Θανάσης Τζούλης (1932-2010): Επικαλούμαι τον Οδυσσέα Ελύτη αντί διαβατηρίου

Του Κώστα Κρεμμύδα

«Στο σπίτι μας ήταν οι αποθήκες του ΕΛΑΣ. Εμείς πεινούσαμε κι ο πατέρας μου δε μας επέτρεπε να πάρουμε ούτε μια ελιά! Όταν ήρθαν σπίτι μας τρεις Ρώσοι αιχμάλωτοι, δραπέτες των Γερμανών, και είδαν από τη μια οχτώ παιδιά να πεινούνε και από την άλλη την αποθήκη γεμάτη, παραβίασαν την πόρτα, πήραν τρόφιμα και μας έφεραν να φάμε!»

(Θανάσης Τζούλης, μια συζήτηση με τον Κώστα Κρεμμύδα, περιοδικό «Μανδραγόρας», τεύχος 8-9, Ιούλιος 1995)

Σινεμά: Hurt Locker

Η περιποιημένη αμερικανιά που ανέτρεψε τις προβλέψεις

Παγκόσμιο βιβλιοπωλείο: Τόμας Πίντσον “Inherent Vice”

Τόμας Πίντσον: «Inherent Vice»

«Penguin Press», Αύγουστος 2009, 369 σελίδες

Αντώνης Μποσκοΐτης: Από την «Τρελή του φεγγαριού» ώς τον Κούνδουρο

Συνέντευξη στον  Βαγγέλη Μπέκα

Ο Αντώνης Μποσκοΐτης μάς ξάφνιασε ευχάριστα το 2006 με ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά ντοκιμαντέρ των τελευταίων ετών, το κλασικό πλέον «Zωντανοί στο κύτταρο, σκηνές ροκ». Φέτος επανέρχεται με την ταινία «Οδύσσειες Σωμάτων-Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο», η οποία θα κάνει πρεμιέρα στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πραγματοποιείται στη συμπρωτεύουσα, από 12 έως 21 Μαρτίου.

Όταν η φύση «μιλάει» πολιτικά: Η εξέλιξη των ειδών, αποτέλεσμα του ανταγωνισμού ή της...

Η ιδέα ότι τα είδη εξελίσσονται, δεν ανήκει στον Κάρολο Δαρβίνο. Ψήγματα εξελικτικής λογικής μπορούμε να βρούμε στον Αναξίμανδρο, στον Λάο Τσε και άλλους αρχαίους στοχαστές καθώς και σε φιλόσοφους-ερευνητές όπως στον Λαμάρκ και τον παππού του Κάρολου, Έρασμο Δαρβίνο. Αυτό που πράγματι έκανε ο συγγραφέας της «Καταγωγής των ειδών» ήταν να προτείνει ένα λογικό και συνεκτικό μηχανισμό με τον οποίο συνέβαινε η εξέλιξη.

σε 60”: Επιταχυντές σωματιδίων

Οι επιταχυντές σωματιδίων (που συχνά αναφέρονται ως «διασπαστές ατόμων») χρησιμοποιούν ισχυρά ηλεκτρικά πεδία, για να ωθήσουν δέσμες υποατομικών σωματιδίων –συνήθως πρωτόνια ή ηλεκτρόνια– σε τρομερές ταχύτητες.

Πολιτισμός – προτάσεις

Σινεμά

«Ο κυνηγός»

Νοτιοκορεάτικη εμπορική επιτυχία του Κιμ Γιουν-Σέοκ, με περισσότερα από 20 εκατομμύρια δολάρια τζίρο, που συγκλόνισε το σινεφίλ κοινό στο περυσινό φεστιβάλ των Καννών, ενώ αναμένεται η αμερικανική διασκευή της ως είθισται τα τελευταία χρόνια στη σχέση Χόλιγουντ-Ασιατικό σινεμά.

Ντέιβιντ Ματσουκέλι: Asterios Polyp

Ο «Asterios Polyp» -καρπός 10 χρόνων δουλειάς και μάλιστα πολυαναμενόμενης απ’ όσους είχαν παρακολουθήσει τα πεπραγμένα του δημιουργού, γνωστού για τη συνεργασία του με τον Φρανκ Μίλερ τη δεκαετία του ’80 -θεωρήθηκε από τα πιο επιτυχημένα «γκράφικ νόβελ» (θα μπορούσε να μεταφραστεί ως εικονογραφημένα μυθιστορήματα) του 2009 και της δεκαετίας που πέρασε και ήδη τοποθετείται και ανάμεσα στα σημαντικότερα δείγματα του είδους συνολικά – κατά κάποιους η εικονογραφημένη εκδοχή ενός Τόμας Πίντσον.

Ο Ρενέ Σαρ στο Kαράβι του Αρθούρου Ρεμπό

Προτού προσεγγίσουμε τον Ρεμπό, επιθυμούμε να δηλώσουμε πως από όλα τα επίθετα που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα, για να τον χαρακτηρίσουν, δεν θα κρατήσουμε κι ούτε θα απορρίψουμε κανένα (Ρεμπό, ο προφήτης, Ρεμπό ο αλήτης κ.λπ.). Απλούστατα, δεν μας ενδιαφέρουν, είτε αυτά είναι ακριβή είτε όχι, είτε συνάδουν είτε όχι, αφού μια ύπαρξη όπως ο Ρεμπό -και κάποιοι άλλοι του είδους του- τα περιέχει αναγκαστικά όλα. Ρεμπό ο ποιητής, αυτό αρκεί, αυτό είναι άπειρο.