφοφόρους αυτής ή της άλλης χώρας να ψηφίσουν «σωστά».
- Πώς προσπερνιέται το γεγονός ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ομόφωνα στις 2/12 ότι οι όποιες καταγγελίες δεν ευσταθούν, για να κάνει στροφή 180 μοιρών τρεις μέρες αργότερα και να ακυρώσει όλη την εκλογική διαδικασία;
- Πώς προσπερνιέται το γεγονός ότι η ανθυποψήφια του Τζεορτζέσκου, η υπεράνω υποψίας Λασκόνι, χαρακτήρισε την απόφαση «παράνομη και ανήθικη», προσθέτοντας ότι «καταλύει την υπόσταση της δημοκρατίας»;
Τίποτε από όλα αυτά δεν νοιάζει τις ελίτ και τους πολιτικούς υπαλλήλους τους, που δεν ανέχονται πια το παραμικρό μπλοκάρισμα στην πολεμοχαρή (και αυτοκτονική) σταυροφορία τους. Κι έτσι δεν αρκούνται πλέον στη «συνήθη» χειραγώγηση ή αναποδογύρισμα της ψήφου, καταλήγοντας σ’ αυτή καθαυτή την κατάργησή της – αφού οι πολίτες συμπεριφέρθηκαν «ανώριμα» σε καιρούς «πανστρατιάς εναντίον του ανατολικού ολοκληρωτισμού». Ένα ακόμη ταμπού σπάει. Ακόμη κι η αστική δημοκρατία είναι βαρίδι…
ΥΓ: Θα πει κανείς, υπάρχουν και χειρότερα – σωστά! Για παράδειγμα στη Νότια Κορέα ο φιλοαμερικάνος πρόεδρος επιχείρησε πραξικόπημα, κηρύσσοντας στρατιωτικό νόμο για να απαλλαγεί από ένα κοινοβούλιο που δεν ελέγχει**. Όπως έδειξαν οι αντιδράσεις τόσο των αντιπολιτευόμενων κομμάτων όσο και της λαϊκής πλειοψηφίας, που δεν επιθυμεί να γίνει ολοκαύτωμα για χάρη της Ουάσιγκτον και του Τόκιο, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Νοτιοκορεάτης (και οι ΗΠΑ που τον καθοδηγούν) όντως έκαναν άλμα στο κενό. Αν και γλίτωσε την πρώτη πρόταση μομφής, ο Γιουν Σοκ-γιολ πάει ολοταχώς για δεύτερη αφού, αντί να απολογηθεί, άρχισε να λέει ότι δεν έχει πλειοψηφία στη βουλή επειδή (μαντέψτε!) έγινε νοθεία από τους Βορειοκορεάτες… Ήδη του έχει απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα. Η δε αμερικάνικη πρεσβεία –την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη– έχει αρχίσει να βολιδοσκοπεί τη «φιλοβορειοκορεατική» αντιπολίτευση, προκειμένου να μην χάσει και τα αβγά και τα πασχάλια. Υπάρχουν και μερικά πραξικοπήματα που δεν πάνε καλά.
* Βλ. «Ρουμανία: Πλευριτώθηκε η “σωστή πλευρά”» (φύλλο 708) και «Η ρουμανική “παρέκκλιση”» (φύλλο 709).
** «Λάθος τα υπολόγισαν οι υπηρέτες των ΗΠΑ» (φύλλο 709).
