Κανένα σχέδιο για να προστατευτεί το εναπομείναν ζωικό κεφάλαιο της χώρας
Στο… ταμείο θα πρέπει να προσέλθουν γεωργοί και κτηνοτρόφοι (και όχι μόνο βέβαια) μόλις κατακάτσει η θολούρα που προκαλούν τα προεκλογικά μπαλκονάτα λόγια. Η εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μέτρων αλλά και των μνημονιακών δεσμεύσεων (αγροτικό πετρέλαιο, αυξημένος ΦΠΑ για τις αγοραπωλησίες ζώντων ζώων και ζωοτροφές, αυξημένοι φορολογικοί συντελεστές, προκαταβολή φόρου κλπ.) λίγες αμφιβολίες αφήνουν για το ότι οι αγρότες θα βρεθούν με πιο άμεσο τρόπο αντιμέτωποι με τον κίνδυνο του αφανισμού. Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω θα έρθουν να προστεθούν στην ήδη προβληματική κατάσταση που δημιουργούν τα ακριβά αγροτικά εφόδια εισαγόμενα επί το πλείστον. Και είναι επίσης προφανές ότι στην εικόνα προστίθεται και η τρομακτική αποψίλωση των υπηρεσιών του αρμόδιου Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (ΥΠΑΠΕΝ), όπου γεωπόνοι και κτηνίατροι δεν επαρκούν ούτε για να σταθούν δίπλα στον αγρότη ούτε καν για να κάνουν τους απαραίτητους ελέγχους.
Κατόπιν όλων αυτών, αν κάποιος ισχυριστεί ότι τελικώς μνημονιακή δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας είναι η περαιτέρω συρρίκνωση της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας και η ασφυκτική διατροφική εξάρτηση της χώρας, πόσο άδικο θα έχει;
Μόνος ο κτηνοτρόφος
Το ερώτημα χρωματίζεται με ξεχωριστό τρόπο αν μιλάμε για την ελληνική κτηνοτροφία. Την προηγούμενη εβδομάδα, μια ανακοίνωση των κτηνιάτρων του Δημοσίου (ΠΕΚΔΥ) ήρθε να θυμίσει εκτός όλων των άλλων, τις ζωονόσους. Απέναντι στις οποίες ο κτηνοτρόφος βρίσκεται μόνος. Το 2012 είχαμε την εμφάνιση της λύσσας στην Ελλάδα. Το 2013 είχαμε τα κρούσματα ευλογιάς του προβάτου. Το 2014 τον καταρροϊκό πυρετό των προβάτων. Το 2015 την οζώδη δερματίτιδα των βοοειδών. Απέναντι σε αυτά, πολλές Περιφέρειες διαθέτουν ελάχιστους κτηνίατρους (που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού). Πόσο μπορούν να προσφέρουν όταν το καθήκον τους είναι η συμβουλή στον κτηνοτρόφο, ο έλεγχος σε κτηνιατρεία, σε σφαγεία, σε εργαστήρια επεξεργασίας κρέατος, σε βιομηχανίες και σε καταστήματα λιανικής πώλησης;
Μιλώντας για τα κρούσματα ζωονόσων που έχουν πλήξει το ζωικό κεφάλαιο της Ελλάδας και θέτοντας το ζήτημα στη βάση του, η ΠΕΚΔΥ σημειώνει: «Η ελληνική κτηνοτροφία καταστρέφεται σε όλους τους τομείς και το αρμόδιο Υπουργείο (που συνεχώς μετονομάζεται), χωρίς κανένα σχεδιασμό και κανένα πρόγραμμα, αδυνατεί να πάρει μέτρα για να προστατεύσει ό,τι έχει απομείνει από το ζωικό κεφάλαιο της χώρας».
Το ΥΠΑΠΕΝ, λένε οι κτηνίατροι του Δημοσίου, αντί να μεριμνήσει για την πρόληψη των επιζωοτιών, όπως κάνουν σε όλες τις κτηνιατρικά προηγμένες χώρες, συνεχίζει να επιδίδεται σε αναποτελεσματικές τακτικές με πολιτικές επισκέψεις και ευχολόγια στις πληγείσες περιοχές, μοιράζοντας ετεροχρονισμένα ψίχουλα σε κατεστραμμένους κτηνοτρόφους (π.χ. ευλογιά), προωθώντας ανεπίκαιρους και αμφίβολης αποτελεσματικότητας εμβολιασμούς (π.χ. καταρροϊκός πυρετός), επιβάλλοντας στους κτηνοτρόφους τον ιδιώτη «κτηνίατρο εκτροφής» -που απέτυχε ως θεσμός ήδη με την έναρξη της εφαρμογής του- και εξυπηρετώντας συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα επιβαρύνοντας τους κτηνοτρόφους.
Ειδικότερα όσον αφορά την τρέχουσα περίοδο, με την περίπτωση της οζώδους δερματίτιδας «που αφανίζει τη βοοτροφία στον Έβρο και απειλεί άμεσα το ζωικό κεφάλαιο της χώρας, υλοποιούνται αποσπασματικές ενέργειες. Δεν υπάρχει από το ΥΠΑΠΕΝ ένα οργανωμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα για την αντιμετώπισή της» και αυτή έχει αφεθεί στο έργο των υποστελεχωμένων κτηνιατρικών υπηρεσιών της Π.Ε. Έβρου και στην εθελουσία συνδρομή δημόσιων κτηνιάτρων από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης.
Είναι «επιτακτική ανάγκη η πρόσληψη μόνιμων κτηνιάτρων και βοηθητικού προσωπικού, οι οποίοι σε πρώτη φάση θα καλύψουν τα μεγάλα κενά που υπάρχουν σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, όπως ο Έβρος, που τα τελευταία χρόνια συνεχώς πλήττεται από νοσήματα που αφανίζουν το ζωικό κεφάλαιο της περιοχής και σταδιακά, με την πρόσληψη και των υπόλοιπων που απαιτούνται, θα αντιμετωπιστεί η ραγδαία αποδυνάμωση των κτηνιατρικών υπηρεσιών. Παράλληλα θα μπορούσαν να καλυφθούν οι ανάγκες προσωρινά με την πρόσληψη εποχικού προσωπικού, αρκεί αυτή να γίνεται έγκαιρα. Επίσης κεφαλαιώδους σημασίας για την προστασία του ζωικού κεφαλαίου της χώρας είναι η λειτουργία του Κέντρου Εξωτικών Νοσημάτων στο Έβρο, το οποίο όμως ποτέ δεν λειτούργησε, από την ίδρυσή του, λόγω της μη στελέχωσής του! Τέλος, θα πρέπει να υπάρξει περισσότερη ενημέρωση και προβολή με όλα τα πρόσφορα μέσα για τους τρόπους πρόληψης της νόσου. Όσον αφορά τις αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων, αυτές θα πρέπει να αποδίδονται άμεσα και με πραγματικές τιμές για τα ζώα που θανατώνονται» επισημαίνει στην ανακοίνωσή της η ΠΕΚΔΥ.
Κ.Ρ.
