(tarifo)δρόμιο

Βάστα μια θέση στον παράδεισο…

Αυτή τη βδομάδα, εκτάκτως, το Blogodromio απουσιάζει.
Τη θέση του, λοιπόν, καταλαμβάνει –μεταφερόμενος από τις πρώτες σελίδες της πολιτικής που είναι συνήθως το… πάρκινγκ του- ο ταξιτζής του Δρόμου. Άλλωστε, όπως θα διαβάσετε, μας απείλησε με απεργία πείνας αν και αυτή τη φορά δεν του δίναμε το χώρο που… διεκδικεί.

ΠΑΡΑ πολιτικά τ.39

ΑμετανόητοςΕμφανίζεται ο Νίκος Βούτσης σε δηλώσεις του για το εκλογικό αποτέλσμα και ειδικότερα για την ιστορικής σημασίας συνάντησης ΣΥΝ και του «σοσιαλιστικού χώρου».Έτσι δηλώνει...

Με κανέναν από τους δύο στον Δήμο Αθηναίων

Τoυ Χρήστου Καραμάνου.

Κακλαμάνης εναντίον Καμίνη την Κυριακή, και από ορισμένους φίλους ακούγεται ότι πρέπει να φράξουμε το δρόμο στον Κακλαμάνη, τον Ομέρ Πριόνη, και να ψηφίσουμε τον κυβερνητικό υποψήφιο Γ Καμίνη.

Κυκλοφόρησε το ημερολόγιο 2001 από τις εκδόσεις Α/συνέχεια

Με θέμα «Λαϊκές παραδόσεις από τις γωνιές της Ελλάδας».

Ύστατο χαίρε στον Σταύρο Ανυφαντή

Με το Σταύρο γνωριστήκαμε πριν 40 χρόνια στη Φλωρεντία, όπου είχε έρθει για σπουδές. Ήταν η περίοδος του χουντοφασιστικού καθεστώτος στη χώρα μας και ο Σταύρος ήταν ένας νέος ώριμος για την ηλικία του, με ενέργεια, με θετική άποψη και κέφι για τη ζωή.

Πολίτισσες και όχι «γυναίκες»

Επειδή σαν χθες, το 1872, ψήφισε για πρώτη φορά στην ιστορία, παραβιάζοντας το νόμο στις ΗΠΑ η Σούζαν Άντονι και καταδικάστηκε γι’ αυτό σε πρόστιμο 100 δολαρίων, το οποίο αρνήθηκε να πληρώσει.

Της  Έλενας Πατρικίου.

Όσα θάφτηκαν: Οριοστάσια

Μια ζωογόνα ανάσα ήταν η ολιγοήμερη συμμετοχή μου στην προεκλογική δουλειά του αριστερού περιφερειακού συνδυασμού Β. Αιγαίου, Με τους πολίτες κόντρα στον καιρό. Στο ψηφοδέλτιο όλες οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, νέοι άνθρωποι, πανεπιστημιακοί, κοινωνικοί αγωνιστές, άνθρωποι αριστεροί, απογοητευμένοι και πεισμωμένοι που αρνούνται να «το βάλουν κάτω» και δεν φοβούνται τις «κόντρες».

Εναλλάξ: Ο μονόλογος της κάλπης

…Αισθάνομαι μέσα μου ένα κενό. Αλλά, τι μπούρδες λέω. Είμαι κενή. Προς το παρόν, τουλάχιστον. Είμαι κενή και καταχωνιασμένη σε μια σκοτεινή αποθήκη, μέχρι να βγω αύριο στο φως, να εγκατασταθώ πάνω σ’ ένα σχολικό θρανίο, με τον ήλιο –αν έχει ήλιο– να διαπερνά τις διάφανες πλευρές μου (τι ιδέα κι αυτή να με κάνουν εντελώς διάφανη… Μια χαρά ήμουν κοντραπλακέ. Τώρα αισθάνομαι γυμνή). Σας περιμένω. Κι αυτή την Κυριακή, και την επόμενη, κι ίσως κι άλλες Κυριακές αν ο μεγάλος, ο macho, ο αθληταράς με τα κολάν αποφασίσει να με στήσει καμιά δυο φορές ακόμη μέχρι την άνοιξη. Βέβαια! Το παιδί είναι της άμεσης δημοκρατίας! Εμένα; Η καλύτερή μου… Για σας, δεν ξέρω…

Η πονηρή φιλόλογος και η κάλπη

Γεια σας πελάτες και συντρόφια του ταξιτζή. Είμαι αρκετά αγχωμένος αυτό το διάστημα - οι εκλογές, τα ψηφοδέλτια, οι συγκεντρώσεις, τι να πρωτοπρολάβεις; Να τρέχεις για δουλειά και ο εκδότης να σου λέει «σε περιμένω, ταξιτζή, με την κάλπη σου»! Εγώ έπρεπε να έχω πατέρα το κίνημα και μάνα την πορεία! Δεν σας έταξα κάλπη βρε πελάτες μου; Ε, λοιπόν, η κάλπη μπήκε στο ταξί και τώρα είναι στα γραφεία του Δρόμου.

Καλό ταξίδι στον Αλέκο Λύτρα

Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής - Ελεύθερη Αττική, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αλέκος Αλαβάνος, οι υποψήφιοι/ες και όλοι οι σύντροφοι και συντρόφισσες που συμμετέχουμε σ’ αυτό, εκφράζουμε τα βαθύτερα συλλυπητήριά μας για το θάνατο του συντρόφου Αλέκου Λύτρα, στην οικογένειά του και στην Ομάδα Ρόζα και το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.