Της Μαρίας Τριανταφύλλου. Θεωρώ ότι όλη η ομιλία του κ. υπουργού διαπνέεται από το ευκταίο.
Κατά τη γνώμη μου, από ευχολόγια που σε αρκετές περιπτώσεις βαφτίζονται στρατηγική. Υπάρχει όμως μια σκληρή πραγματικότητα, που εδράζεται στο γεγονός ότι σήμερα ζούμε μια βαθύτατη κρίση και οι κίνδυνοι για τη χώρα μας δεν αφορούν μόνο το οικονομικό επίπεδο, αφορούν εξίσου και τα ζητήματα της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Δυστυχώς η τελευταία εικοσαετία και όχι μόνο, είναι ιστορία, είναι πορεία διαρκών υποχωρήσεων των κυβερνήσεων της Ελλάδας κάτω από τις πιέσεις των Αμερικανών σε πρώτο ρόλο, αλλά και των Ευρωπαίων. Απόρροια όλων αυτών είναι συγκεκριμένα πράγματα, δυστυχώς, πολύ δυσάρεστα. Το Αιγαίο βρίσκεται υπό διχοτόμηση, λειτουργούν γκρίζες ζώνες, βρίσκεται υπό αμερικανό-νατοϊκό έλεγχο, αμφισβητούνται τα νησιά, υπάρχει το «casus belli» από την τουρκική πλευρά.
Υπάρχουν δύο πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η Ελλάδα ως προς την εξωτερική της πολιτική. Ο ένας είναι το ΝΑΤΟ και άλλος η Ε.Ε. Θα ήθελα να ρωτήσω: ποια άραγε είναι η πραγματική προστασία από αυτούς τους δύο πυλώνες, για την αποτροπή εντάσεων;
Το νέο στοιχείο που βρίσκουμε στην εξωτερική πολιτική είναι η συμφωνία με το Ισραήλ. Είναι αμερικανόπνευστος και αυτός ο νέος προσανατολισμός, που αφορά τη στρατηγικής σημασίας συμμαχία με το Ισραήλ. Μιλάμε κυρίως για στρατιωτική συνεργασία. Και ενώ υπάρχουν καθησυχαστικοί λόγοι, από πλευράς κυβέρνησης, ότι δεν διαρρηγνύει και δεν δυναμιτίζει τις παραδοσιακές συμμαχίες της Ελλάδας με τα αραβικά κράτη, στην πραγματικότητα κατά πόσο εφικτό είναι αυτό; Θέλω να σας ρωτήσω, λοιπόν, όταν η Ελλάδα δίνει τον εναέριο χώρο της για άσκηση στο Ισραήλ, τι πραγματικά πετυχαίνει; Τι κερδίζει; Με ποιο σχέδιο δίνεται ο εναέριος χώρος;
Λέμε ότι η ελληνική πολιτική εδράζεται στην ειρήνη. Θεωρούμε, δηλαδή, ότι το Ισραήλ δρα αμυντικά απέναντι στο Ιράν; Τι είναι ακριβώς το Ισραήλ; Μήπως είναι αυτό που είναι και η Τουρκία, δηλαδή ο χωροφύλακας των Βαλκανίων σε μια άλλη περιοχή;Συμπερασματικά, θεωρώ ότι για την Ελλάδα σήμερα, η συνάντηση της οικονομικής καταστροφής με μια μεγάλη γεωπολιτική και οικονομική υποβάθμιση, είναι πιο κοντά παρά ποτέ.
Δυστυχώς η τελευταία εικοσαετία και όχι μόνο, είναι ιστορία, είναι πορεία διαρκών υποχωρήσεων των κυβερνήσεων της Ελλάδας κάτω από τις πιέσεις των Αμερικανών σε πρώτο ρόλο, αλλά και των Ευρωπαίων. Απόρροια όλων αυτών είναι συγκεκριμένα πράγματα, δυστυχώς, πολύ δυσάρεστα. Το Αιγαίο βρίσκεται υπό διχοτόμηση, λειτουργούν γκρίζες ζώνες, βρίσκεται υπό αμερικανό-νατοϊκό έλεγχο, αμφισβητούνται τα νησιά, υπάρχει το «casus belli» από την τουρκική πλευρά.
Υπάρχουν δύο πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η Ελλάδα ως προς την εξωτερική της πολιτική. Ο ένας είναι το ΝΑΤΟ και άλλος η Ε.Ε. Θα ήθελα να ρωτήσω: ποια άραγε είναι η πραγματική προστασία από αυτούς τους δύο πυλώνες, για την αποτροπή εντάσεων;
Το νέο στοιχείο που βρίσκουμε στην εξωτερική πολιτική είναι η συμφωνία με το Ισραήλ. Είναι αμερικανόπνευστος και αυτός ο νέος προσανατολισμός, που αφορά τη στρατηγικής σημασίας συμμαχία με το Ισραήλ. Μιλάμε κυρίως για στρατιωτική συνεργασία. Και ενώ υπάρχουν καθησυχαστικοί λόγοι, από πλευράς κυβέρνησης, ότι δεν διαρρηγνύει και δεν δυναμιτίζει τις παραδοσιακές συμμαχίες της Ελλάδας με τα αραβικά κράτη, στην πραγματικότητα κατά πόσο εφικτό είναι αυτό; Θέλω να σας ρωτήσω, λοιπόν, όταν η Ελλάδα δίνει τον εναέριο χώρο της για άσκηση στο Ισραήλ, τι πραγματικά πετυχαίνει; Τι κερδίζει; Με ποιο σχέδιο δίνεται ο εναέριος χώρος;
Λέμε ότι η ελληνική πολιτική εδράζεται στην ειρήνη. Θεωρούμε, δηλαδή, ότι το Ισραήλ δρα αμυντικά απέναντι στο Ιράν; Τι είναι ακριβώς το Ισραήλ; Μήπως είναι αυτό που είναι και η Τουρκία, δηλαδή ο χωροφύλακας των Βαλκανίων σε μια άλλη περιοχή;Συμπερασματικά, θεωρώ ότι για την Ελλάδα σήμερα, η συνάντηση της οικονομικής καταστροφής με μια μεγάλη γεωπολιτική και οικονομική υποβάθμιση, είναι πιο κοντά παρά ποτέ.
* Η Μαρία Τριανταφύλλου είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
Το κείμενο αποτελεί μέρος της ομιλίας της σε συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής με θέμα: «Ενημέρωση για την εξωτερική πολιτική της χώρας» από τον υπουργό Δ. Αβραμόπουλο
Σχόλια
